Chapter 18
"Alliyah... Sorry pala sa mga sinabi ko kanina"
"Okay lang" naka tingin ito sa malayo habang nakangiti.
Natahimik kaming dalawa. Awkward kasi ako pag kasama ko sya. Isa kasi sya sa mga taong mahirap basahin kung ano yung iniisip.
Hindi ko alam kung ano man gusto nya o hindi kaya madali ko syang na offend. Hindi ko aya lubusan na kilala. Sa totoo lang ibang iba sya sa character nya sa tv.
Sa kalagitnaan ng katahimikan bigla nalang itong nag salita.
"Alam mo, masyado pang madami ang kaylangan mong matutunan." ano kaya ibig sabihin nya?
"A-ano?"
"Masyado kapang innocent, kung gusto mong mabuhay sagantong klaseng mundo dapat lang maging handa ka" seryoso nitong ani.
Hindi ko talaga sya maintindihan. Sinasabi nya bang mahina ako? Totoo naman, eh.
"Mahina ba ako?" hindi ko alam kung ano ba meron saakin at bigla ko lanang na tanong iyon.
"Umm.. Oo.."
Bigla akong napikon. Ewan ko bakit ako din naman yung nag tanong. Feeling ko kasi ang yabang nya, eh.
"Pake ko" ano? Hindi ko na gets sinabi ko.
"Ay pota" rinig kong bulong ni alliyah.
"Teka.. Nag mumura ka pala"
"Buti alam mo" bakit ganyan ka? Bad mo naman!
"Kasi sa palabas mong si Natalie isa kang mabait na dalagang namuhay-" ikukwento ko sana yung part nya sa movie kaso bigla nya akong pinigilan.
"Hindi porket mabait ako sa palabas nayon ay mabait nadin yung ineexpect mong ugali ko." nag cross arms sya.
"Ayy... Sorry Alliyah"
"Alliyah's too long, just call me aji."
"Aji?" tanong ko.
"Aji! Come on! Halos lahat ng tao alam yung yung buong pangalan ko. Alliyah jian li- ahh! Basta! Tawagin mo nalang akong aji!" utos nito.
"sige sig-" hindi ko natapos ang sasabihin ko dahil may biglang kumatok sa pinto.
Na isip kong baka isa ya sa mga tao don sa hotel kaya nag tago ako. Ang assuming ko naman para isipin na hahanapin pa talaga nila ako.
Agad akong nag tago sa likod ng kubo.
"Huy! Anong ginagawa mo jan?" tanong ni aji.
"Nag tatago malamang" inirapqn nya ako at binuksan yung pinto.
As expected si andres yung nasa pinto. Hindi ko aakalain pupuntahan nya talaga ako.
"Sino po yan?" tanong ni aji kay andres.
"May hinahanap po akong dalaga. Pandak po sya tapos medyo kulot at mahaba yung buhok" grabe sya sa pandak.
Gustong gusto kong lumabas don at sapukin sya sa mukha kaso tywing makikita ko yung mukha nya naalala ko lahat nang masamang nangyari saakin.
Tuluyan akong nakinig sa usapan nila. Sana hindi naman sabihin ni aji. Please.
"Ha? Wala akong nakikitang ganon dito. Ano ba pangalan" aji ano bayan? Siguro hindi talaga ako pandak WAHAHAHA.
"Jazz, jazzelene"
"Wala talaga. Kaya ikaw, tsupi!" totoo ba yung naririnig ko? Hindi nya sinabing nandito ako. Sabagay hindi naman nya alam yung pangalan ko.
Biglang napa tingin si andres sa gawi ko. Kinabahan ako kaya bigla akong umiwas at mag tago. Gagawin ko sana yon kaso biglang nadulas yung kanang paa ko.
Ayun nasaldak ako sa lapag.
"Ano yon?" rinig kong tanong ni andres. "Ha? Wala" matapos sabihin ni aji yon kaagad nitong sinarado yung pinto.
"So... Jazzelene pala pangalan mo?"
"Paano mo nalaman?!" kabadong tanong ko sa kanya.
"Hindi ako tanga. Ikaw kaya yung hinahanap non!" sabagay hindi naman ata sya manhid.
"Bakit hindi mo sinabi na nadito ako?" tanong ko.
"Who am i to tell him? Hindi mo naman ako binigyan ng permission na sabihin sakanya kung nasaan ka, eh. Tsaka ayoko maging epal" paliwanag nito.
Halos hindi ako makapaniwala sa naririnig ko. Umabot langit yung ngiti ko.
"WAAH! thank you!" niyakap ko sya sabay talon.
"Woah! Anong thank you? Pumitas ka ng malungay sa labas!" utos ni aji.
Ngayon lang ako natuwa nang ganito. Ewan ko ba. First time lang na may umintindi saakin eh.
Lalabas na sana ako nang pigilan ako ni aji.
"Jazz. Wag kang ngumiti... Ang panget mo" nawala bihla yung ngiti sa mukha ko nung narinig ko yon.
"Haha! Joke lang" inirapan ko sya tapos dumiretso sa labas.
"Panget ba ako pag naka ngiti!?" mahinang bulong ko sa sarili ko.
"Medyo" tumaas lahat ng balihibo ko katawan ng marinig ko yung boses nayon.
Lumingon ako at hindi nga ako nag kakamali. Si andres naka sandal sa gilid ng kubo.
"Bakit nadito ka!?" sigaw ko sakanya. Hindi nya kto sinagot at lumapit saakin.
"Kala ko ba wala ka dito?" taas kilay nyang tanong.
"Ano naman pake mo kung wala ako dito!?" sigaw ko sakanya. Ngayon galit na talaga ako.
Ngumisi sya. Yung ngising lagi koong nakikita tuwing nang aasar sya.
Luampit pa ito lalo at idinikit yung noo nya sa noo ko.
Lalayo sana ako kaso bigla nya akong pinigilan.
"Alam mo aalis na sana ako a nang naniniwalang wala ka don kaso... Ayaw mo kasing itikom yang bibig mo, eh" paliwanag nya.
Ang kapal talaga ng mukha Nya!
"So ako ngayon yung may kasalanan?"
Tumingin ito saakin mata sabay kagat sa labi.
"Sabihin nalang nating Oo" biglang naging husky yung boses nya. Nag tayuan lahat ng balihibo ko sa katawan.
Dahan dahan itong lumayo at tumalikod. Nag lakad sya papalayo. Pinanood ko lang itong lumayo habang naka tayo.
Napahinto ito at lumigon.
"Ang cute mo pala pag nag blublush" sabay ngiti.
Ikaw kaya mas cut- ha? Ano ba yung sinasabi ko. Diba galit ako sa kanya!?
Bakit nag kak ganito nanaman ako!?
******
Next chapter.
