Yıldız Tozu

Yine Ukalasın

İşten çıkmama çok az kalmıştı,çıkıp onunla konuşmak istiyordum ama bunu ona nasıl söyleyeceğimi bilmiyordum. Zaten kafeyi kapatana kadar da oturdu bir şeyler içti.

"Beyefendi, kafeyi kapatıyoruz."

Hemen ayağa kalktı.

"Tamam,ben kapıda bekliyorum seni."

"Tamam."

Anlık bir refleksle tamam demiştim de,niye bekleyecekti ki beni?

Kafeyi süpürürken Duru'ya o adamın kaza yaptığım adam olduğunu söyledim.

"Oha! Emin misin kızım, yanlış hatırlamıyorsun değil mi?"

"Hayır ya,gayet de eminim."

"Niye böyle bir şey yaptı ki peki?"

"Ya da beni nereden buldu?"

"Kafedeyiz kızım, kafede. Rastgele karşılaşmış olamaz mısınız?"

"Bilmiyorum Duru ya."

Alelacele işlerimi hallettim ve çıktım yanına.

"Üşüdünüz,keşke içeride bekleyin falan deseydim."

Gülümsedi hafifçe.

"Sorun değil."

"Eee,neden beni beklediniz?"

"Biraz yürüyelim mi?"

Birkaç saniye gözlerine baktım öylece.

"Olur,tabi."

Yürümeye başladık,nereye gittiğimizi bilmiyordum. Sadece öylesine yürüyordum.

"Mete ben."

"Eliz, memnun oldum."

"Ben de öyle."

"Geçenki kazadan dolayı çok üzgünüm. İşe geç kaldım o yüzden acele ediyordum, Kusura bakmayın lütfen."

"Ben de sinirlendim, sesimi yükselttim falan."

"Bugün için de teşekkürler,beni kurtardınız."

"O gün bana aslan gibi kükreyen kız bugün o adama kedi gibi cırlayamadı bile, şaşırdım."

"Yine ukalasın."

"Doğruları söylemek ukalalık mı oluyor?"

"Müşterilerle tartışmamız elbette ki yasak. Dışarıda böyle bir şey olsa susmazdım kesinlikle."

"Hiç tanımadığın bir adamla akşam 10da dışarıda ne yapıyorsun peki?"

"Sen gecenin 10unda tanımadığın bir kadını dışarı çıkarmakla ne yaptıysan, ben de aynısını yapıyorum."

"Dil de pabuç gibi... Sana söylediğim en doğru şey bu sanırım."

"Aynı şeyi beyin de yok gibi için sana düşünüyorum ben de."

"Evine bırakayım,geç oldu."

Şaşırmıştım.

"Hayır, teşekkürler. Kendim gidebiliyorum."

"Ciddi misin, gerçekten kendin gidebiliyor musun?"

"Dalga geçme. Teşekkür ederim, zahmet olmasın."

"Peki madem, evine bırakayım demedi deme sonra."

"Demem demem. İyi geceler, Mete."

"İyi geceler, Eliz."

~

"Sonrasında eve gittim direkt zaten Daktır Oğuz."

"Duru'nun da dediği gibi rastgele kafeye gelmiş olabilir mi?"

"Evet, rastgele gelmiş. Ama sonrakiler bilerek."

"Kasıtlı olarak... Onları da anlat bakalım."