Yazar notu :
İYİ OKUMALAR!
.
.
.
.
.
.
Sakura inonun odaya girişiyle çıldırdığını düşünen gözlerini değiştirdi. İno hafifçe yüzünü ovuşturdu. Sakura fırsat bilerek telefonunu yastığının altına sıkıştırdı. İno bunu anlamamış olacak ki sandalyenin üstünde olan pijamalarını alıp odayı terk etti. Sakura ino odayı terk ettiğinde hemen gözüne takılan o makası alıp kıyafet dolabının üstüne koydu. Makası avcuna aldığın da yaşadığı o tuhaf hissiyatı bir daha asla yaşamak istemedi.
______________________________
@diskelsi: artık okulda karşılaştığım o boktan yüzünü daha fazla görmek istemiyorum. Lütfen bir an önce kes.
_____________________________
Ne desem bilemiyorum, telefon ekranından gördüğüm bu mesaj için, ne desem bilemiyorum.
Kes... Makas... Dolap...
saçmalıyorum, yine.
"Sakura!" ino bana salondan sesleniyor. Ayağına terliklerimi giyip inonun yanına yol alıyorum. Geldiğimde bana yerdeki kırılmış bardakla pişmanlıkla bana baktı. "sorun yok, olur böyle şeyler." elime ev süpürgesini aldım ve süpürmeye başladım ino da içerden kürek getirdi.
Getirdiği küreğe elimdeki süpürge ile süpürdüğüm camları doldurdum. İno bana kahrolmuş gibi bakıyordu. Ona gülümseyerek karşılık verdim. "gerçekten sorun yok, en azından o kadar sorun varken bu sorun değil, hem canından kıymetli değil.
" birazdan gelirim bişey olursa çağırırsın." inonun gözlerindeki pişmanlık biraz daha gitmiş olacak ki bana "Tamam. Bir şey daha kırarsam haber veririm"
Ağzımdaki küçük kahkahayı tutamadım. Buzdolabının açtım. Oburuz biz evde yenecek bir şey bırakmamışız. İno ya kafamı yandık derecesini salladım. İno bana "ne oldu" dedi. Ona sahte üzülmüş numarasıyla "Guinness rekorlar kitabına girmişiz, fazla yemek yemekten içeri alacaklara bizi. Markete gitmeye üşeniyom akşam sebze yicez." ino yanıma geldi ve annemin bize bıraktığı sebze yemeğine baktı sonrada bana döndü "ben de markete gitmeye üşeniyorum yicez mecbur, diyet gibi düşünelim"
Birbirimizi sanki yemeye ikna etmeye çalışıyorduk.
Sonra annemin verdiği para aklıma geldi. İno ya "ben giderim markete üşengeç herif" dedim. İno ise pis pis sırıtıyordu. Üstüme bişey alıp evden çıktım. Markete yaklaştığımda naruto ile karşılaştım. Benim yanıma geldi koşarak . "naruto ani olacak ama kedin-" bana acı birşeye alışmış gibi baktı. "öldü" şok geçirmiş yüzümü fark etmesin diye aşağı eğdim. Narutonun canından sevdiği kedisi...
"Ba-başın sağ olsun" diyebildim sadece. Acı bir gülümseme ile bana baktı "veterinerden sonra yolda annemin elinden kaçmış o sırada da dikkatsiz bir sürücü" gözlerini yumdu "anladın işte" acısını tahmin bile edemezdim. Daha fazla bu olayı ona hatırlatmak istemedim. Beraber marketten alışveriş yaptıktan sonra karşılaştığımız yerde yollarımız ayrıldı. Yol boyunca ne kadar bencil olduğumu düşündüm. Gelen bu intihar mesajları kendimi gebertmemi söyleyen mesajlar için çok fazla tepki verdiğimi düşündüm.
Her ne kadar kalbim aynısını söylemesede.
Belkide ben çok büyütüyorum.
.
.
.
.
.
Mata ne
.
.
.
.
.
Bu bölümü diğer
bölümlere nazar çok sevmedim. Bazı yarım bıraktığım olayları tamamlamak için
yapılmış bir bölüm olduğunu düşünüyorum.
Geçiş bölümü diye kendi mi kandırmayacağım. Okuduğunuz için teşekkürler bu gereksiz bölümü. Kürek bu arada şey bildiğimiz kürek değil. Hani varya şu çalı süpürgelerine yanındaki küçük eleman (anladınız inş) işte o . Ehehe.
