Kris bacaklarını masaya uzatmış otururken Sehun bu aptalın neden buraya geldiğini sorguluyordu.
- Neden geldin gene ? Cidden çocuk gibisin hyung !
- Ama sıkılmıştım Hunnie. Hem küçük baykuşumuzun bana süpürgeyle saldırıcağını nerden bilebilirdim ki!
- Hyung ben yüzünü görmemiştim.
Soo sinsice sırıtarak arkasını döndü. Şu Kai denen çocuğu Luhandan vazgecirebilidi. Tabiki Kris sayesinde. Bu jadar masum gözükmesine rağmen insanları hemen ağına düşürüp istediklerini yaptırabiliyordu.
Kai ve Luhan arka tarafta oturmuş Catle oynuyorlardı. Jongin ise Krisi göz hapsine almış ona öldürücü bakışlar atıyordu.
- Bu esmer fıstık neden bana öldürücekmiş gibi bakıyor?
- Çünkü senin Sooyu korkuttuğunu düşünüyor hyung.
- Hyung Jongin benim ! Ama diğer esmer fıstık senin olabilir .
Soo sinsice sırıtıp Krisi kimsenin onları duyamıycağı bi tarafa çıkardı.
- Gene neler var aklında ?
Kris bıkmış bi şekilde sordu. Kyungsoo ne zaman bu gülüşü takınsa sonuçları hiç de iyi olmuyordu.
-Eğer sen Kaiyi alırsan Luhan da abime kalır ve mutlu son.
-Ah Tanrım! Pekala ama benim çıkarım nolucak?
-Esmer fıstık sana yeter Kris Hyung. Ayrıca umarım bunu yaparsın çünkü pembe kıyafetli fotoğrafların hala elimde.
Kyungsoo fotoğrafları hatırladıkça gülmemek için kendini zor tutuyordu. Kris sarhoşken ona pembe bir mini etek ve dekolteli beyaz bi bluz giydirmişti. Tabiki yüzüne yaptığı mükemmel makyajı unutmamalı.
-Seni küçük şeytan!
Kris hışımla odadan çıktı. Bi yandan da söyleniyordu. Bi şeye çarptığını hissedince önüne döndü. Esmer olan -ki düşmemesi odlukça şaşırtıcıydı- sinirli bi şekilde ona bakıyordu ve Jongin eski yerinde olduğuna göre bu Kai olmalıydı.
-Ops üzgünüm canın acıdı mı?
-Pft !
Kainin ağzını garip bi şekle sokarak verdiği cevap Krisi sinirlendirmişti ama esmer olan garip bi şekilde sevimli gözüküyordu. Kris içindeki dürtüye engel olamadan esmerin saçlarını karıştırdı. Galiba Kyungsoo haklıydı bu esmer çocuk başlı başına bir ödüldü.
-Benim olmana izin veriyorum esmercik.
Kris ukala sırıtışıyla arkasını döndüğünde kendini yerde bulmayı beklemiyordu. Tabiki yüzüne atılan yumrukları da...
Luhan bağırış sesleriyle ayaklanıp Kaiyi Krisin üstünden aldı. Bu aptalla ordusu sürekli sorun çıkartıyordu. Veteriner bozuntusuna rastladığı için kendine lanet etti! Zaten çok normal(!) olan hayatı iyice boka sarmıştı.
-Uslu dur gerizekalı!
Kris yerden kalkmış dudağındaki kanı silerken Kaiye ölümcül bakışlar atıyordu. Eğer esmercik zoru seviyorsa istediği gibi oynarız diye geçirdi içinden.
Hepsi çığlık sesiyle arkalarını dönmüşlerdi. Jongin kanıyan elini tutarken bağırıyordu. Normal bi insan olsayı eğer bunu saçma bulabilirdiniz ama o Kim Jongindi acıyı hat safhalarında yaşıyan Kim Jongin.
Luhan iki aptalı bırakıp onun yanına koştu.
-Tamam geçti.
Jongini kolları arasına almışken sırtını sıvazlıyordu. Şu an onun için yapabiliceği başka bi şey yoktu. Elindeki peçeteyi üstüne bastırdı. Kyungsoo ise dolu gözlerle onlara bakıyordu. Jonginin çığlıkları içini acıtmıştı.
-Daha iyiyim Lu saol.
-Hadi eve gidelim.
Luhan nadir gülümsemelerinden birini verip Jongini peşinden sürüklemeye başladı. Sehun ise gözlerini kırpmadan onlara bakıyordu.
-Veteriner bozuntusu biz gidiyoruz.
-Siz dördünüz bizde kalıyorsunuz. Cidden hiç birinizin üstünden gözümü ayırmamam gerek!
-Ne?
Dört kafada aynı anda bağırmıştı. Sehun ise onalrı takmayarak dükkanı kapattı ve hepsini peşinden sürükledi. Kris ve Kai birbirine ölümcül bakışlar atarken Kyungsoo ve Jongin birbirlerine yakın ama sessiz bir şekilde yürüyordu.
Luhan ve Sehun'a gelirsek... Luhan kaçmaya çalışırken Sehun onu gömleğinden tutmuş sürüklüyordu. Lanet olası veteriner bozuntusu bi kaç gün içinde onu yüzlerce kez rezil etmişti. Eve geldiklerinde Sehun kimin kiminle hangi odada kalıcağına karar vermeye çalışıyordu. Yüzündeki sinsi sırıtışa konuştu.
-Jongin ve Kyungsoo siz Kyungsoo'nun odasında kalıyorsunuz. Luhan da benimle aynı odada kalıcağına gö-
-Ne? Kim demiş!? Hayatta olmaz!
-Kapa çeneni esmer! Kai ve Kris sizede misafir odasını hazırlıycağım birbirinizi öldürmemeye çalışın.
Sehun Luhanın neden bu karara ses çıkarmadığını anlamak için baktığında küçüğün kucağında Catle beraber koltukta uyuduğunu gördü. Cat boynuna yatarken Luhan oldukça sevimli gözüküyordu. Cati yavaşca Luhanın üstünden çekip yatağına yatırdı. Luhanıda kolları arasına alırken küçük olan sevimli mırıltılar çıkarmıştı. Küçüğü yatağına yatırıp üstünü örttü. Şuan içerdekilerle uğraşmak istemiyordu ama malesefki mecburdu.
Kyungsoo ve Jongin ortalıkta olmadığına göre odalarına geçmişlerdi. Kris ve Kai ise karşılıklı oturmuş birbirlerine pis pis bakıyolardı.
Kafasını sallayıp misafir odasını hazırladı Sehun. İkisinede yer yatağı açmıştı ve şuanki duruma göre beraber yatmak zorundalardı.
-Odanız hazır. İyi geceler.
Kris ve Kai birbirlerine bakmadan odaya girdiler. Beraber yatıcaklarını anladıklarında ikiside daha çok sinirlenmişti ama ses çıkarmamışlardı. Kai üstündekileri çıkarıp Sehunun ayarladığı kıyafetleri giydi. Kris ise zaten arada burda kaldığından kıyafetleri vardı.
İkiside sessizce yattıklarında birbirlerine sırtları dönüktü. Aradan geçen bi kaç dakika sonra Kris sırt üstü yatmış uyumaya çalışıyordu. Göğüsünde hissettiği ağırlıkla gözlerini açtı. Bu esmer uyurken fazla sevimliydi Tanrım. Kafasını göğsüne yaslayıp Krise iyice sokulmuştu. Kris bu duruma kıkırdamadan edemedi. Daha sabah onu yumruklarken şimdi göğsüne uyuyordu. Kollarını esmerin bedenine sarıp onu iyice kendinde çekti. Belki sabah bi yumruk daha yiyebilirdi ama şu an bu o kadar da önemli değildi.
Kairis kkk ^^ Umarım yeni çiftimizi seversiniz fazla nefretli olucaklar ama sjgjagsj ^^ yorum yorum yorum
![](https://img.wattpad.com/cover/26936125-288-k480396.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Pain.(Tamamlandı)
Fanfiction-Acıyı bilmiyorsun! Acı çekmediğin için ne kadar şanslı olduğunun farkında değilsin! -Hayır asıl sen acı çekebildiğin için ne kadar şanslı olduğunu bilmiyorsun!