"တစ္ခါတုန္းက ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံမွာ မင္းသားတစ္ပါးရွိတယ္တဲ့။ သူဟာ အရမ္းေခ်ာေမာလွပတဲ့အတြက္ တစ္တိုင္းျပည္လုံးက ဝိုင္းခ်စ္ၾကတယ္။ အားလုံးက သူ႔ကို အရမ္းျမတ္ႏိုးၿပီး တစ္ခ်ိန္ ခ်ိန္မွာ တျခားႏိုင္ငံတစ္ခုခုက မင္းသမီးေလး တစ္ပါးပါးနဲ႔ပဲလက္ဆက္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ထားၾကတယ္။"
"မဖတ္နဲ႔"
လင္းက နားႏွစ္ဖက္ကိုပိတ္ၿပီး တတြတ္တြတ္ေျပာလဲ ဒါက ယင္းကိုအေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ေစပုံမေပၚ။ သူက စာအုပ္ကို ေပါင္ေပၚက်က်နနတင္ၿပီး လင္းနားမလည္တဲ့ စာလုံးေတြကို သူတစ္ေယာက္ ပဲနားလည္သလို ေလေအးေအးနဲ႔ ဖတ္ျပေနတာကိုမရပ္။
"ဒါေပမယ့္ မထင္မွတ္ထားစြာပဲ မင္းသားေလးက ႏိုင္ငံရဲ႕ေတာအုပ္အစြန္မွာေနတဲ့ စုန္းမေလးနဲ႔ ေမတၱာမွ်မိၾကတယ္။ စုန္းမေလးက အရင္က လူေတြကို ဒုကၡေပးလြန္းလို႔ဆိုၿပီး အားလုံးက မုန္းၾကတယ္တဲ့။"
"ငါနားမေထာင္ခ်င္ဘူး"
ယင္းအသံကိုမ်ား တားဆီးပိတ္ဆို႔ႏိုင္မလားလို႔ ေခါင္းကိုလက္ေမာင္းေအာက္ထဲဖြက္ ဒူးႏွစ္လုံးၾကားထဲညႇပ္ၿပီး လူကို ေဘာလုံးတစ္လုံးလို ေကြးထားလိုက္သည္။ ယင္းက လင္းကိုတမင္ႏွိပ္စက္ေနတာ။ ဒီပုံျပင္ကို လင္းအမုန္းဆုံးမွန္းသိရက္နဲ႔ အျပစ္ေပးတဲ့အေနနဲ႔ ဖတ္ျပေနတာ။
"ဘုရင္ႀကီးနဲ႔တိုင္းသူျပည္သားေတြက ဘယ္လိုပဲ တားေပမယ့္ မင္းသားေလးက ေျပာစကားနားမေထာင္ပဲ စုန္းမေလးနဲ႔အတူ ထြက္သြားၿပီး ေပ်ာက္ကြယ္သြားတယ္တဲ့"
ပုံျပင္ကို ဒီမွာရပ္လိုက္ပါေတာ့ အဆုံးသတ္လိုက္ပါေတာ့လို႔ လင္းဆုေတာင္းေနလဲ ယင္းရဲ႕စာဖတ္ေနတဲ့အသံက ရပ္တန႔္မသြား။
"ဒါေပမယ့္ သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ ေတာအုပ္ထဲမွာ ဇာတ္ျမႇဳပ္ေနထိုင္တဲ့ မင္းသားေလးဆီကို နန္းတြင္းက တမန္ေတာ္ေတြေရာက္လာခဲ့တယ္။ မင္းသားေလးရဲ႕ ခမည္းေတာ္က မက်န္းမမာျဖစ္ေနလို႔ နန္းတြင္းကိုခဏျပန္လိုက္ခဲ့ဖို႔တဲ့။ မင္းသားေလးကလည္း သူ႔ခမည္းေတာ္ ေသလုေျမာပါးျဖစ္ေနတယ္ဆိုေတာ့ စုန္းမေလးအတြက္စာတစ္ေစာင္ ခ်န္ထားၿပီး နန္းေတာ္ထဲ လိုက္သြားသတဲ့"
YOU ARE READING
မျက်ကန်းမြစ်
Romance"မှားလို့ ရနိုင်သမျှ အဆုံးအစွန် မှားယွင်းခြင်းများစွာက စိတ်ကို သတ်နေတယ်" Warning: ဒါက Own Character Fiction ပါ။ Incest လို Character death လို နဲ့ တခြယးလက်မခံနိုင်လောက်စရာ အခြေအနေမျိုးတွေပါတာမို့ မဖတ်ချင်ရင် မဖတ်ပါနဲ့။
