Zorluklara Karşı

709 60 20
                                    

Hermione ihtiyaç odasından sinirle çıkıp gittikten sonra Harry ders boyu onu düşündü.Çalışmalar bittikten sonra ders bitti herkes çıktı.Harry'de çıkıp yürümeye başladı ama nereye gittiğinden emin bile değildi.

"İyi misin?" dedi Ron çekingen şekilde

"Ben i-iyiyim gelirim birazdan" dedi Harry ve yürümeye başladı.

Kulağı birden çok fena çınlamaya başladı.Elini kulağına götürüp bastırırken yara izide yanıyordu.

Çok fazla yürümeye devam edemeyip yere oturdu ve yara izine dokunuyordu.Kulağının çınlamasıda geçmiyordu.

"Ne kadar yalnızsın Harry... Ne anne var. Ne baba var. Ne sevdiğin senin yanında. Yanında hala olan kişileri sen den bir bir alıcam Harry." dedi Voldemort'un o soğuk sesi.

"Tek başına kalınca, ne yapabiliceksin? Tüm sevdiklerin aynı Cedric gibi ölücek" dedi Voldemort.

"Önce kimden başlasam. Sirius'tan mı? O muggle dostu olan Weasly'lerden mi? Yoksa bulanık sevgilinden mi?" dedi Voldemort.

Harry'nin yara izi yanıyordu zihninden atmaya çalışıyordu ama yapamıyordu zaten başarılı olamamıştı bu derslerde.

Sonra birden Kulağı normal halinden daha güçlü çınladı ve Harry acı dolu bir inleme ile tamamen yere yığıldı.

Uyandığında Umbrdige'in odasındaydı ve karşısında Umbridge oturmuş çay içiyordu.

"Gecenin bu saatinde koridorda ne arıyordunuz Bay Potter" dedi Umbridge o yapmacık tatlı sesi ile. 

"Ş-şey ben bayılmışım" dedi Harry hala kendine gelememiş şekilde.

"Orası açık canım ama ben sana neden o katın koridorunda o saatte bayılıdığını soruyorum. Benim dersim son dersti ve ondan çıktıktan sonra direk yatakhanenize gitmeniz gerekiyordu." dedi.

"O aslında siz cevap vermiyecek gibisiniz ama ben zaten öğrendim. Filch! Kızı getir." dedi Umbrdige ve Filch içeri Cho'yu tutarak getirdi.

"Kız bana herşeyi açıkladı.Demek ders görüyorsunuz. Birde ihtiyaç odasında şunu bulduk" dedi Umbrdige ve Dumbledore Ordusu kağıdını çıkardı. "Demek Dumbledore sizden ordu kurmanızı istiyor" dedi Umbrdige ve Harry "Ne?! Hayır o istemiyor benim fikrim bu!" dedi.

"Şimdi Dumbledore'un odasına gidiyoruz" dedi ve Harry Umbrdige Cho gittiler.

Gittiklerinde Dumbledore suçu kendi üstüne almıştı ve Fudge'Da çağırılmıştı. Dumbledore azkabana gönderilicekti ama Dumbledore Fawkes sayesinde kaçmıştı.Umbridge Dumbledore ordusunda ismi yazan herkesi 1 aylık ceza vermişti.

Harry Cho'ya sinirli bir bakış attıktan sonra ortak salonuna gitti. Şöminenin ateşi az yanıyordu ve ortak salon karanlıktı.

Bir koltuğa tekme attı ve ardından oturup sinir ile başını ovmaya başladı. Çaresizdi sinirliydi.İçeri girdiğinde arkadaki bir masada kitaba kızarmış gözlerle bakan Hermione'yi farketmedi bile ama Hermione farketmiş kitaptan başını Harry'e çevirip bakıyordu ama Harry onu görmemişti.

Keni kenide bağırarak konuşuyordu Harry, rahatlamak için böyle yapıyordu.Sesinden çaresizlik okunarak konuşuyordu.

"DUMBELDORE GİTTİ! CHO YÜZÜNDEN GİTTİ. DUMBLEDORE ORDUSU BİTTİ. OKUL BAKANLIĞIN OLDU,SAVUNMASIZIZ GÜÇSÜZÜZ!! ZİHNİMİ KAPATAMIYORUM,OLMUYOR YAPAMIYORUM! VOLDEMORT SEVDİKLERİMİ ALMAK İÇİN HAREKETE GEÇİYOR ZİHNİMİ KAPAYAMIYORUM! HERMİONE YANIMDA DEĞİL! RON VAR BANA DESTEK OLUYOR AMA HERMİONE ÇOK DAHA BAŞKA. YALNIZ HİSSEDİYORUM SAVUNMASIZIM YANIMDA DUMBLEDORE BİLE YOK NE YAPICAM BEN!!

NE YAPICAM!" dedi Harry ve kendi kendine ağlamaya başladı bir yandan sinir ile dişlerini sıkıyordu. 

"Yalnız değilsin" dedi bitkin ve hüzünlü bir ses arkadan ve ayağı kalkıp yavaş yavaş Harry'e yaklaştı.Az olan şömine ışığı yüzüne vurduğunda Harry onun Hermione olduğunu anladı. 

"S-sana ihtiyacım var." dedi Harry hüzünlü ses ile. Hermione'ye baktığında yüzü solgun gözü ağlamaktan kızarmış sesi bitkin bir şekildeydi ama yinede Harry'nin yanındaydı. Hermione geldi ve Harry'nin yanına oturdu.Kafasını onun omzuna koydu.Hermione okadar bitkindi ki Dumbledore'un gidişini veya Dumbledore ordusunun bitişini sormadı.

"Bak Harry yanındayım üzülme bakanlık Hogwarts'ı ele geçirmiş olsa bile artık insanlar kendilerini savunmayı biliyor. Ron ve ben senin yanındayız ihtiyacın olduğu zaman ne olursa olsun yanında olucağım bir daha seni yalnız bırakmıyacağım Harry. Üzülme daha her şey bitmiş değil Dumbledore dışarılarda biryerlerde öyle tamamen savunmasız bırakmaz bir şeyler yapar merak etme" dedi Hermione. Ne kadar bitkin ve yorgun olsada Harry'e yardım için elinden geleni yapıyordu. 

Gece Harry Hermione onun omzunda uyuyordu.Gece gördüğü rüya olarak 2 kez Cedric'im ölüşünü görüp uyanmıştı ve Hermione ona yine destek olmuştu.

O gün uyanıp birbirlerine gülümsediler tabii hala gülümsemeleri ve bakışları bitkindi ama ikisi beraber bir toparlanış sürecine girmişlerdi.


**Eveet böyle bir bölüm. İstatisliklere baktığımda %62 kız %19 erkek okuyan var (kalan %19 gizli) %19'luk bölümdeki Erkekler kim bi yazabilir mi merak ediyorum sfjndkmg (vote ve yorum yapmayı unutmayın)**

Harmione - Remake (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin