Yazar notu:
İYİ OKUMALAR!
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Hepsi güzel bir şekilde muhabbet ederken sakura nın telefonu çalmaya başladı.
Arayan : babam
Sakura telefonun çaldığını gördüğü gibi telefonu açtı Babasına mesaj yazdı.
___________________________
Cevapsız arama
Sakura: baba şuan açamam
Babam: açmalısın nerede olursan ol şuan aç
Sakura :peki.
___________________________
Telefon konuşması
"Efendim baba"
"sakura nasılsın yavrum, ne yapıyorsun? "
"iyiyim sen! Arkadaşlarımla
beraberim zaten biliyorsun yaklaşık bir saat önce sende az bir miktarda para almıştım, Nedenini de söylemiş olmam lazım yoksa söylemedim mi?"
"söyledin Birtanem söyledin. Sakura çok uzatmayacağım Birtanem
Mesele şu ki biz şuan hastaneye gidiyoruz deden küçük bir kalprizi geçirmiş galiba endişelenmeye gerek yok sadece gelmek istersen-"
"baba dalga mı geçiyorsun? Böyle önemli bir anda böyle önemli bir şeyde, hangi hastane?"
"Bizim oradaki sakura küçüklüğünden beri gittiğimiz hastane biliyorsun dedenin doktoru orada"
"ah evet başka neresi olabilir ki hemen geliyorum"
"bekliyoruz biz yoldayız"
___________________________
Sakura telefonu kapattı. Hızlı ve büyük adımlarla arkadaşlarının yanındaki banka doğru gitti. Bankta ki eşyalarını çantasına topladı. Arkadaşları ona ne oldu der gibi bakarken sakura toplamakla uğraşıyordu. İno sakuraya "sakura birşey mi oldu? Nereye böyle
alelacele?" sakura ona bakılan bakışları yeni fark edecek olacak ki hemen cevap verdi. "üzgünüm bir işim çıktı, sonra anlatırım ino. Hepinizden tekrar tekrar ve tekrar özür diliyorum"
Naruto bu sefer konuştu. "sakura-Chan emin ol ki bu bir sorun değil. sana bir taksi çağıralım hemen gelir zaten." sakura başını olumlu bir şekilde salladı. Sasuke ise tepkisiz kalmamak içindir yaptığı bilinmez. Bir sorun olursa çekinmeden ona söyleyebileceğimi tekrarlıyordu.
Sakura ne kadar belli etmese de şuan kendinden nefret ediyordu. Arkadaşlarının eğlenceleri bırakıp onunla ilgilenmelerini sağlamıştı. Kendi kendine, içinden bencil olduğunu düşündü, olmak istemiyordu yine insanlara rahatsızlık veriyordu.
Taksi gelmişti. Sakura ino dan yanağına küçük bir öpücük almıştı. Taksiye bindiği gibi taksiciye yolu tarif etti. Araba ilerlerken sakura camdan dışarı soluk dünyaya bakmayı sürdürdü. Düşüncelerini durduramadı.
Herkese zarar veriyordu. Etrafındaki herkese.
Kafasını kaşıdı.
Bunları düşünmenin sırası değildi. Hiçbir zamanda olmamıştı. Babası zaten hafif bir şey olduğunu söylemişti. Umarım öyleydi.
.
.
.
.
.
.
Mata ne
.
.
.
.
.
.
.
Bu benim için hiç normal değil iki bölüm yayımlamak...
Olsun light Yagamiyim herşeyi yapabilirim.
HAHAHHAHAHAH!
そして、私は一日の終わりの前に死んでしまいます.
