Yalanlarla dolu geçmişin içine atılan iki kız. En güvendiklerinin bir yalan olduğunu, yalanın ise bir doğru olduğunu öğrendiklerinde içine düştükleri araftan çıkmaya çalışırken en dibe düştükleri zaman geriye hiçbir şey kalmayacaktı onlar için.
Yo...
Çok uzun bir aradan sonra buradayım. Bu isteyerek olan bir şey değil ama sizden yine de özür dilerim 💔
Çok fazla konuşmak istemiyorum çünkü suçluyum, biliyorum.
İyi okumalar 💚
---
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Zümrüt yeşili gözlere bakarken derin bir nefes aldım.
Her insan bir gün ateşte yanacaktı ya bu dünyada ya da Tanrının bizim için yarattığı diğer dünyada... Yaptıklarının kefaretini elbette alacaklardı. Günahsız olmayan kimse yoktu. Kimi büyük günahlar kimi küçük...
Bu dünya da insanlar kendi dertlerine göre yanardı. Onu en çok yaralayan kimse onun yüzünden yanar, onun cehennemi o olurdu. Ama yine onu söndürende yakan kişi olurdu.
Yanıyordum.
Cehennemden daha sıcak daha azap dolu bakışları yüzünden herkesten fazla yanıyordum. Hiç acıması yoktu. Zümrütlerinde bana bakarak geçen her saniyede daha fazla harlanan ateşi görüyordum. Beni o yakıyordu ama kim söndürecekti? Beni yakan oydu sadece bedenimi de yakmıyordu, ruhumu da yakıyordu. İnsanı yakan kişi söndürürdü ama o beni nasıl söndürecekti?
Zümrütlerinden çıkan alevler ilk önce gözlerimi yakıyor ardından saçlarıma sıçrıyordu. Üstümde tuttuğu gözleri ise her saniye bu yangını körüklüyor, etimi lime lime yakıyordu. O beni söndüremezdi. Ama bende nasıl söneceğimi bilmiyordum. Bu yüzdendir ki tüm benliğimle yanıp herkesin aklından silinecektim. Ama onun aklında kalacak, onu en rahatsız eden iğrenç bir anı olarak kalacaktım.
Bana yaptıklarının kefaretini elbette alacaktı.
Herkesin aklından silinecektim evet. Ama yandığımlakalmayacaktım. Ben yanarken onu da yakacaktım.
Yanacaktı.
Asamı daha sıkı tuttum ondan güç almak istermiş gibi. İkimizde profesörün iki dudağının arasından çıkacak olan 'Başlayın!' kelimesini bekliyorduk birbirimize saldırmak için. Ya da yok etmek için. Başlamadan önce derin bir nefes daha aldım.
O beni öldürecek Harry. Ve sen bunu bile bilemeyeceksin.
"Evet, çocuklar başlayın!" Savaş çanı uğursuz bir şekilde çaldı ve ilk hamleyi yapan ben oldum.
