Shackles of Melancholia (Completed)

Chapter 11

Bring back

Muli kaming nakarinig ng putukan at mga basag na salamin.

Sa sobrang lakas ng tibok ng puso ko ay pakiramdam ko nasa tenga ko ito.

Humigpit ang hawak niya sa palapulsuhan ko at dahan-dahang binuksan ang pintuan ng kanyang kwarto, hawak pa rin ang baril.

"Sandali anong nangyaya--"

"Shh!"

Tumigil ang putukan sa baba at naging sobrang tahimik, tingin ko ang puso ko lang ang naririnig.

Malalalim ang kanyang paghinga ngunit nanatiling kalmado at kalkulado ang kilos.

Sinilip niya ang labas at hinila ako. Muling nagkaroon ng putukan at nakita ko ang mga armadong lalaki sa kanyang sala, lahat sila'y naka-itim at nakatakip ang kalahating mukha, ang iba ay nakahilata at ang dugo sa sahig ay nagpatindig balahibo sa akin.

My heart beat doubled at the sight. Another gunfire shot through us and we duck. Nabasag ang isang painting malapit lamang sa akin at nagpatuloy ang putukan. Si Axon ay sumasagot na rin rito.

My eyes started to water because of the gunfires, I know my life is on line.

"Fuck!!" I heard him mutter.

Nagpatuloy ang putukan at nakasisiguro akong pagkatapos nito ay ang bahay ay kagagaling lang sa giyera.

Sinipa niya nang malakas ang isang saradong pintuan at hinila ako papasok. Isinara niya ito at binitiwan ako. Taas baba ang aking dibdib at natatakot na baka ang susunod na paputukan ay ang saradong pintuan.

"A-Axon..."

Mayroon siyang ginagawa sa sahig at ito'y bumukas. A hidden passage?

Napasigaw ako nang bumukas ang pintuan. Isang armadong lalaki na nakatutok ang baril sa akin. Hindi agad ako nakagalaw sa kinatatayuan ko nang bigla itong humandusay dahil binaril siya ni Axon!

Naunang bumaba si Axon sa butas sa sahig.

"Astra!"

Nag-alinlangan pa ako ngunit sumunod din naman. Dahan-dahan akong tumalon at agad naman niya akong sinalo.

Gunfires are everywhere near us, it's like they are chasing after us.

He grabbed my wrist and he opened another door. Pagkabukas niya nito ay nagulat ako nang nasa labas na kami. Muli akong nagpatianod sa hila niya at mapansing paa paa pala ako!!

Natisod ako sa isang bato at agad niya akong nasalo.

"What the fuck?!" Bumaba ang tingin niya sa aking paa. Minasahe ang sentido na parang sobrang problemado niya sa akin. Kinagat ko ang aking labi at nag-iwas ng tingin.

Napasinghap ako sa gulat nang binuhat niya ako at isinampa sa kanyang balikat na parang isang sakong bigas lamang.

Ilang takbo pa ay nakarinig ako ng makina ng sasakyan. Binuksan niya ito at agad akong pumasok bago siya sumunod hanggang sa ito'y umandar.

A tall man was driving, beside me is Axon, I can feel some presence in the back seat. There's also a bulky man on passenger.

"Grupo ni Nastor boss, pinatulog sina Rufo, may pinapasok kasi silang babae." ani ng driver.

Hindi siya umimik roon kaya naman mas bumigat ang hangin sa sasakyan. My mind can't even processed it. My heart is still in adrenaline.

Bumaba ang tingin ko sa aking damit, I mean damit niya. Natatakpan man ito ng kalahati kong hita ay nagpapakita parin ito ng balat. Inayos ko ito at pilit na ibinaba. I'm surrounded with guys and I'm only wearing his t-shirt. Geez.

Sumuksok pa ako sa pinakagilid at niyakap ang sarili. Kailan pa naging action ang buhay ko?

"Jacket." narinig kong kausap niya ang mga tao sa likod.

I shrieked when he threw me a jacket. Tinignan ko siya at nakitang diretso ang tingin niya. Kinuha ko ang isang itim at malaking jacket at agad na isinuot.

Ibabalik niya na ba ako ngayon kay Mama?

Napansin kong ang binabaybay naming daanan ay konkreto at nasa bayan.

Ilang sandali pa ay tumigil ang sasakyan sa isang building. Nagsibabaan ang lahat maging siya.

Nagtama ang aming mata at sinenyas niyang bumaba na rin ako.

Nang nasa pintuan na ng sasakyan katapat siya ay bumaba ang tingin ko sa aking paa na madumi. I heard him murmur something. I'm sure he's pissed because of this.

"Putangina!! Bumili nga kayo ng tsinelas niya!" sigaw niya sa mga tauhan niya na isa-isang umalis.

Binuhat niya ako nang walang sabi-sabi. My arms immediately snaked on his nape while he carried me bridal style. I wish this awkward moment will end!

Naglakad siya papasok ng building, I mean, a hotel. Pinikit ko nang mariin ang aking mata at ibinaon ang mukha sa balikat niya dahil nararamdaman ko ang titig ng mga tao.

Nakakahiya!

I peek one eye and saw that we're in elevator. Halos nakahinga ako nang maluwag dahil kami lang ang nandito, wala rin ang mga lalaking kasama namin kanina sa sasakyan.

"I-ibaba mo na ako."

I rubbed my toes at each other. Dahan-dahan niya akong ibinaba. The cold flooring glued my barefoot.

Pumikit ako nang mariin nang maramdaman ko ang kamay niyang gumapang sa aking bewang.

In our reflection I saw him towered like he will whisper a secret.

"You owe me an orgasm." he whispered huskily through the shell of my ear.

Maybe if I could give him a mindblowing orgasm he won't bring me back to my mother.

The elevator dinged and he lifted me again to the cold flooring.

He swiped a card and the door opened.

Kapapasok palang namin ay marahas niyang inalis ang jacket ko. Hinubad niya rin ang t-shirt at sinunggaban ng halik ang aking leeg. I noticed that he didn't pay attention to my lips. Only to my body.

And that's always remind me what I'm supposed to be.

You owe him an orgasm Astra. In fact, you should always give him that.

A solitary tear fell on my cheek. And I don't know why.

Why am I crying?!!

Lumuhod ako sa kanyang harapan at parang robot na binuksan ang kanyang pantalon. Umatras siya ng ilang hakbang at sumunod ako. Narinig ko ang mura niya at hinuli niya ang kamay ko. Tears are streaming down my face, silently, you can't even hear a sound.

Pilit akong nagpumiglas sa hawak niya ngunit marahas niya akong pinatayo.

Nagtama ang aming mata, nakita ko ang gulat sa kanya nang makita ang mga luha ko.

Pinulot niya ang jacket at isinuot ito sa akin.

"I won't bring you back to your mother."