Kiralık Gelin

Rol

Multi Masal ile Rüzgar :) bölüm şarkısını okuyak dinleyin bence  iyi okumalar :)

" Yan villanımıza taşınan insanlar demekki sizlersiniz. Hoşgeldiniz fakat sizin evli olduğunuzu duymuştum siz çok gençsiniz."

Hey bu adam bizim evli olduğumuzu nereden biliyordu? Rüzgar'a baktığımda hiç şaşırmadan konuya girdi.

" Evet doğru duymuşsunuz, her kimden duyduysanız."

Şişko kabak kafalı adam o pis sırıtışını yüzüne  iyice yerleştirerek yanımıza doğru yürüdü.

O güldükçe ellerimi yumruk yapıp yüzüne vurma hevesiyle dolup taşıyordum.

Rüzgar nasıl bu kadar sakin olabiliyordu? O ela gözlerin altında ki intikam ateşini bilmesem harbiden karşı villaya tesadüfen taşınmış evli biri sanardım onu.

"Ee biraz komşularımız hakkında araştırma yaptım diyelim. Kızım az sonra gelir yemek masasına geçelim karnım acıktı."

Eliyle büyük siyah masayı işaret etti ve oraya doğru yürüdük. Of bir de şu kız vardı. Ya benden şüphelenirse ne yaparım.

Rüzgar endişemi anlamış olacak ki soğuk elimi sıcak elleriyle sım sıkı tuttu.

Masaya oturacağımız sırada sandelyemi çekti. Bu öküzden böyle şeylerde mi görecektim. Sanırım ölsemde gam yemem artık.

"Ee ne zaman nasıl evlendiniz? Bu genç yaşta evlendiğinize göre yoksa küçük hanım hamile mi?"

Böyle utanç verici bir şeyi sırıtarak, üstelik benim yanında nasıl söyleyebiliyordu?

"Hayır konuşmalarınıza dikkat edin Kenan Bey. Eşim hamile değil ve birbirimize aşık olduğumuz için evlendik."

Adamın sırıtışı Rüzgar'ın ciddi konuşmasıyla yarıda kesildi ve bana yan gözle baktı.

Adama dil çıkarmamak için kendimi zor tutarken zilin çalmasıyla kendimi iyice gerdim.

Az sonra içeriye topuk sesleri eşliğinde

Cıvıl cıvıl sesli bir kız girdi.

"Babacığım okul işi..."

Kızın beni görünce tüm neşesi gitti ve duyamayacağımız seste birşeyler mırıldandı.

"Hoş geldin Mira'cığım. Bak bunlar yan villamıza taşınan komşularımız."

Mira... Adı demek buymuş. Elimde olsa bir kaşık suda baba kız ikisinide boğacağım. Acaba beni tanıdı mı? Kesin tanıdı ya kim tanımaz ki?

Eyvah yavaş yavaş yanımıza geliyor.

"Hoş geldiniz. Ben seni bir yerden tanıyor muyum?"

Ah çok güzel ahmak hala tanımamış.

"Sanmıyorum. Yüzün hiç tanıdık değil."

"Masal zaten yurtdışından geliyor. Ailesiyle orada yaşıyordu."

Rüzgar olmasa sanırım kelimeleri bir araya zar zor getirirdim.

Rüzgara minnetle baktım ve o da bana baktığında gülümsedim

İlk defa bana dalga geçmeyen bir yüzle gülüyordu.

"Ben benzettim o zaman yakışıklı. Fakat seni daha önce görmediğime eminim. Senin gibi bir yüz unutulmaz."

Ne! Yuh! Daha neler ya kız resmen Rüzgar'a yelteniyor muydu? Üstelik babasının yanında mı?

O kel adam ne yapıyor? Güya saf gibi bizi dinliyor.