Yıldız Tozu

Bari Eliz Gelsin

"Saçların... Güzel olmuş Eliz."

Gülümsedim.

"Teşekkürler, Oğuz."

Daktır Oğuz'dan sonra epey garip geldi. 

"Eee, ne yapıyorsunuz siz burada boş boş?"

"Eliz'in moralini yerine getirmeye çalışıyoruz Oğuz. Biraz canı sıkkın da."

Yutkunamadım. 

"İyi misin Eliz? Birden moodun düştü sanki?"

Başımı evet dercesine salladım. Ama değildim, hiç iyi değildim. Ayağa kalktım ve ikisini yokladım.

"Beyler,ben gidiyorum. Size iyi eğlenceler."

"Nereye kuzen?"

Yürürken arkamı döndüm,gözlerine baktım.

"Cehenneme kadar yolum var da,gidecek yüreğim var mı bilmiyorum. Hadi görüşürüz."

Arkamı döner dönmez gözyaşlarım döküldü. Hızlı adımlarla arabaya doğru gittim. Arabanın önüne geldiğimde arkamdan Oğuz'un sesini duydum.

"Eliz,dur!" 

Hemen yüzümü sildim ellerimle, Oğuz'a döndüm.

"İyi misin Eliz?"

Değilim işte,anlasana.

"Hıhı,iyiyim iyiyim... Çok yoruldum da bugün."

"Karşında 10 yaşında çocuk yok Eliz. Sorun ne?"

"Bir sorun yok,her şey gayet yolunda işte."

"Şuan beni bir arkadaşın olarak düşün,doktor Oğuz olarak değil."

"Öyle olsa ne fark eder?"

"Ümitsiz vaka gibi görüyorsun kendini."

"Öyle değil miyim zaten?"

Başını geriye attı.

"Of Eliz,of! Kendine kötülük etmekten başka bir şey değil bu. Neden yapıyorsun bunu kendine?"

"Oğuz,ben çok yoruldum. Artık nefes almak bile çok zor. Kendime gelmek istiyorum ama yapamıyorum bile. Her şeyden boğuluyorum,herkesten nefret ediyorum. Beni anlarmış gibi davranmalarından,onaylamalarından,ya da yazık dermişcesine bakışlarından bıktım artık. Şu Eliz'i ben bile tanıyamazken başkalarının anlar gibi yapmasından sıkıldım. Ben eski Eliz'i o kadar özledim ki... Mete gelmeyecek evet ama,bari Eliz gelsin Oğuz..."

"Eliz,her şey güzel olacak. İnan bana."

"Nasıl olacak? Sanki ölsem bile kurtulamayacakmışım gibi hissediyorum."

"Sen... Kalbini bir başkasına vereceksin."

"Ne,nasıl? Nasıl yani?"