BLOODFEUD 1

Kabanata 18

Kabanata 18

Lahat kami ay napalingon sa pintuan nang bigla iyong bumukas. Sunod-sunod na pumasok ang mga magpipinsang Solasta.

Halos lahat din ng angkan nila ay namatay nang araw na 'yon. Si Azria Solasta nalang ang natira sa henerasyon niya.

Alam kong mga Caceres ang may gawa noon. Hindi ko lang alam kung paano. Hindi basta-bastang nalulugmok ang mga Levesque at Solasta. Hindi...

I shook my head incredulously.

"Azea, Leuxia," Vachel Solasta nodded on us.

Wala siya kahapon sa mansion kaya ngayon niya lang kami nakita. Isa rin siya sa mga pinsang lalaki ni Azea.

I just nod at him.

"Hinahanap ka ni Rusev kanina," ani Azea at humarap sa pinsan.

She pointed Rusev on a grave with his brother.

"Okay," he nodded.

We instantly transfixed our gaze through the door when we heard it opened again.

Another people we are expecting for.

"Alivor..." Azria whispered.

I stared at them. My mother, Elixia Levesque, with my father Alivor, was walking towards us with a blank expression.

They are with Tita Marsia too, Mako's mother.

"Ma," walang emosyong banta ni Azea.

Azria glanced at me when she saw me observing her. She instantly looked away with hardened expression.

Hinintay nalang namin ni Ate na makalapit sa amin ang mga magulang. Hindi namin sinalubong. Hindi naman kami gaanong malapit sa isa't isa.

"Alexia... Avior..." they hugged us.

Lumapit na rin sa amin si Mako at Kael na kasama na si Lola para puntahan sina Mama at Tita Marsia.

I saw my Mom looked at Azria blankly.

"We need to talk," Elixia Levesque said emotionless yet perilous while looking at Azria Solasta.

"Kailangan talaga nating mag-usap," bungad ni Lola nang makalapit.

"Ma..." my Dad said frantically.

"Sasama ako," Lucien said while glaring at her older brother.

Sinundan namin sila ng tingin hanggang sa makalabas na. Lumingon kami nila Ate sa isa't isa.

"Hindi naman siguro sila magpapatayan," nagkibit-balikat si Ate Alexia.

"Sana," Azea nodded.

I shook my head in disbelief.

Matapos hinintayin si Tita Marsia at ang mga Solasta sa pagbisita, bumalik kami agad sa mansion. May hinihintay pa kaming mga kaaway.

Wala na ang mga tauhan namin sa paligid. Ang dalawang guwaridya nalang sa gate ang natira.

Inilibot ko ang paningin sa paligid. Sa dalawang magkabilang bintana sa harap ng mansion ay puro tama ng bala. Basag na basag 'yon at halatang tinadtad ng putok.

"Nasa loob na po sina Ma'am Lucien," salubong sa amin ng natitirang katulong.

"They are inside the dining area," Martha informed us, Lucien's assistant.

I nodded and followed my cousins and the Solastas through the room. They are talking some random things while I'm just silently watching them.

Ghost-quiet dining room welcomed us. Lucien, my parents, Lola and Azria are silent. They are looking at each other but without any emotion aside from my Lola who's glaring them.