Bizim Şarkımız

Hastane

Alarmımı kurmayı unutmuşum bu yüzden Mila'nın yüzüme attığı suyla uyandım.

Mila
"Salak alarm kurmamışsın. Geç kalıcaz."

Kaan
"Off sen niye kurmadın?"

Mila
"Ben niye mi kurmadım? SALAK ÇOCUK BENİ EVE TAŞIYAN SENSİN"

Kaan
"Off doğru"

Mila
"Seri giyin"

Mila, saçlarını toplayarak odadan çıktı. Normalde hep salık bırakıyordu ama neyse. Kalkıp hemen giyinip Mila'nın yanına gittim.

Kaan
"Sen hep saçın salık gidiyodun. Ayrıca giysine biraz daha özenmişsin. Noluyo?"

Mila
"N-ne? Yoo alakası yok. Yeni şeyler denemek istedim sadece"

Kaan
"İyi peki"

Mila
"Aman neyse. Ben içmişken bir şey oldu mu bari?"

Beraber hızlı hızlı yürüyorduk. Bu soruya dürüstçe cevap verebileceğimi düşündüm. Sadece nerede olduğunu söylemicem

Kaan
"Öptü beni"

Mila durdu

Mila
"NEE? NEREDE?"

Kaan
"Yalnızdık bir yerde. Orda"

Mila
"Ee?"

Kaan
" 'Ee?' ?"

Mila
''Sen naptın?"

Yürümeye devam ettik.

Kaan
"Dikildim"

Mila
"Ne? Karşılık vermedin mi?"

Kaan
"Ay Mila çok ani oldu napabilirim?"

Mila
"Yere falan atsaydın"

Kaan
"Aynen Mila yere atsaydım. Yatak duruyorke-"

Mila
"Yatak mı?!? Siz tam olarak neden oradaydınız?"

Kaan
"Zeynep hırka istedi onu almaya gitmiştim."

Mila
"Deniz orda napıyo o zaman?"

Kaan
"Ben de bunu merak ediyorum "

Mila
"Ay aman neyse. Hadi yolumuz ayrılıyo sen de koş."

Kaan
"İyi. Kolay gelsin"

Mila
"Sana daa"

Koşmaya başladım. Mila'ya baktığım da onun da koştuğunu gördüm. Çok tatlı birisi. Ayrıca eminim ki Mila yeni iş yerinden birisine aşık olmuş.

.
(YAZAR GERÇEKLERİ:
Aslında Mila'nın okula gitmediğini unuttum .d Bu yüzden buraya kadar yazdım sonra hatırladım. Silmeye de üşendim. Bu yüzden Mila artık çalışıyo. Kb Mila)
.

Kim olduğunu merak ediyorum. Onun çalıştığı kafeye gitmek isterdim ama kendi işim, okul ve piyano dersinden zaman bulamıyorum. Ayrıca bu gün konuyu açmaya çalışıcam.
.
.
.
.
Koşmaya devam ettim. Karşıdan karşıya geçmem lazımdı ve okula gelicektim. Yeşilin yanmasını beklerken Deniz'i ve Zeynep'i gördüm. Zeynep beni görmemişti. Ama Deniz bana bakıyordu ve gülümsüyordu.

İstemsizce gülümsedim ve yeşil yandığı zaman karşıya geçmeye başladım. Ama son gördüğüm şey Deniz'in büyüyen gözleri ve endişeli bakışı, son duyduğum şey ise korna sesiydi.
.
.
.
.
.
Mila'nın gözünden şu an

Sonunda kafeye geldim. AH O DA BURDA BANA BAKIYOO. Lütfen bana günaydın desin

Oğuz
"Günaydın Mila. Bu gün de güzel gözüküyorsun"