Dalawang araw nalang bago kami mag-paalam sa magandang lugar na ito. Hindi ko alam kung ano una kong gagawin pag-kabalik ko doon. Ano kaya magiging reaksyon nila pag-nalaman nilang kami na ni andres?
Papayag kaya sila? I mean oo naman papayag sila si ate lang hindi. Paano ko ipapakilala si andres? Nandon pa kaya si mikel? Ano kaya gagawin ni andres pag-nakita nya si mikel? Shit!
Ang daming tanong na tumatakbo sa isip ko ngayon. Paano yan papasok oa kaya ako sa school, halos one month na yung nabaktawan ko na lesson. Ano sasabihin ng mga classmate ko pag-nalaman nilang kami na ni andres.
Ano sasabihin ni amy? Bigla ko tuloy naalala si amy. Namimiss kona sya. Lahat sila.
"Huy!"
"Ay! Anak ng pating!" Sigaw ko saby lingon sa gumulat saakin. Muling nahagip ng paningin ko si andres.
"Bat ikaw lang mag-isa jan? Nag-eemo ka noh?" Kingina naman talaga andres!
"Bobo! Nag-iisip ako!" Sigaw ko sakanya.
"Siguro ako yung iniisip mo?" Hindi ko ito pinansin at nag-lakad alang palayo. Totio naman, iniisip ko sya. Ang bilis kasi ng mga nangyayari! Hidni naman sya nangligaw tapos... tapos kami na!
Ang weird diba? Si mikel nga niligawan pa ako, eh. Teka! Bat ba iniisip ko nanaman yang mikel nayan?!
Argghhhhhh!
"Awit, hindi na namamansin si jazz." Nilingon ko ito. Nag-pout sya. Ang cute nya. Wait! Wag kang marupok, jazz!
"Bolak! may iniisip kase ako." Paliwanang ko dito. Nag-lakad ito papalapit saakin. "Ano ba kasi yang iniisip mo? Share mo naman, oh." Nag puppy eyes pa sya.
Umirap ako. "Iniisip kolang kase kung bakit ayaw mong mang-ligaw, bakit tayo na agad?" Tanong ko sakanya.
"Ang tanong, gusto mo ba ako?" Tanong nito sabay tingin diretso saaking mga mata. Hindi ko alam sasabihin ko. Gusto koba sya? Feeling ko hindi, pero at the same time oo. Ang gulo!
"Umm... O-oo?" Nauutal ko na sagot. Hindi ko lam kung ano man sumanid saakin at sinabi ko yon.
Ngumisi sya at tumawa ng bahagya. "Then bakit keylangan pang-mangligaw if we both like each other? Why play hard to get? In my opinion it's just a waste of time." Hano daw? Na-nosebleed ako don ha. First time nyang mag english, hanep.
"Anong waste of time? Syempre keylangan mong ipakita sa babae kung gaano mo sya kamahal. Keylangan mong pakita na lahat gagawin mo mapa-sayo lang sya. Keylangan mo bigyan sya ng rason kung bakit keylangna ka nya.
Natigilan saglit si andres. Tumingin ito saakin at niyakap ako. "Ibig-sabihin gusto mong ligawan kita?" Tanong nito. My god andres!
"Yes, of course."
Nag-pout sya. Nag cross arms ito at inalayo yung tingin. "Fine, kung yun yung gusto mo."
Totoo naba yung narinig ko? Haha! Finally nakumbinse kona si andres na ligawan ako! Niyakap ko din sya pabalik.
===============
Guys i made another of that here👇🏻 since hindi ako satisfied sa ginawa kong yan. y'all don't have to read it if you don't want to, It's just a re-make lang naman.
===============
I've been counting the days left before we go back home. Only a few days left and we'll be saying goodbye to this memorable place.
Hindi ko aakalaing mag-papaalam nadin ako sa lugar na ito. I remember back then when i only feel pain. Ngayon at napunta ako dito napalita ito ng saya at ligaya. Thank you camp kasiyahan. Bigla akong napa tigil sa kaka-isip about sa kasiyahan nang maalala kong keylangan ko nga palang ipakilala si Andres kila mama.
Ano nalang kaya sasabihin nila pag-nalaman nilang kami na ni andres. Shit! Biglaan kasi yung nangyari, eh. Habang iniisip ko lahat bigla sumulpot si andres sa likod ko. Na palayo ako sakanya.
"Ako nanaman yung inisip mo noh?" asar nito sabay ngisi. Hindi ko sya pinansin at inayos nalang yung kama ko. Ramdam ko ang pag-hinga ni andres sa likod ko kaya bigla akong lumingon.
"Oo, ikaw nga iniisip ko. Masama ba?"
"Hindi moko matiis noh? HAHA!" Asar nito saakin habang tinutulungan akong ayusing yung kama. Mabait naman pala si andres tsaka masipag ang problema lang ay makulit at magulo sya. I'm pretty sure na and swerte ko dahil may isang andres mallari ako.
"Boplaks!" binato ko sakanya yung unan. "Iniisip kolang kung paano kila ipapakilala kila mama." paliwanag ko sakanya.
"Yun lang pala. Ako na bahala don, chill kalang jazz." Umirapan ko sya.
"Tsaka sino nag sabi na pwede kang pumasok sa kwarto ko kahit walang paalam?" sinungitan ko sya. Narinig ko itong tumawa habang dahan dahan lumapit saakin. "Normal lang naman yon sa mag-jowa." naramdaman ko yung maiinit nyang kamay na dumapo saaking balikat.
Feeling ko nanigas yung katawan ko. "Mag-jowa? hidni ka pa nga nangliligaw."
"Bat manliligaw pa kung parehas naman nating gusto yung isa't isa. The purpose of courting is to make the lady fall inlove. Inlove ka naman na saakin kahit hindi pa kita nililigawan." ngumisi ito.
"For my opinion if you both like each other then there's no reason for the guy to court." he confidently exclaimed. tinignan ko sya nang masama.
"Hindi porket gusto nyo yung isa't isa ibig-sabihin hidni mo na keylangan manligaw. I mean if you really like her work hard for it. Show her that you can wait even if it takes ages just to be with her. Earn her trust, treat her like a princess, and most especially do anything it takes just to win her heart." Natahimik saglit si andres.
Naramdaman ko nanaman yung mainit nyang kamay sa kamay ko. "Ayaw kong nag-aaway tayo kaya sige na nga, manliligaw nalang ako." Muntik na akong natwa sa sinabi nya. Nag-aaway? Away naba tingin nya dito? Aww. Bwiset! Kinikilig nanaman ako.
"So hindi na tayo, at manliligaw palang kita." tanong ko dito. Ngumisi ito. "Yes, master." Sagot nito sabay halik sa pisnge ko. Hindi ako maka-paniwala sa sinabi ni andres. Bastos talaga yon!
Akmang hahampasin ko sya pero agad itong umiwas at tumakbo papalayo. Parang bata si andres jusko. Pano kaya kung naging mag-asawa kami at nagka-anak. Dalwa naba yung aalagaan kong bata? Shit! bat ba iniisip koyon! Tsaka hidni namna ako sigurado na si andres yung mapapang-asawa ko.......
Natahimik at saglit. Bakir may parte saakin na umaasa na si andres yung makaka-tuluyan ko. Hindi ko alam! arggghhh! Hindi ako sure sa future... pero sana kasama parin sya don.
*****
Next chapter~~~
