birden geldi işte. önceki bölümlere bir göz atın hatırlayın isterseniz <3 Hata görürseniz görmemiş gibi yapın emi :d
Uyanmak istemiyorum, uyanmak istemiyorum, uyanmak istemiyorum, istemiyorum işte.
Bu beşinci sınıf nereden çıktı ya. Beş. Ne güzel insanların okulu dört senede bitiyor. Bizimkini de sıkıştırıp dört sene yapsalarmış nolurmuş sanki. Gerçi o zamanda muhtemelen dört senede bitiremezdim, uzardı ama..
Neyse Nevin, boş yapma da kalk kızım. Kalk da kahvaltıyı hazırla.
Yanlışlıkla ertelediğim alarmı, yeniden çalmaması için yoğun çaba sarf edip kapattım.
Bahadır, benim kalkmamla sağına döndü. Normalde düzgün düzgün kaldırırdım ama niyeyse ben uyanıkken uyuması bugün çok sinirime dokundu.
"Kalksana oğluuumm"
Kafasına bastırdığım yastıktan kurtulmaya çalışırken boğuk boğuk çıkan sesiyle "bana oğlum deme" diye bağırmasıyla benimle beraber uyanamayan keyfim, bana eşlik etmeye karar verdi.
Neyseki insaflıyım da boğulmadan çektim yastığımı.
"Nevin"
Sesi çok duygusuzdu. Gözleri kapalıydı.
"hıııı"
"Yavrum sen sorunlu musun?"
Bak şimdi.
İki yanağını da sıkıp terliklerimi giydim. Askıdan hırkamı alıp odadan çıktım. Elimi yüzümü yıkayıp mutfağa geçtim. Çay suyunu koyup hafta içi kahvaltılığımızı masaya koydum. Dolaba bir kaç saniye boş baktıktan sonra iki yumurta alıp kapağını kapadım.
Haftasonları uzun uzadıya kahvaltılar ediyorduk ama Bahadır'ın çalışma benim de okul hayatıma uyum sağlamaya alışmaya başladığımız şu dönemlerde kahvaltıya da böyle bir yenilik getirmiştik. Bildiğimiz kahvaltılık kaselerden bahsediyorum. Taze kalmıyorlar, kokuları birbirine geçiyor diye sevmediğim şu şeyi, kullanmak zorunda kalmıştım, hayat işte Nevin, büyük konuşmayacaksın kızım.
İşte.
Sabah yedide, uzmanından, kendi kendine hayat dersleri verilir.
Ekmekleri kesmeye niyetlendiğim sırada Bahadır mutfağa geldi. Hazırlanmıştı.
"Kalanını ben yaparım, haydi hazırlan." deyip saçlarımı yarınlar yokmuşçasına, çılgınlar gibi karıştırdı.
Bir kaç saniye gözlerimi kapatıp bu hareketine saydırmamak için bekledim.
Oysa hiç bir şey yokmuş gibi kesme tahtası almak için dolaba yöneldi.
Sus Nevin. Sen de adamı boğarak uyandırdın sus.
Hızlıca hazırlanıp mutfağa geri geldim.
Bahadır çayları koyuyordu, ben de suyunu koydum, birlikte masaya geçtik.
"Dersin kaçta bitiyor bugün?"
"Üç buçuk olması lazım."
"O zaman çıkışta size bi' kahve ısmarlayayım''
Mağrur gülümsemesiyle çay bardağına uzanınca bana da bir gülümseme geçti karşı taraftan.
Bir kaç gündür yoğundu, geç gelmiyordu pek ama yorgun geliyordu. Erken çıkacağını duyunca keyiflendim.
"Oluur" dedim.
"Aslında eve gelsek de dinlensen biraz, çok yoruldun bu hafta."
"Yarın dinleniriz, evdeyiz nasıl olsa."
