Arkamı döndüm. Sanki siyah bir şey balkondan geçti gibi geldi. Balkona doğru yöneldim.
Balkona çıktığımda etrafa baktım ama hiçbir şey yoktu. Bu yüksekliğe bir insan tırmanamayacağına göre kuş falandır.
Odadan çıktım ve aşağıya mutfağa indim. Kendime ve sarışına bir omlet yapmaya karar verdim. Gerçi o ne zaman gelir bilmiyorum ama.
Kendiminkini yaptıktan sonra kapı açılma sesi duydum. Adrien gelmiş olmalı.
Mutfaktan çıkıp dış kapının oraya doğru gittim. Tahmin ettiğim gibi gelen Adrien'dı.
"Hoş geldin, hiç gelmeyeceksin sandım."
Sarışının saçları dağınıktı.
"İşim biraz uzadı maalesef."
"Bu ne işiydi?"
"Şey, iş yerinde bir çalışan uzun bir süre gelemeyecek. O yüzden bazı şeyler uzun sürüyor."
"Neyi var, kötü bir şey mi?"
"Bir hastalığa yakalanmış ama düzeleceğini umuyoruz."
"Anladım, geçmiş olsun o kişi kimse."
Kısa bir sessizlikten sonra Adrien konuştu.
"O zaman ben üstümü değiştireyim."
Üstündeki pijamadan farklı olan kıyafetlere baktım.
"Ben de pijamalarını göremeyince onlarla gittin sandım(!)"
Dedim alaycı bir şekilde.
"Onları dolaba bir yere tıkıştırmıştım. Sonuçta hangi işe piijama ile gidilir değil mi?"
Bunu biraz tedirgin bir şekilde söyledi ve üstünü değiştirmek için yukarı çıktı.
Adrien yukarı çıkmışken onun omletini de yaptım ve kahvaltılıkları çıkardım.
Sarışın mutfağa geldiğinde masaya şaşırmış şekilde baktı.
"Kahvaltı için teşekkür ederim ama senin yapmana gerek yok-"
"Ben gayet iyi hissediyorum ve yaptığım da zor bir şey değil biliyorsun."
Bunu söyledikten sonra Adrien bir şey demedi.
"Sen yokken ve ben senin odandayken balkondan bir ses geldi ama baktığımda hiçbir şey yoktu. Garip değil mi?"
"O çoğu zaman oraya gelen siyah kedidir. Balkonumuzu çok seviyor."
"Aa evet odur. Zaten siyah bir şeyin yukarı çıktığını görmüştüm. Bir kedinin bizi ziyaret etmesi çok güzel."
Kahvaltımızı yapıp her şeyi topladıktan sonra oradan çıktık.
"Bugünkü videoyu izliyor muyuz?"
"Aslında pek emin değildim ama sen kendini iyi hissediyorsan izleyelim."
"Çok fazla dinlendim. Artık birkaç anı bana bir şey yapamaz."
"Tamam öyleyse."
Sarışın sıradaki videoyu açtı ve işte yine ben oradayım.
"Merhaba Marinette, artık videolara alışmışsındır galiba."
Evet, alıştım. Kendimin bana bir şeyleri söylemesi garip olsa da.
"Adrien da bu konuda yardımcı olmuştur diye düşünüyorum."
Tahmin bile edemezsin. Tek başıma olsaydım ne yapardım bilmiyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Unutulan Mucizeler (Miraculous) [Tamamlandı]
Fanfiction∆Özel bölümler gelecek! Marinette gözlerini açtığında gördüğü ilk şey ona bakan yemyeşil gözlerdi. Tanımadığı yemyeşil gözler... *Bu kitabın çoğu 4. sezon çıkmadan önce yazıldı.*