"Jimin onu ısırdı"
Yanlış duyduğumu düşünerek tekrar sordum
"Efendim?"
Cevap gelmedi.
Kısa süreliğine gözlerimi kapatıp olayı idrak etmeye çalıştım. Başaramayınca tekrar gözlerimi açmak zorunda kaldım."Bence bugünlük bu kadar yeter, yanlış anlaşılmasın sizi kovmuyorum ama..."
Kısaca iç çektim"Gitseniz iyi olur."
Yazarınızdan
Taehyung sabah daha güneş doğmadan yetimhanenin yoluna düştü. Buraya barlığından
çok kısa zaman önce haberi olduğu kız kardeşini almaya gelmişti. Aslında buraya Jennie ile gelmeyi planlıyorlardı fakat dün yaşananlardan sonra ondan bunu beklemesi büyük bir saçmalık olurdu. Derin bir nefes alıp sakince nefesini dışarıya üfledi. İçindeki korkuyu bastırmaya çalışıyordu. Kapının önünde öylece beklemenin anlamsız olduğunu biliyordu, jennie'nin gelmeyeceğini biliyordu, bu sefer tamamen yalnız ilerlemek zorundaydı. En sonunda içeriye girdiğinde hafifçe etrafı inceledi. Kirli duvarlar ve mutsuz yetişkinlerle dulu sıkıcı bir yetimhane.
Birden yetimhanenin kapısı hızla açıldı."Jennie!"
Taehyung'un sesi duygularına kıyasla fazlasıyla sakindi.
"Geliceğini düşünmemiştim"Jennie göz devirdi.
"Gidiyim istersen"
Taehyung sessiz kalmayı tercih etmişti, zaten hep de böyle olmamış mıydı Taehyun'gun hayatında. Duygusuz görünmek zorundaydı hep. Sonuçta o bir vampirdi, duyguları olsaydı yapabilir miydi onca şeyi.Jennie hızlıca görüşme odasına doğru ilerledi fakat görevli kadın onu durdurdu.
"Üzgünüm hanımefendi, sadece velisi girebilir."
Jennie'nin yüzü ekşidi. Bir süre kadının yüzünü inceledi, dudağında kıpkırmızı kalem çekmişti, eyelinerınıda da uzatabildiği kadar uzatmaya çalışmıştı, yüzündeki fondöten ise o kadar kurumuştuki en az on yaş büyük gözüküyordu. Jennie her ne kadar istemesede geri çekilmek zorunda kaldı. Taehyung Jennie'nin bu haline belli etmeden gülümsedi ve bir kaç adım öne geçerek jennie'ye döndü.
"Sen otur, ben birazdan geliyorum."
Jennie memnuniyetsizce gülümsedi. Bağladığı kollarını hiç açmadan banka doğru ilerledi. Taehyungda görüşme odasına....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Love shot
Teen FictionGözlerim dolmuştu uzun süren bir sessizlikten sonra artık göz yaşlarımı tutamıyordum. Saçımı bir yana attı ve biraz daha yaklaştı. Artık onun ne olduğunu biliyordum. O, o bir vampirdi