Gök Mavisi Ruhum | GAY

🌈1.Bölüm

"Kahretsin! "

"Bulamadın mı hâlâ? "

Yatağımda uzanmış cips yiyen Gökalp'e sinirli olduğunu düşündüğüm bir bakış attım.

"Yok. Heryere baktım. Tekrar kafeye bile gittim ama yok hiç bir yerde. ELLERİNİ YATAĞIMA SÜRME! "

Bu küçüğün hiç saygısı yoktu. Bugün pazardı ve cumadan beri kayıp olan defterim yüzünden uyku uyuyamıyordum. Onun kaybolma ihtimalinin yanında birinin okuması ihtimali mahvediyordu beni. Gökalp de artık bu hüzünlü halimden dolayı ciddileşmiş gözüküyordu.

"Bak birinin bulup alma olasılığı çok yüksek. Hiç ulaşabileceği bir bilgi var mıydı içinde? "

"Hayır. Ben oraya sadece içimi döküyordum. Biliyorsun Gökalp sana bile okutmadığım şeyleri bir başkası okumamalı. "

"Yarın istersen okula soralım. Belki orada düşürdün? "

"Bana kinli bir ton insana mı? Bulacağım varsa bile bulamam öyle. "

"AMİP BEYİNLİ OROSPU ÇOCUKLARI! "

Yatakta tepinen arkadaşıma alışkın bir şekilde göz devirdim. Ansızın sinirlenir ana bacı söverdi millete.

"Senin evin yok mu lan?! Neden haftanın sekiz günü bizdesin! Kalk siktir git! "

"Ayp oluyor ama! Napayım oğlum annen çok şeker bir kadın. "

"Annem ne alaka oğlum! "

"Beni besliyor aga daha ne olsun. "

Gökalp'in sorumsuz annesini bildiğimden dolayı burukça gülümsedim. O annesi yüzünden arka bahçede tüttürürken ben ise yediğim laflardan sonra çikolata partisi veriyordum. İki müptezel bu şekilde tanışmıştık. Yani annesinin tek vasfı tanışmamıza vesile olmasıydı.

Birden üzerine atladığımda bağırdı. Sanki öz kardeş gibiydik. Bunu seviyordum.

"Al işte burnumu kırdın orospu! "

Saçını çekerken bu sefer daha çok tepindi altımda.

"Ne dedin tekrar söyle! "

" En sevdiğim abim kalk hadi. "

Yüzüne yastık atıp kalkarken arka cebimdeki telefonum titredi. Gülerek dağılmış yatağa bakıp bildirime baktım. Kayıtlı olmayan bir numaradandı.

0506 *******: "İç sesim kulaklarımda çınlıyor. Galiba oda son nefesini vermek üzere. Yükümü görebiliyor musun? Görüyor olmalısın. Yoksa neden artık rengin eskisi kadar güzel gelmesin gözüme."

"Gök-Gökalp.. "

"Ne? Noldu?"

"Bu.. Bu nasıl? "

"Korkutuyorsun beni! "

Gözlerim dolu dolu yataktan kalkışını izledim. Biri benimle alay mı ediyordu?

"Bir numara bana kendi yazdığım satırları attı. Defterime yazdığım.. "

Konuşamıyordum. Biri bulup çöpe atsa yada okulda alay edilse bile bu kadar şaşırmazdım. Fakat birinin okuyup üzerine telefon numaramı bulup yazması ne demek oluyordu?

"Bunu sen mi yazdın? "

Kafamı salladım. Yutkunamıyordum.

"Tamam..İlk önce sakinleş daha sonra cevap yaz ve derdi neymiş öğren. "

Cevap vermedim. Şoku üzerimden atınca yerine gelecek siniri hissedebiliyordum.

"Annem mesaj attı. İstersen kalabilirim Can? "

"Ben birşey olursa haber veririm kardeşim. "

"Tamamdır."

Gökalp'i yolcu edip anneme görünmeden tekrar odama döndüm. Sakinleşmek için bekleyemezdim. Kanımın akışını bütün damarlarımda hissediyor gibiydim. Whatsappdan yazdığı için şuan çevrimiçi olduğunu görebiliyordum.

Can: Bir insanın özelini okuyorsun ve bunu göstermekten çekinmiyor musun?

0506*******: Bulup okumasaydım bu kadar yükü içinde tutmaya devam edecektin değil mi?

Can: Ne kadarını okudun!?

0506*******: Üzülme. Daha hepsini bitirmedim.

Can: Sen..

Ne hakla ha!

Numara mı nereden buldun?

Kimsin sen?

0506*******: Aptalsın.

Can: Bana bak orospu çocuğu seni bulmadan önce bu oyuna bir son ver!

0506*******: AHAHAHAJAJSJAJSJSJS

Şuan çok eğleniyorum biliyor musun?

Realde bu kadar dişli olsaydın benden sağlam bir dayak yerdin ve şuanki artisliğin oldukça komik.

Can: Okuldan mısın?

0506*******: Bilmem.Belki .

Can: Şerefsizsin?

0506*******: Çünkü neden olmayayım?

Can: Hah! Sen kaçığın tekisin.

0506*******: Herkes biraz aklını kaçırmıştır Gök mavisi.

Kafayı yiyecektim. Kimdi bu? Eğer okuldansa sıçmıştım. Şuan zıttına gitmek benim zararıma olurdu. Sadece rica etmeliydim. Evet yapabilirim!

Can: Bak o defter benim için çok özel.

Ne kadar okuduysan öyle bırak ve bana geri ver lütfen.

Görüldü.

Sen şuan benden nefesimi çaldın.

İlk sayfayı okuduysan.. Duvarların üzerime üzerime geldiğinden bahsetmiştim. Değişen hiçbir bok yok.

Sordun ya bana eğer bulmasaydım içinde tutmaya devam mı edecektin diye..

Evet devam edecektim. Kimse bilmeyecekti intihara meğilli ruhumu. Bilselerdi nolurdu sanıyorsun? Beni o sonsuz uykunun kollarına zevkle atarlardı.

O yüzden lütfen.. Bana aydınlığımı geri ver!

0506*******: Gök mavisi, ruhunun hak ettiği aydınlık sence bu mu?

Görüldü