Sehun bağırış çağırışla gözlerini açtığında kolları arasındaki minik bedenin hala uyuduğunu gördü. Onu bırakmak istemesede Kris ve Kainin birbirini öldürmesini engellemeliydi. Küçüğünü kollarının arasından yavaşca çıkartıp odadan çıktı. Sesler yakınlaştıkça daha çok şiddetleniyordu. Kapıyı açmasıyla Krisin kolları arasında çırpınan Kaiyi gördü. Beraber oldukça sevimli duruyorlardı ve şu an oldukça komikti.
-İnsanları bu şekilde uyandırmak hoş değil!
Sehunun sert sesiyle ikiside kafasını o tarafa çevirdi. Kris kollarını biraz gevşeterek Sehuna defolmasını işaret etti. Sehun gülerek odadan çıktığına Kris yeniden kollarını sıkılaştırdı.
-Bırak dedim seni lanet dev!
-Esmercik dün bu kolların arasına girerken hiç sesini çıkarmıyordun.
Kai duyduğu laflar yüzünden fazlasıyla kızmış ve utanmıştı. Küçüklüğünden beri bi şeylere sarılarak uyuyamazdı ve lanet olası bu yüzden onunla uyumak istememişti.
-Bu sadece küçüklükten gelen bi alışkanlık! Şimdi bırak beni.
-Bana yumruk atmıycağına söz verirsen olur.
-Söz!
Kai dişlerinin arasından hırladığında Kris kollarını çözdü. Ayağa kalktığında bacak arasında hissettiği acıyla yeniden yatağı boylamıştı.
-Lanet olsun!
-Yumruk atmıycağıma söz vermiştim.
Kai gülerek odadan çıktı. Bu devle uğraşması hoşuna gidiyordu.
Sehun odaya geri döndüğünde küçüğün elinden akan kanlarla şok olmuştu. Luhan ise hiç bi şey yokmuşcasına yerdeki cam kırıklarını topluyordu.
-Ya elin kanıyor. Bırak onları!
Sehunun sesiyle kafasını kaldırıp kısık gözlerle ona baktı.
-Üzgünüm yanlışlıkla düşürdüm ve sorun değil.
Luhan veteriner bozuntusuna önem vermeden yerdeki camları toplamaya devam etti. Luhan bileğindeki ellere bakıp nefesini verdi.
-Veteriner bozuntusu bırak da hatamı telafi ediyim!
-Sus seni aptal velet!
Luhan Sehunun peşinde sürüklenmeye alıştığı için sesini çıkartmadı. Banyoda elini temizlerken oldukça dikkatli ve ciddi gözüküyordu. Farkında olmadan çatık kaşların arasına parmağını bastırdı.
-Veteriner bozuntusu aptal gibi gülmek sana daha çok yakışıyor.
Sehun küçüğün bu hareketine gülümseyip elini sarmaya devam etti. İşi bitince Luhana mutfağa geçmesini söyledi. Yatak odasındaki kırık camları toplayıp mutfağa geçti.
Birbirine dik dik bakan Kai ve Krise aldırış etmeden kahvaltı hazırlayan Kyungsoo ve Jongine baktı. Kyungsoo omlet yapmaya çalışırken Jongin kulağına bi şeyler fısıldıyordu ve küçük kardeşi kızarıp gülüyordu. En azından küçüğü mutluydu.
-Lu eline noldu?
Kai Luhanın elini kendi elleri arasına alınca Sehun sinirle hırlamıştı. Kris onun bu kıskanç hallerine gülerken Sehun daha fazla sinirleniyordu.
-Cam kesti. Kai elimi bırakır mısın?
Kai minik eli bırakıp Krise ölümcül bakışlar atmaya devam etti. Acıyıp acımadığını sormuycaktı çünkü cevabı zaten biliyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Pain.(Tamamlandı)
Fanfiction-Acıyı bilmiyorsun! Acı çekmediğin için ne kadar şanslı olduğunun farkında değilsin! -Hayır asıl sen acı çekebildiğin için ne kadar şanslı olduğunu bilmiyorsun!