Shackles of Melancholia (Completed)

Chapter 3

Hope

"Mamina!!"

I screamed as horror strikes me. My heart is pounding against my chest. Pakiramdam ko nasa lalamunan ko na ang puso ko.

Sinubukan kong buksan ang pintuan ngunit hinawakan ng malaking lalaki ang aking kamay. Namuo ang luha sa aking mata.

Saan siya pupunta? Iiwan niya ako?!

Tumingin ako sa lalaki at matalas ang tingin niya sa akin na parang tinatakot ako.

"Saan siya pupunta?! Bakit iniwan niya ako rito?" I asked, swallowing the bile in my throat. I disregard the horror feeling that assaults me.

"Pinamigay ka niya sa amin." sinubukan kong iproseso ang sinabi niya bago niya dinugtungan. "'Wag kang gagawa ng ikapapahamak mo."

Binitiwan niya ang kamay ko at nagsimulang umandar ang sasakyan. Mabilis ang aking paghinga at tinignan ko ang likod kung nakasunod ba siya pero wala.

My hand is trembling hard as I search for my phone. Nakapa ko ang aking cellphone sa bulsa. Nang makapa ay nag-alinlangan muna ako kung ilalabas ko o hindi. If they saw it, they'll probably throw it on the road.
Pinabayaan ko na lang ito. Hindi nila dapat malaman na meron sa akin ang cellphone.

God, alam ba ito ni Mama??

Should I trust Mamina? Are they going to hurt me? Abduct me? Ibabalik rin lang ba ako?

Am I over reacting?!

"Uh... S-saan tayo p-pupunta?"
Tumingin sa akin ang katabi kong malaking lalaki. I waited for his response.

"Ipapalapa ka namin sa leon." ang isang lalaki na malaki rin ang katawan ang nagsabi n'on, nasundan iyon ng kanilang pagtawa.

Nagwawala na aking puso dahil sa nerbyos. My hands didn't stop trembling.

"Hindi mo ba alam na tininda ka n'ong babaeng iyon?"

Nanlalaki ang matang tumingin ako sa aking tabi. I know Mamina is capable of doing it, ginawa niya na ito dati sa mga kasama ko, hindi niya lang magawa sa akin kasi kaibigan niya si Mama.

"'Wag kang mag-alala, hindi ka namin hahawakan. Saktan pwede pa." another laugh echoed to the car.

Hinawakan ko ang handle ng pintuan at sinubukang buksan ngunit nakalock iyon.

Pumunta ako sa driver at sinubukang guluhin siya para roon lumabas. Nagpagewang- gewang ang sasakyan.

"Tangina! Alisin niyo siya!"

I scratch his face. Punch him and pulled his hair. Someone grab me and I fought back.

"Puta!"

Sinuntok suntok ko sila at pinagsusuntok ang mukha ng driver para makalabas. Muling nagpagewang-gewang ang kotse at pilit akong lumalaban. Curses are everywhere. Hindi ako tuluyang nahihila ng isang lalaki dahil nakasabunot ako sa buhok ng driver.

"Ibaba niyo na ako! Hindi ako sasama sa inyo!"

Tears are erupting in my face.

"Hilain niyo na siya!" sigaw ng driver.

Pwersahan akong hinila ng lalaki. Narinig ko ang malulutong na mura ng driver. Then I heard the distinguishable screeching of tires.

Kaunti lang ang sasakyan ngunit patuloy parin sa pagewang-gewang ang driver.

Nanlaki ang aking mata nang babangga kami sa isang malaking puno, naiwasan ito ng driver ngunit ang hindi ko inasahan ay ang pagsalubong sa amin ng isang malaking truck.

I screamed so loud because I'm sure this is a severe collusion.

Nagsalabong ang sinasakyan kong van at ang malaking truck na parehong  malakas ang busina.

I closed my eyes tight and tried to cover myself. Then there's a big booming bang!

Umikot ang paningin ko dahil sa pag-ikot-ikot ng van. Malakas ang pagbasag ng windshield at natamaan ako sa mga bubog nito. Tumama ang ulo ko sa isang matigas na bagay dahilan ng sobrang pagkahilo. Pakiramdam ko ay literal na nakulog ang utak ko. I also heard a loud booming that will make me deaf.

I saw the driver and he's unconscious,  there's a blood, everywhere. Bumabagsak ang talukap ng aking mata at naramdaman ko ang mainit na pagtulo ng dugo sa aking noo pababa. Sa kakarampot na malay itinaas ko ang aking kamay, umaagos ang dugo roon at hindi ko alam kung saan ang sugat o nadaluyan lang nang dugo ng kasama ko sa van.

My vision started to blurry. Pinagparte ko ang aking labi at sinubukang makakuha ng hangin.

Sinubukan kong itukod ang aking kamay sa mga bubog para bumangon ngunit agad ding bumagsak. Wala akong naririnig at anumang oras ay mawawalan na ako ng malay. I felt a tear fell same with the blood on my head.

Hindi ko alam kung saang parte ako ng sasakyan ngunit nakikita ko ang labas.

Then I saw the truck. Tumba ito at wasak ang harapan.

Wala akong nararamdaman o naririnig sa mga kasama ko sa sasakyan, I know that they're all unconscious.

Nakarinig ako ng mahihinang yabag papalapit sa akin. Malulutong ito dahil sa pag-apak niya sa mga bubog. With my blurry vision and weak state, I forced my eyelids to open.

I saw a dark brown well tailored and looking rugged working boots. It stops in front of me. Hindi na ako hinayaan pa ng malay ko na imulat ang mata. I closed my eyes, only focusing on my shallow breathing.

Narinig ko ulit ang yabag na tumatapak sa mga bubog. Naramdaman ko ang mababaw na paghawak ng daliri sa aking leeg na animoy dinarama kung may pulso pa ako. I heard murmurs.

I let myself drift into unconscious as the weakness assaults me.

Nasa kalagitnaan ako ng malay at kawalang malay. Nakakarinig ako ng boses at nakakaramdam ngunit hindi ko maimulat ang aking mata.

"Update?" I heard a low baritone voice near me. Muli akong nakarinig ng mga boses. My whole body is numb and also, every limb is in pain, it's ironic.

"Fabrecastro?" the same manly voice.

Hindi ko alam kung nasaan ako. What I'm sure is that, I'm alive and I'm with someone.

Then another darkness drift me.

If I'm going to die... it's alright. My mother has enough money, she has a lot of money. And for Jade... I hope she'll be happy. And I think I'll be happy too.