Bir kazayla başladı her şey. Kazayla tanıştılar,kazayla sevdiler,kazayla aşık oldular. Parçalanan yıldız tozları kazayla bir araya gelir mi? Evrene dağılan tozlar Eliz'in hayatında birleşecek.
Birlikte güzelce kahvaltı yaptık ve odama geçtim. Bartu'yu aradım hemen.
"Naber Bartucummm?"
"İyidir Eliz'im,senden naber?"
"İyi olmaya çalışıyorum işte. Bugün işin yoksa takılsak?"
"Hmm,bir düşüneyim... Kızım benim ne işim var Allah aşkına? Tabi takılırız."
"Tamamdır, ben mi seni alayım sen mi beni almak istersin?"
"Ben alayım güzelim. Hazırlan hadi sen."
Ah, canım kuzenim benim...
Hemen hazırlanmaya başladım. O sırada içimden Oğuz'da gelse diye geçirdim. Sonra kendi kendime söylendim.
"Ya kızım ne bu böyle? Kendine gel. Hiç kimseye bağlanmayacaksın."
Bartu'yla avmye gittik. Kahve içerken Diyar'ı gördüm, maalesef o da beni.
Diyar Mete'nin ablası. Mete'nin ölümünden beni sorumlu tutuyor ve... Ve bu bana acı veriyor.
Sadece tiksintiyle baktı bana. İlk başlarda görmemiştim Diyar'ı, Bartu kalkalım diye ısrar etti.
"Kuzennn,kalk gidelim hadi."
"Ne oldu yavrum ya? Oturuyoruz işte ne güzel."
Kolumdan çekeledi beni.
"Hadi güzelim,hadi."
"Ne oldu birden, neyin var Bartu?"
"Hiiiiiç... Hadi kalkalım diyorum sana."
"Birini falan mı gördün?"
"Hayır ya, hayır. Kimi göreyim ki?"
Sağa sola bakındım. Bartu geldi elleriyle gözlerimi kapadı görmeyeyim diye. Bartu'nun kolları arasından kurtulunca şimşek gibi çaktı Diyar'ın gözleri beynime.
Çantamı da aldım ve bu kez çekeleme sırası bendeydi. Bartu'yu minicik bedenimle çekiştiriyordum.
Avmden çıktık ve hızlı adımlarla yürümeye başladım. Birden durdum,daha doğrusu durduruldum.
Arkadan gelen Bartu sarıldı kocaman. Bartu'nun bu hareketi her zaman güç veriyor bana.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"İyiyim Bartu, iyiyim."
Ellerini boynuma koymuştu, hafifçe sıktı boynumu.
"Kuzen... Benimleyken numara yapmana gerek yok."
Numara yapmana gerek yok... İliklerime kadar titredim, iliklerime kadar.
