NOVİCE WİTCHES

Bölüm 14 (İsabel)

Annem geldiği günden beri kendimi iyi hissetmiyordum. Bir tuhaflık olduğunu anlamıştım ama onlara kızgındım. Bunca zaman bana neden söylemedikleri için.. Edward ile güzel giden bir ilişkimiz vardı. Garip bir şekilde aramızdaki çekime karşı koyamıyorduk. Onun bana olan ilgisi , sevgisi her şeyin önüne geçiyordu. Okulun ilk günü sinir olduğum kişiye şu an deli gibi aşıktım. Hatta bu aşktan da öteydi , ona bağlanmıştım. Sürekli beraberdik. Hatta çoğu zaman Edward benimle kalıyordu. Beraber yemek yapıyor , film izliyor , playstation oynuyor , çoğu zaman evli çiftler gibi kavga bile ediyorduk.

Bir akşam yine Edward ile yemek yaparken dışarıda bir patırtı duyduk. Edward korumacı tavrı ile hızlıca balkona çıktı. Ne olup bittiğini merak etmiştim , ki bende arkasından gittim. İkimizde balkonda öylece kalakalmıştık. Karşımızda iki tane vampir duruyordu. Yolun karşısından bize bakıyorlardı. Başta kim olduklarını çıkartamamıştım , sokak lambasının altında durdukları için yüzleri parlıyordu. Bir tek gülümsemelerini duyabiliyorduk. Edward çok sinirlendi ve dönüşüm geçirmek üzereydi. Çünkü karşısında iki tane vampir vardı. Malum kurt adamdı. Bir elimle onun kurt pençesine dönüşmüş elini tutarken , bir yandan da sakin olmasını söylüyordum. Benim sakin tavrım ile Edward bir anda normale dönmeye başladı. Normale dönünce bana kızgın bir şekilde bağırmaya başladı.

- Neden İsabel ? Neden sakinleştiriyorsun beni ? Görmüyor musun onlar vampir.

Edward bana bağırırken vampirlerden birini gözden kaçırmıştık. Etrafa dikkatlice bakmaya başladım ve onu göremiyordum. O sırada arkamda bir ses duydum. Ne ara buraya gelmişti diye düşündüm ama normaldi. Duvardan tırmanmış ve şu anda tam arkamda duruyordu.

- İsabel .. dedi o ince ses.

Sesi tanımıştım. Arkamı döndüğümde karşımda Britney i gördüm. Gözlerimi ovuşturarak tekrar baktım. Edward elimi bırakmıyordu ama hırlıyordu.

- Britney ? dedim sakince.
- Benden korkmuyorsun İsabel. dedi şaşkın bir surat ifadesiyle.
- Senden neden korkayım ?
- Korkmamalısın bencede ama şu hırlayan köpeği çeksen iyi olur , yoksa ikinizi de öldürmek zorunda kalacağım.

Britney in bu sözleri üzerine çok sinirlenmiştim. Edward ın ki ise iki katına çıkmıştı. Kurt formuna dönüşmüyordu ama nefes alışı değişmişti. Umurumda da değildi açıkçası. Sizi öldürmek zorunda kalacağım cümlesinden sonra bende film kopmuştu.

- Öldürmek mi ? diye kahkaha atmaya başladım.
- Evet.
- Sen beni öldüremezsin.
- Deneyelim , dedi Britney. Canı oyun istiyordu belli ki.
- Deneyelim , dedim en sert ifademle ona bakarken. O sırada ellerimden alev çıkmaya başladı ve Britney şoka girmişti. Bir tek Edward değil , aşağıda duran Orion da aynı şekilde şoktaydı. Sağ elimi Britney e doğru uzattım. Avuç içim yukarıya doğru bakıyordu. Bildiğin ateş topuyla oynuyordum.

- Bunu görüyor musun ? dedim gülerek.
- Görüyorum , dedi Britney sesi titreyerek.
- Seni burada ben öldürürüm esas ! , dedim. Artık bağırmanın son raddesine gelmiştim. Bildiğin kükrüyordum. İki elimi yana doğru açtım ve yukarıya baktım. Balkon zemininden yavaşça havalandığımı hissediyordum. Tavana değmeden balkondan çıktım. Daha doğrusu uçtum. Hepsi bana şaşkınlıkla bakıyordu.

- Uçabiliyorsun , dedi Britney. O sırada aşağıya çoktan inmişti. Orion ile yan yana duruyorlardı. Ben ise karşılarındaydım. Ayaklarım hala yere değmiyordu. Göz bebeklerim kaybolmuştu. Hissedebiliyordum

- Sen nesin ? dedi Orion. Bir yandan da Britney i tutuyordu.
- Ben sizin ecelinizim , dedim ve sağ elimi avuç içim onlara bakacak şekilde uzattım. Hızlı bir hamle ile oldukları yöne ateş topu attım. Kaçtılar. İkisine de zarar gelmemişti ama ben hala onlara bakıyordum. Havada süzüldüm , onları bulmak için bakındım. Yoklardı ve kendimi tekrar balkona attım. Edward şaşkınlık içerisinde bana bakıyordu.

- İsabel , sen başka bir şeysin. Sen cadı olamazsın , dedi.
- Bilmiyorum , önemsemiyorum da. Artık o iki vampir bize yaklaşamaz , dedim umursamaz bir tavırla omuzlarımı silkerek. O sırada çoktan içeriye girmiştim. Edward a baktımve gülümsedim.

- Biz birlikte olduğumuz sürece bize bir şey olmaz ama bizimkilere haber vermemiz lazım. Savaş başlıyor , dedim.