Gözlerim dolmuştu uzun süren bir sessizlikten sonra artık göz yaşlarımı tutamıyordum. Saçımı bir yana attı ve biraz daha yaklaştı. Artık onun ne olduğunu biliyordum. O, o bir vampirdi
yüzüme dev gibi bir gülümseme yerleştirip kendimi jiminin yanına attım ... Jiminle koltuğa yayılmış Netflix'ten seçtiğimiz bir filmi izliyorduk Jimin geldiğinden beri jungkook fazlaca gergindi, mutfak masasından jimine ve yanında oturan bana kötü kötü bakıyordu. Önceden aralarında ne olduğunu bilmiyordum ama ikisininde geçmişten kalan derin yaraları vardı. Merakıma yenik düşüp jimine döndüm "Jimin, siz jungkookla nereden tanışıyorsunuz?" Jungkook sorduğum soruyu duyunca gergin bir kahkaha attı. Bu soru jiminide germişti, yüzüme öylece bakıyordu bir şeyler sakladığını anlamıştım, bana anlatamayacağı şeyler vardı. Jimin sesizce yutkununca jungkook söze girdi. "Çocukluk arkadaşım, lisedede aynı sınıftaydık hatta."
"Benle Jennie gibi yani" Jimin gülümsemeye çalıştı "Aynen"
Söyledikleriyle biraz olsun rahatlamıştım Şimdi jimin jungkook'a karşı öncekilerin aksine daha sevgi dolu bakıyordu sanki beklenmedik bir iyilik yapmış gibiydi. Aralarında asla kopamayacak bir bağ olduğunu hissedebiliyordum. Bu bağ sevgi mi yoksa nefret mi emin değildim ama ne olursa olsun bir birlerinin hayatlarında önemli rolleri vardı. ... Dün bütün gün boyunca jiminleydik jungkookda arasıra yanımıza gelmişti ama çok uzun kalmamıştı ayrıca jungkook yanımızdayken jimin hep çok gergindi. Onların gerçekten çocukluk arkadaşı olduğuna inanmakta zorlanıyordum. Konuşurken çok gerginlerdi, hiç bir anılarını anlatmamışlarladı. Jennie ile benimki gibi bir iletişimleri yoktu, bırakın dostu arkadaş gibi bile değillerdi Jimin gidince hep yaptığım şeyi yapıp Jennie'yi aradım. olanları en küçük detayına kadar konuşup dedikodu yapmıştık dün onlarda jisoo ile buluşmuşlardı, aslında jiminle ayrıldıktan sonra bende onlara katılacaktım fakat annem sağolsun evden çıkamadığım için yanlarına gidememiştim. Sabah uyandığımda gene mutfağa gidip bir şeyler atıştırmak için aşağı kata indim. Jungkook daha uyanmamış olmalıki aşağıda benden başka kimse yoktu. Bugünkü planım Jungkook'un gönlünü alarak ev yasağımı bitirmesini istemekti. Mutfağa gidip bir şeyler hazırladım ve uyanmasını bekledim. Yaklaşık yarım saat sonra kapının açılma sesiyle irkildim. Jungkook gelmişti. Benden önce uyanıp dışarı çıkmış olmalıki eve elinde bir market poşeti ile gelmişti. İlk geldiğinde böyle düşünmemiştim ama şimdi jiminin arkadaşı olduğunu öğrendiğimden yada daha çok vakit geçirdiğimizden dolayı çocuğa çok ısınmıştım, gerçekten tatlı biriydi anladığım kadarıyla mutfakla arası iyiydi çünkü geldiğinden ya televizyon izliyor yada mutfakta bir şeyler yapıyordu ayrıca buzdolabını her açtığımda karşıma leziz yemekler çıkıyordu ve bu, bu evede pek rastlanan bir durum değildi. Çok oyalanmadan yanına ilerleyip poşetleri elinden kaptım. "Vahy bakıcıların en güzeli gelmiş!" Uzun süre sorgular bakışlarına maruz kaldığımda en sonunda söze girdi "Bakıcı?" "Ben bakıcı değilim"
"Tamam ya sinirlenme hemen." Göz devirdiğinde söze girdim "Benim birtenecik bak-" Tekrar bana tehlikeli bakışlar yolladığında kısa ve sesizce yutkundum "Baak, bakmalara doyamadığım ev arkadaşım!" Kısa bir kahkaha atıp söze devam etmem için bana baktı "Belki Bu şahane insan bugün arkadaşlarımla dışarı çıkmama izin verir ve anneme jiminden bahsetmez he? Ne dersin?" Bu sefer daha büyük bir kahkaha attı "Aslında, Karşılıksız iyilik yapmak pek benlik değil"
"Tabii, tabi karşılıklı olsun sorun değil gerçekten, bana uyarda tama olar ne isiyorsun?"
"Hımm, belki bir süre yemekleri sen yapabilirsin?" Hayırrr Ölmek için daha çok gencim
"Yani tabi ben yaparım ama eğer zehirlenirsek beni suçlamak yok!"
"Hadi be, o kadar kötümüsün?" Onaylat mırıltılar çıkardığımda Tekrar konuştu "İyi o zaman ben biraz düşeneyim bari" Dediğinde hemen boynuna atladım ve teşekkürler sıraladım. Evde kalmak gerçekten sıkıcıydı
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
