- ♔ -
"Hayal kırıklığı."
Babasının dudaklarının arasından dökülen iki kelime, Changmin'in öfke dolu bakışlarının yerini hüzne bırakmasına neden olmuştu.
"Hayır baba. Onun hiçbir suçu yok."
Haknyeon Changmin'i arkasına almıştı. Babasının tüm öfkesini hakeden kişi oydu.
Ne yaptığını, ne tür bir saçmalığa kalkıştığını henüz idrak edebilmişti. Onu öz kardeşi olarak gören birine onu kabullenen bir aileye bunu nasıl yapardı?
Changmin'in tek suçu kendini korumaktı. Haknyeon'a zarar dahi vermemişti."Bana onu koruyacak tek kelime etme."
Baş muhafız Ji, öz oğlu Changmin'i, evlat edindiği Haknyeon'un boynuna kılıcını savurur vaziyette yakalamıştı.
Varisini bu şekilde yetiştirmemişti.
Oğlunun Haknyeon'a gösterdiği sevgiyi kıskanması akıl alır iş değildi.Eli, Changmin'in hala parmakları arasında tuttuğu kılıcın keskin tarafını kavrarken avcunda açılan derin yarayı umursamadan çekip almıştı.
"Seni böyle yetiştirmedim."
Parmakları arasındaki kılıcı yere atarken ayaklarının altına almışt, kendi elleriyle oğluna armağan ettiği silahı.
"Ben, varisimi bu şekilde yetiştirmedim. Ben, değer verdiğim oğlumun içinde merhamet, sevgi ve adalet olsun istedim."
Oğluna kendi elleriyle taktığı rütbeleri söktü sonra birer birer.
Changmin bedeni babasının söktüğü her rütbede sarsılırken ayakta zor duruyor gibiydi."Sen o aşağlık duyguların kalbinde yer edinmesine nasıl izin verdin? Sen, bunu kendine nasıl yakıştırdın?"
Changmin üniformasından sökülen rütbeler eşliğinde tüm ruhununda çekilip alındığını hissetti.
İşittiği cümleler fazla ağırdı.Babasının gözlerinin içine baktı.
"Ona zarar vermedim. Vermeyecektim."
"Zarar vermek isteyen kişi bendim baba. O yalnızca kendini savundu."
Öfkeli adam gözlerini Changmin'in gözlerinden bir saniye olsun ayırmadan Haknyeon'a seslendi gür sesiyle.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
pembe saçlı katil kral / Tbz
FanfictionTacın üzerindeki taze kan, bir bir pembe saçlarının üzerine damlıyor ve onları kırmızıya boyuyordu. - tamamlandı - Bu fice oy vermek zorunda değilsiniz keyfiniz isterse yorum yapabilirsiniz