Shackles of Melancholia (Completed)

Chapter 17

Pleasure

"Pwede ba akong magkaroon ng day off gan'on? Pupunta lang ako--"

"Binayaran kita ng buo. I owned you Astra."

People don't own people.

Yumuko ako at tumango. Right, treat me like a whore Axon.

Tumayo siya sa kanyang upuan at nagtungong kwarto niya... kwartong pinagtutulugan ko rin. Nitong mga nakaraang gabi, hindi niya ako hinawakan. Kadalasang wala rin siya sa tabi ko, magigising akong wala siya.

Nagsisimula na akong mainip rito sa lugar niya. Wala naman akong ginagawa. I offered him a blowjob but he keep refusing it.

Sumilip ako sa labas at nakita ang mga malalaking lalaking maraming tattoo. They are all armed. I know that Axon works in a dark organization thingy.

Sinabi niya sa aking kriminal siya, pero tinanong niya sa akin kung maniniwala ba ako pagsinabi niyang hindi siya kriminal. Maybe if he's not a criminal, he's a... uh..

May pumasok sa kusina na isang matangkad na babae. Hindi ko siya kita dahil nakatalikod siya, I don't know that there are some other people here other than his bodyguards.

Nang humarap siya ay agad siyang ngumiti sa akin. She has a brown hair lengthened until her shoulders. She's wearing a white shirt and a jeans, I think she's on her early 40's but still trying to be bagets.

Ngumiti ako pabalik.

"Hi Astra!" Lumapit siya sa akin kaya agad naman akong tumayo. Inilahad niya ang kamay niya. "Marissa Garcia."

Akmang tatanggapin ko na ang kamay niya nang niyakap niya ako. Gulat man ngunit niyakap ko siya pabalik hanggang kumalas siya.

"Kasambahay ako ni Axon, tagabili ng kung ano-ano, tagalinis, isang beses lang ako dito sa isang linggo."

Hinawakan niya ang pitsel na walang laman.

"Sinabi niya sa akin na may makakasama siya ngayon dito sa bahay niya. Hindi ako nagtatagal dito kasi may anak rin ako."

Ngumiti ako sa kanya at umupo. She's jolly. Nilagyan niya ng tubig ang pistel.

"Nakaka-inip dito no? Kung pwede ko lang silang dalhin kaso hindi pwede."

Clearly, she also know who is Axon.

"Uh.." hindi ko alam ang sasabihin ko. Tatawagin ko ba siyang ate? Auntie?

"Risa, tawagin mo akong Risa."

"Risa."

Inilagay niya ang pitsel sa ref at umupo sa harap ko. Bumaba ang tingin niya sa aking leeg at tinagilid niya ang kanyang ulo.

"So, Astra? Ba't ka nga ba nandito? Bagong sekretarya ka niya?" tanong niya.

Kumunot ang noo ko at umiling. Secretary?

"Ah! Empleyado ka niya! May hindi ba kayo natapos na trabaho?"

Uh.

She didn't know that I'm Axon's...

Yung mga ganitong sitwasyon minsan ang nakakasakit sa akin. When someone didn't know me, of course me, being this, a prostitute, and they are trying to befriend me. Trying to be so close to me, I feel like a liar bitch. Hindi ko masabi-sabi sa kanila. Kaya minsan lumalayo na rin ako. Leaving them confused, but eventually, later on they'll understand. People will tell them.

And as for Risa.

Pwede ko bang sabihin sa kanya na binili ako ni Axon para pampainit ng gabi niya?