17 🎈PROMİSE

471 51 39
                                    

Külübenin kapısını açtığımızda camla parmaklarını kesmeye çalışan bir dae görmeyi beklememiştik. Olayın şokuyla hepimiz kaskatı kesildik.

- D-dae güzelim ne yapıyorsun!?

Kafasını kaldırıp yüzümüze bakarak kahkaha atmaya başladı.

Jongho: Yapma dae,  saçmalama böyle çözüm yolu olmaz!!

Dae: Gücümü yok edeceğim

Elindeki camı almak için bir adım attım.

Dae: Yaklaşma bana! Dokunmayın!

Bağırmasıyla yerimde kaldım. Sinirlendiğinde gözü hiç kimseyi görmezdi evet, ama bu kadar ileriye hiç gitmemişti.

- Güzelim sakin ol ve elindekini bırak tamam mı?

Dae: Dokunmayın bana!

- Sana dokunmuyorum, bak burdayım.

Elindeki camı daha sıkı tutup, parmak ucuna doğru getirmeye başladı. Yanlış bir hareketim ona zarar verebilirdi bu yüzden yerimde kaldım.

San: Dae lütfen yapma, lütfen

Elindeki camın havalanmasıyla kaşlarımı çattım . Etrafındaki bütün camlar havalanıp köşede birikiyordu, güç... Biri gücünü kullanıyor.

Etrafıma baktım ama tek gördüğüm şey okulun kapısına doğru koşan ,dae'yi görüp görmediğini sorduğum çocuktu.

Kafamı dae'ye çevirip hemen onun yanına oturdum. Elleriyle yüzünü kapatıp tekrar ağlamaya başlamıştı.

San ve jongho böyle şeylerden fazlasıyla etkilenmelerine rağmen çok dayanmışlardı bu yüzden sakinleşmeleri için onlara dışarda beklemelerini söyledim.

- D-dae?

Hıçkırıkların arasından zorda olsa konuşmaya başladı.

Dae: özür dilerim , çok özür dilerim.

- Hayır senin bir suçun yok prensesim , sakinleş olur mu?

Dae: Seonghwa s-sana sarıla bilir miyim?

Sarılmak istemişti,  Dae ilk defa birine sarılmak istemişti. Benim yıllarca hayalini kurduğum şeyi gerçekleştirecekti. Ona dokunabilecek ve kokusunu içime çekecektim.

- T-tabi, sen iyi His-

Cümlemi bitirmeden sarılmıştı. Şoku atlatıp bende kollarımı sardım. Kokusunu içime çektim. Sonsuza kadar böyle kalıp, kokusunu  çekmek isterdim. Titremeye başlamıştı, ama umarsamıyor gibi daha sıkı sarıldı.

- Dae kendini zorlama, titriyorsun

Dae: Sadece böyle kalalım olur mu?

- T-tamam

Sarılmayı bırakmış,utancından kafasını aşağı eğmişti. O haline gülümsedim.

- İstersen neler olduğunu anlat, sonrada anlatabilirsin

Dae'yi alıp külübenin dışına çıktık. Bize herşeyi anlatmaya başladı. Hepimiz çözüm yolu bulmayı çabalıyorduk. Aklıma bir çözüm yolu gelmişti,ne kadar canım acıyacağını bilsem de onlara bu çözümü söylemeliydim.

- Hala gömülmediyse onu canlandırabilirim.

Dae: Canın çok yanıcak ama, olmaz...

- sorun değil gerçekten

"GİZLİ GÜÇ" [ATEEZ✨]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin