Chapter 23

264 10 0
                                    

I went home, at ang sumalubong sa akin ay si Tyron. Wearing an apron without a shirt.

"What are you cooking? Smells good!" I said.

"I cooked your favorite! Menudo!" he answered.

"Really? Thanks! I really am tired dahil sa work. Buti na lang pag-uwi ko ay may pagkain na agad. I'll get change then let's eat na," sabi ko sa kanya at pumasok sa kwarto ko.

I received a text from Lucas.

Lucas: hi, btw nasa harap ako ng pintuan ng penthouse mo.

Me: wait what? Wait, I'm gonna open the door for you.

I was shocked when I saw that text because I wasn't expecting him to come over.

Binilisan ko ang aking pagbibihis at lumabas na ka agad.

Nakita ko na lamang si Lucas at Tyron na nag-uusap. Well, hindi na sila nagsasakalan. It looks like they're talking, well calmer than earlier.

"Lucas! Bat' ka 'andito? Uh, sabi ni Tyron magkakilala daw kayo so I'm assuming di ko na kayo kailangan pa ipakilala sa isa't-isa," sumingit ako sa kanilang dalawa.

Nagulat naman ako ng bigla akong hinapit ni Lucas sa bewang. "Yup, napag-usapan na namin yung kanina. I already said sorry," sabi niya sa akin at hinalikan ako sa ulo.

"Kakain na tayo diba, Sandra?" tanong sa akin ni Tyron.

Pumunta kami sa dining area at umupo. Ako ang umupo sa gitna, nasa kanan ko si Tyron at nasa kaliwa ko naman si Lucas.

"Ano ito?" tanong ni Lucas at kumuha ng kanin.

"Menudo, Sandra's favorite food," sagot ni Tyron. I could feel the tension  between them.

"Ahh. Napagluto ko na rin ng ganito si Sandra eh. Diba, Sandra?" lumingon siya sa akin.

"A-ah oo. Dati napagluto na niya ako ng ganito," ngumiti ako. This is so awkward!

"Eh kasing sarap ba nung luto ko?" tanong ni Tyron, he even raised one of his eyebrows.

Alam kasi ni Tyron na magaling siyang magluto kaya alam niyang hindi siya matatalo ni Lucas.

"We'll see. Anyways, let's eat!" sinandukan ako ni Lucas ng ulam. Pagkatapos, ay sumubo na siya nung biluto ni Tyron. Nakita kong lumaki ang mga mata niya.

"Ehh, it's fine. I think mine is still better," sagot niya bumalik na ang kanyang mukha sa seryosong ekspresyon.

Tumango-tango si Tyron at napapangiti ng kaunti. "Your face says the opposite but okay. Anyways, ganito kase ang gusto ni Sandra na timpla kaya ito ang aking niluto. Baka iba timpla nung iyo. Let's just enjoy our food. Shall we?"

"We shall," sagot pabalik ni Lucas.

"Um, Lucas kagagaling mo lang sa office?" tanong ko. He is still wearing his suit.

"Yes, and sinadya ko talaga pumunta kaagad dito pagkatapos ng trabaho. Of course to hang out with my girl," ngumiti sa akin ng matamis si Lucas.

"Why are you here nga pala, Tyron?" Lucas asked him.

"Oh, I'm actually gonna live here for a while?" he answered.

"For a while? How long is that?" ang mukha ni Lucas, mukha siyang na-betray.

"Hmm, about a year? I'm planning to look for a really really good home so it's gonna take a while," sagot ni Tyron. Halatang napipikon si Lucas kata tuwang-tuwa si Tyron.

Tintigan ako ni Lucas na parang bata na nadaya.

"Lucas, we'll talk later. Hmm?" sabi ko sa kanya.

He pouted at sumimangot and nodded.

We finished dinner and they still tease each other about every single topic we talk about!

"Lucas, let's talk? Saan mo gusto?"

"Let's go to the parking. We need privacy," hinila niya ako palabas. Pero
kinuha niya naman ako ng jacket at isinuot sa akin 'yun.

Nang makababa kami sa parking ay pinapasok niya ako sa kotse niya.

"Sandra, I really need it to be clear. Tayo ba or hindi? Liligawan ba kita or hindi?" he asked me, pagkapasok na pagkapasok namin sa kotse.

"Hindi mo kase ako pinatapos nung nasa cafe tayo. Anyways, I really don't want you to court me," sagot ko.

Nalungkot naman ang mukha niya. He looks disappointed at the same time.

"I mean it's fine. If that's what you wan-" pinutol ko siya.

"No. What I meant, was I want us to be official," natatawa kong sabi.

"Wait, really!?" his face lit up. He quickly hugged me so tight.

"I love you, Sandra. I really really do," sabi niya at hinalikan ang buong mukha ko.

"Are we fine now? Everything is clear na?" I asked.

"Yes. Oh! We are not done yet. Bakit pinayagan mo si Tyron na doon tumira?"

"He's my bestfriend. Why not? Wala namang malisya," sagot ko.

"Sandra, if you only know! He's not the Tyron that you think he is! Hindi lang bestfriend ang tingin niya sayo!" he said.

"Huh? What do you mean?" I asked really confused.

"Wala ako sa posisyon para sabihin sayo ang totoo, Sandra. I'm sorry," he explained.

"No, it's fine. Anyways, ano call sign natin?" I changed the topic. Hindi pwedeng mag-away na lang kami ng mag-away eh first day namin ito as an official couple!

"Hmm, gusto mo ba yung dati? Baby? Or love?" tanong niya.

"Love na lang. I find 'baby' cheesy and corny," sabi ko.

"Alright. Then, we'll go with love," he nodded.

"I'm gonna go inside na. It's getting late," paalam ko.

He nodded at lumabas ng kotse. Pinagbuksan niya ako ng pintuan. Lumabas ako at aalis na sana.

"Hey, love."

Hinila niya ang kamay ko. Sinandal niya ako sa kotse at inatake ang aking labi.

I smiled between our kisses. "You mister are getting greedier huh," sabi ko.

He laughed and just kissed me more, deeply. Nahulog pa nga ang aking jacket na suot dahil sa sobrang aggressive niya. Nilaliman niya ang paghalik sa akin, he even sucked my lips because he was so hungry with kisses.

After our long kiss, we bid our goodbyes and I went inside my penthouse, blushing like a mad woman!

"What happened? Bakit ang pula mo? Anong nangyari sa jacket ko. Bakit madumi?" Tyron asked me. I just ignored him, I was so preoccupied with the events that just happened!

Pumasok ako sa kwarto at nahiga, kinikilig pa rin.

---
Please vote and comment! Thanks for reading!

≧∇≦

Cursed Love Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon