🌈25. Bölüm

2K 160 19
                                    

Selam ♡

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Selam ♡

Genelde mizahi gittiği için hikaye çok derinlemesine bir konu işlemediğimi fark ettim o yüzden daha karakterlere yönelik duygu yüklü bir bölüm oldu

İyi okumalar ♡♡♡♡

****

Can: Özür dilerim ama

Bize gelmeni istesem emrivaki yapmış olur muyum?

Cihan: iyi misin?

Bir sorun mu var?

Can: Değilim

Bugün ben sanırım o adamı gördüm

Yani babamı

Evin önündeydi ve beni fark edince kaçtı

Annem de akşam üzeri işe gidince evin duvarları üzerime üzerime gelmeye başladı sanki

Geç oldu rahatsız ettim belki de

Özür dilerim bu kadar güçsüz olduğum için

Cihan: Can'ım

Özür dileyecek bir şey yok.

Beni tırnağın kırılsa bile çağırabilirsin

Gelirim

Can: Teşekkür ederim

Her şey için

Cihan: Kurban olurum sana

Balkona çık biraz hava al

Ben gelene kadar odanda durma

Can: Tamam bekliyorum

Telefonu kapatıp oturduğum yataktan kalkıp, salona geçtim. Balkona çıkmaya cesaret edemeyip camın önündeki koltuğa yerleştim. Serin hava yüzüme vururken derin bir nefes aldım. Stresten avuç içlerim terliyordu. Annemi endişelendirmemek için kendimi tüm öğlen boyunca sıkmıştım. Biliyorduk ki eğer ihtimali bile öğrenirse her şeyi burada bırakıp taşınmak isterdi. Ne kendi işini düşünürdü ne buradaki düzenimizi. O sadece benim güvende olduğum bir yerde yaşamak isterdi. O bir anneydi. Ve zamanında az kalsın beni kaybedecek olması onun travmasıydı. Sevdiği adamın bir canavara dönüştüğünü görmek kim isterdi?

Bu yüzden o adamla ilgili bir şey olduğunda onunla konuşamıyordum. Bana endişesini yansıtmayıp uyuduğumu sandığında ise tek başına ağlamasını artık görmek istemiyordum.

Düşünüp durduğum bir yarım saatin ardından zil çalmıştı. Hemen ayağa fırlayıp kapıya yaklaştım. Delikten kim olduğuna bakarken onu görmem ile kapının kilidi çevirip açmam bir olmuştu. Soluk soluğa karşımda duran uzun bedenine kafamı kaldırarak bakmıştım. Göz göze geldiğimizde onun gözlerindeki endişeyi hissetmiştim. Bu değer görme hissi ve bugün yaşadığım korku ile birlikte gözlerim dolmuştu. Bunu görüp öne doğru atılmış ve beni kendine çekmişti. Sıkıca sarılırken bir elini sırtımda sabitleyip, diğer elini saçlarıma götürüp okşadı. İç çekip kafamı göğsüne bastırdım. Avuç içlerimle ceketinin eteklerini sıktım.

Gök Mavisi Ruhum | GAYHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin