Tacın üzerindeki taze kan, bir bir pembe saçlarının üzerine damlıyor ve onları kırmızıya boyuyordu.
- tamamlandı -
Bu fice oy vermek zorunda değilsiniz keyfiniz isterse yorum yapabilirsiniz
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
- ♔ -
Bugün, değerli dostumun on sekizinci yaş günü.
Bu fici yazma sebebimin, ficin her bölümünü ve hatta her kelimesinin ilham kaynağı olan biricik ablamın en özel doğum günü.
Çok düşündüm ne yaparım ne ederim diye.
Ardından bu fic düştü aklıma yayımdan kaldırdım hemen. Ficin gidişatını ablamla benim en değer verdiğimiz şey olan, 'dostluk' üzerine değiştirdim.
Ben bir çok şeyi ondan öğrendim. Dostluğu, yazmayı, okumayı, değer vermeyi, bencil olmamayı...
Bir şeylere başlamadan önce her zaman bir adım arkamda durup gülümserdi bana. Güç kaynağım olurdu.
Bazen bir adım önümde durur yolu gösterirdi bana. Bak Rumeysa, burada tek bir yol yok. İki yol var. Umutsuzluğa kapılma der gibi hep rehberlik ederdi bana.
Benim sahiden ilk öğretmenim oydu. Bu yüzden şanslıyım baya. Ona sahip olduğum için fazla şanslıyım.
Bu fice ve içerisindeki dostluğa çok fazla değer verdik biz. Tamam dedim Rumeysa. Bir yılda anca bitireceğin bu fic bitecek bugün diye.
Öyle de oldu. Ablamın güzel şansı işte. Umarım ki hayallerinde canlandırdığın gibi dökmüşümdür satırlara.
Çok değer verdim ben bu fice. Ben çok değer verdim Changmin ve Chanhee'nin dostluğuna.
Dostluk en özel şey. Benim ilk ve en samimi dostum hep yanımdaydı. Bu fici ona ithaf ediyorum.
Onca şeyin yanında biraz küçük gibi kalsada bu hediye. Sorun değil. Ablam zaten yazarken satırların arasına sıkıştırdığım samimiyeti çoktan hissetmiştir.
Seni seviyorum, iyi ki doğmuş ve benim dostum olmuşsun.
