Shackles of Melancholia (Completed)

Chapter 14

No one

Lahat ng damit ay halatang mamahalin. Ayaw ko mang isipin, pero gusto niya sigurong maging disente ang babaeng katulad ko.

I wore a 3/4 gray shirt and a simple ripped jeans. It's just casual and yet if I paired it with a pump It'll look formal that's why I opt a slip on white shoes.

Sabi niya magbihis daw ako dahil aalis kami. At oo, buntot nga niya ako. I'll be an obedient whore for him.

"Bakit hindi mo na siya ibalik? Sabagay, that body is for keep."

I heard Hampton voice.

"Shut it Hamp!"

"Bigay ni Fabrecastro diba? Kaya pala wala palang isang segundo nakipagdeal kana."

Lumapit ako sa pintuan at idinikit ang tenga roon.

"Did you check her out before closing the deal? Axon, magaling ba siya? I mean... you know.. experts. Kaya ba ayaw mong isa-uli?"

I heard silence and then Hampton's laugh.

"All right! All right! Makahingi nga sa Castrong iyon."

Huminga ako nang malalim at kinuha ang maleta. Binuksan ko ang pintuan at nakita silang nakatayo.

Hampton smiled at me.

I don't want to look at Axon, he might read that I just eavesdrop to them.

Kinuha ni Hampton ang hawak-hawak kong maleta at siya na mismo nanghila n'on. So criminal No. 2 is a gentleman.

Walang nagsalita ni-isa sa amin hanggang sa nakarating kami sa elevator. Sa likod nila akong dalawa.

Alam kaya ni Mama na wala ako sa nagbigayan niya? Sabi niya bibisita siya. Paano kung hindi niya ako mahanap roon?

"Tumawag sa akin si Lus. Pinareserbahan ka daw niya." ani ni Hampton.

"Nasaan siya?"

"Ewan ko, nagbakasyon yung gagong yun. Somewhere in Boston. Tinatakasan niya raw responsibilidad niya."

So Hampton is so conyo huh?

"Hinahanap ka rin ni Nathalie. Sabi ko babalik kana, bro, she's so eager to see you. Alam mo bang..."

Hampton goes on and on.

Hindi ko alam ang pinag-uusapan nila kaya naman nanatili akong tahimik. Axon doesn't say much though... he only answers yes or no, he's clearly not interested.

The elevator dings. Lumabas kami at hindi na ako nagulat nang may naghihintay sa aming lalaking malalaki ang katawan, naka-itim at naka sunglasses. You don't need to be smart that these circumstances, Axon, Hampton, big guys. I know what this world is. I know what organization is this. Mamina's client is most of them, my client is most of them.

Kasabay namin ang mga lalaking malalaki ang katawan na naglakad palabas ng hotel. People were staring at us. Scanning if we're some sort of celebrity or what.

Well to think of it. Axon doesn't look like he need security. I know for sure he can defend his self with that rigid muscles. At kung barilan naman ang pinag-uusapan. I know he's good at it. Hell I remember the time someone will shoot and he shoot him like a lightning fast.

Nang makarating kami sa sasakyan ay isa-isang nagsipasok ang mga "bodyguards" sa kanilang sasakyan. While Hampton and Axon goes to the black matte car.

Inilagay ni Hampton ang puting maleta sa backseat. Sabay silang umupo ni Axon sa harap. Sumunod ako, at umupo rin sa likod. Axon is the driver. Ipinagpatuloy ni Hampton ang pagkwekwento. Ngayon nagsisimula na akong maintriga sa kwento niya.