Adria
"Good evening, students." Awtomatikong nabaling sa babaeng nagsalita sa unahan ang atensyon ng lahat na kanina lang ay nasa akin. Everyone moved a bit closer to the front.
"Don't do that again." Iyon lang at nagsimula na ring makinig si Cyan sa nagsasalita.
"I won't do anything unless someone started something with me. You don't' have any right to stop me," sagot ko bago ibinaling na rin ang atensyon sa unahan.
"Good evening, once again, and a warm welcome to Elixir, first years!" Masigabong palakpakan ang itinugon ng mga estudyante. The woman sounded old, but her appearance tells otherwise. Nakasuot 'to ng itim na roba at itim na sombrero. Ang nakatirintas nitong puting buhok ay abot hanggang sa lupa. "New wizards and witches with great promise have come this year, I can feel their presence. A lot of great things will surely come!"
"She's our head mistress, professor Devian Frozenmist," walang lingong paliwanag ni Cyan. "As well as our queen."
So Amystrea is considered a kingdom. It's governed by a monarch after all.
"Enjoy and enhance your true potentials within this school's castle walls." Iminuwestra ng head mistress ang ilang mga estudyante at ang katabi niyang mga guro. "Both your senior guardians and professors will guide you keenly. So, just let magic take its course." Fireworks came out of nowhere as the head mistress waved her wand. It was unlike any normal fireworks, it has magic in it. As if they were stars exploding in mid air.
Hindi naman siguro mahirap gustuhin ang mundong 'to; ang eskuwelahang 'to, maliban lang sa lalaking nagdala sa 'kin dito. Nilingon ko ang katabi na imbes na sa langit nakatingin, ay nakapagtatakang sa head mistress.
****
"Why are you smirking like a fool?" Cyan said with a frown.
Right after the opening ceremony, our senior guardians were instructed to take us first years to our chambers. We were supposed to be quietly walking through the halls, but I just couldn't ignore what he said.
"Why on earth would I smirk?"
He handed me a pocket mirror that he conjured using his wand. "See for yourself."
Inabot ko 'yon mula sa kanya. Saka ko lang nakita ang ngiting tila naka-glue na pala sa mukha ko. Kanina pa nga yata ako nakangiti. "I'm smiling, not smirking," giit ko. "You don't even know what a smile is?" I sarcastically added. "Sabagay, hindi ka nga pala marunong ngumiti. Mas gusto mong laging mukhang galit sa mundo."
I'll just forget that I saw him smile once, or maybe that's' what a smirk is?
"Will smiling do me any good?!"
"Will frowning do you any good either?" kontra ko agad. Natahimik siya at tinapunan lang ako nang masamang tingin bago nag-iwas.
Pasimple ko namang nilingon ang mangilan-ngilang estudyante na nagkataong nakasabay namin sa paglalakad. Ibang-iba ang dating ng mga 'to kaysa sa pangkaraniwang tao.
Ilang hagdan na ang inakyat namin at ilang pasilyo na rin ang aming dinaanan, pero hindi pa rin namin nararating ang lugar na pakay namin. Napansin ko lang na malayo na nang ilang hakbang si Cyan mula sa 'kin dahil sa biglang nagsalita.
"Hi there." Napabaling ako sa lalaking bigla na lang sumabay sa paglalakad ko. Nanatili akong walang imik. "Pretty, yet unsociable." Sinuri ko siya ng tingin mula ulo hanggang paa. "Checking me from head to toe? Napukaw ko ba ang interes mo?"
