ဒီနေ့က သူအိမ်ပေါ်ကဆင်းလာတဲ့
သုံးရက်မြောက်နေ့ဖြစ်တယ်..။
ရိပေါ်အင်္ကျီတွေယူဝတ်ပြီး
ရိပေါ်မုန့်တွေ ခိုးစားတယ်..။
ဆိုင်ကယ်စီးဖို့ ချိန်းတာကြားတိုင်း
ရအောင်ဖျက်တယ်..။
"ကိုကိုက ပီကေ.."တဲ့
တစ်သက်လုံးခွာမရအောင် ကပ်ထားမှ
တော်ကာကျမယ်..။
ဂိမ်းဆော့တော့လည်း
သူချည်း ရှုံးတယ်..။
ရှုံးရင် နဖူးတောက်ကြေးတဲ့..။
ဒီလို ပြစ်ဒဏ်မျိုး ဘယ်သူကများ
စထွင်ခဲ့ပါလိမ့်..။
တကယ်ဆို တစ်ခါရှုံးတိုင်း
တစ်ခါနမ်းကြေးသာ ဖြစ်သင့်တာ..။
ဒီလိုပါပဲ လူတွေက
နာကျင်ရတဲ့အရာတွေကိုမှ
ရွေးလုပ်တတ်ကြတယ်..။
ညဘက်ရောက်တော့
ခေါင်မိုးပေါ်တက် ကြယ်တွေကြည့်တယ်..။
တကယ်တမ်းကျ သူတို့က ကြယ်တွေကို
မကြည့်ဖြစ်ဘူး..။
ကြယ်တွေကသာ သူတို့ကို
ကြည့်လိုက်ရတယ်..။
"ကိုကို မင်း ငါ့ကို ဘယ်ချိန်ထိ
ဆက်ကြည့်နေမှာလဲ..."
"လွမ်းလို့..."
"ငါ ဒီမယ် ငုတ်တုတ်ကြီးရှိနေတယ်လေ.."
"အေး ရှိနေတာကိုက လွမ်းဖို့..."
မင်းကိုကြည့်ရင်း
မင်းကိုလွမ်းလိုက်ရတာ..။
ရယ်သံတွေကို ခေါက်သိမ်းချင်လို့
ရမလား..။
အပြုံးတွေကရော ဖန်ပုလင်းထဲထည့်ရင်
ဆံံ့လောက်လား..။
"တော်ရုံပဲ ငမ်း..
ငါချောမှန်း ငါသိတာမို့ .."
"အိပ်စို့..မနက်ဖြန်ဆို ကျောင်းဖွင့်ပြီ.."
(Z)
ဒီေန့က သူအိမ္ေပၚကဆင္းလာတဲ့
သံုးရက္ေျမာက္ေန့ျဖစ္တယ္..။
ရိေပၚအက်ႌေတြယူဝတ္ၿပီး
ရိေပၚမုန႔္ေတြ ခိုးစားတယ္..။
ဆိုင္ကယ္စီးဖို႔ ခ်ိန္းတာၾကားတိုင္း
ရေအာင္ဖ်က္တယ္..။
"ကိုကိုက ပီေက.."တဲ့
တစ္သက္လံုးခြာမရေအာင္ ကပ္ထားမွ
ေတာ္ကာက်မယ္..။
ဂိမ္းေဆာ့ေတာ့လည္း
သူခ်ည္း ရႈံးတယ္..။
ရႈံးရင္ နဖူးေတာက္ေၾကးတဲ့..။
ဒီလို ျပစ္ဒဏ္မ်ိဳး ဘယ္သူကမ်ား
စထြင္ခဲ့ပါလိမ့္..။
တကယ္ဆို တစ္ခါရႈံးတိုင္း
တစ္ခါနမ္းေၾကးသာ ျဖစ္သင့္တာ..။
ဒီလိုပါပဲ လူေတြက
နာက်င္ရတဲ့အရာေတြကိုမွ
ေရြးလုပ္တတ္ၾကတယ္..။
ညဘက္ေရာက္ေတာ့
ေခါင္မိုးေပၚတက္ ၾကယ္ေတြၾကၫ့္တယ္..။
တကယ္တမ္းက် သူတို႔က ၾကယ္ေတြကို
မၾကၫ့္ျဖစ္ဘူး..။
ၾကယ္ေတြကသာ သူတို႔ကို
ၾကၫ့္လိုက္ရတယ္..။
"ကိုကို မင္း ငါ့ကို ဘယ္ခ်ိန္ထိ
ဆက္ၾကၫ့္ေနမွာလဲ..."
"လြမ္းလို႔..."
"ငါ ဒီမယ္ ငုတ္တုတ္ႀကီးရိွေနတယ္ေလ.."
"ေအး ရိွေနတာကိုက လြမ္းဖို႔..."
မင္းကိုၾကၫ့္ရင္း
မင္းကိုလြမ္းလိုက္ရတာ..။
ရယ္သံေတြကို ေခါက္သိမ္းခ်င္လို႔
ရမလား..။
အႃပံုးေတြကေရာ ဖန္ပုလင္းထဲထၫ့္ရင္
ဆံ့ေလာက္လား..။
"ေတာ္ရံုပဲ ငမ္း..
ငါေခ်ာမွန္း ငါသိတာမို႔ .."
"အိပ္စို႔..မနက္ျဖန္ဆို ေက်ာင္းဖြင့္ၿပီ.."
