Yazar notu : sevgili okuyucularım benim şu mesaj kısmı çalışmıyor. Eğer bir sorunuz varsa kitabın son bölümüne atarsanız rahat bir şekilde cevap verebilirim.
İYİ OKUMALAR!
.
.
.
.
.
.
.
Sakura dedesinin odasından çıktı. Babasının dediği gibi pek ciddi bir şeyi yoktu şuanlık. Hastanenin en alt katında hastane kantini vardı. Sakura şuan bir kahve den başka bir şey istemiyordu. Bu amaçla asansöre bindi. Sakura asansördeki aynadan kısa bir sürede olsa kendisine baktı.
Yıpranmıştı.
Herhangi bir insan asansöre binmeden kendine çeki düzen verdi. Sonuçta insanlar bu devirde her ne kadar özgür gibi gözüksede pekte öyle değil.
Giriş katına geldiğinde karşısındaki hastane kantini ne giriş yaptı. Sıra yoktu. Hemen bir kahve alıp çıkıverecekti. Karşısındaki personelden kahvesini aldıktan sonra hastanenin herhangi bir koridorunda ki sandalyeye oturdu. Kahve çok sıcak olmasada elini ısıtıyordu. Arkadaşlarını öyle orada bırakmak hoşuna gitmese de dert etmesine gerek yoktu, eminim ki onu anlamışlardı.
Zaten hastanedeyken de ino onu aramıştı. İnonun dediğine göre o gittikten sonra onlarda pek vakit geçirmemişler dağılmışlardı. Acaba onları mutsuz, huzursuz etmiş miydi?
Sakura artık çokta sıck olmayan kahvesinden bir yudum aldı.
Gözlerini kapatıp açtığında önünden geçen morga götürülen cesede baktı.
Bu normal miydi?
Kanının donması gerekmez miydi?
Normali buydu değil mi?
Gözlerini tekrar kapadı. Bu seferki kapatışında göz kapaklarını iyice birbirine bastırdı.
Kesinlikle kanı donmuştu.
Ya da kendine yalan söylemeyi seviyordu.
Kısa sürede bulunduğu koridoru terk etti. Annesini arayıp hastane kantininden bir şeyler isteyip istemediklerini sordu. Kahve istedikleri için birer kahve alıp asansöre bindi. Asansördeki aynaya tekrar baktı.
Vücudu neden bir hayalet kadar beyazdı. Hayaletler beyaz mıydı ki? Sonuçta onlarda diğerleri tarafından görülmüyordu değil mi? Dışlanırmışçasına.
İstediği kata geldiğinde. Dedesinin odasına yönelerek asansörden çıktı.
.
.
.
.
.
.
.
Mata ne
Hey, hey hey! Ben geldim
Dün yanlış kitaba yanlış bölümü yayınlamışım herkesten özür dilerim! Bir sonraki bölüm ne zaman gelir hiçbir fikrim yok.
İlham, istek, fikir geldikçe yazmaya çalışıyorum.
Okuduğunuz için teşekkürler.
あなたが国を持っていないと想像してください。
