Gözlerini araladığında gün çoktan yükselmişti. İrkilip doğruldu, yan tarafını yokladı. Diğeri çoktan işe gitmişti.
Yanındaki boşluktan içine dolan yalnızlığı dağıtmak için onun tarafına uzandı, yastığına sarıldı.
"Keşke bu yastık olsaydım.. her gün uyku diye başını bana yaslasaydın.. bende dinlenseydin.. sana düşler verseydim huzur diye.. üstüme saçların, terin, kokun bulaşsaydı.."
Açlık midesini söyletene kadar öylece uzandı. Sonunda mecbur mutfağa yol aldı. Masada üzeri örtülmüş kahvaltıya bırakılan notu aldı eline..
"Kıyamadım uyandırmaya.. çok güzeldin.. ama öptüm.. çok yerinden.. haberin olsun kuçum.."
Çok yerinden vurgusu ile nutku tutuldu KyungSoo'nun. Göğsünden çekilen bir sancıyı avuçlarında duydu.
"Monggu.. ya bugün gelirse?"
Teyzesinin bugün geleceği gerçeği ile iştahı kaçtı. Çaydan başka bir şey geçmedi boğazından. Masayı topladı. Bulaşıkları yıkadı.
Salonda, elinde kumanda boş boş bakıyordu ekrana. Nasıl olacağını düşünmekten gördüğü hiçbir şeyi anlamıyordu.
"Gitsem bile.." dedi, "iş bulsam, bir hayat kursam, çıksam karşısına ne derim? Nasıl söylerim KyungSoo olduğumu?"
"Beni nasıl bulur? Kabul eder mi?"
Hiç olmadığı kadar yaşamak, bir hayat kurmak istiyordu. Ama nereden başlayacağını, nasıl yapacağını hiç bilmiyordu. Daha makul biri olarak çıkmak istiyordu karşısına. Elini tutmak, istediği zaman öpmek, sevişmek istiyordu o görkemli vücuduyla.
"Nasıl yapacağım, nasıl-"
Balkondan gelen seslerle doğruldu yerinden.. perdeyi araladı.. Pembe saçları görünce çaresizlik her yanını sardı, elleri tutuldu, kalbine bir sıklet çöktü.
Kadın kapıyı açması için işaret edince KyungSoo'nun ağlamaklı yüzü isteksiz buruştu. Yine de kucağındaki sepeti görünce açtı kapıyı.
"Neden dış kapıdan gelmiyorsun?"
"Jongin oraya kamera koymuş."
KyungSoo iyice ekşitti yüzünü. Sepettek kara boncuk gibi köpecik tanıdık odayı görünce sevinçle havlamaya başladı.
"Şu köpekten daha çok istenmiyorum bu evde.." diye içerledi. Bakışlarını çekti hayvandan..
"Jongin izin günleri değiştirmiş. Niye demedin bana?"
KyungSoo sadece omuzlarını silkti.
"Neyse, nasılsa öğrendim. Yeğenimin evine öylece yerleşemezsin."
"Bana iş buldunuz mu bari?"
"Buldum tabi. Öylece sokağa atacak değilim, inançlı bir insanım ben.."
"İnandığınız tanrı kabul etsin.." dedi KyungSoo.
"Monggu'yu da getirmişsiniz.."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Stray Dog KyungSoo
FanfictionTaş attıkları sokak köpeği değilim artık.. 《Tüm hakları The United KaDi State vatandaşı SooSesi'ne aittir.》 ☆All My Love Dreams Just For KaDi☆