Bizim Şarkımız

Yorucu Gün

Piyanonun başından kalktım ve mutfağa gittik.

Kaan
"Zeynep'e de söylemeli miyiz sence?"

Deniz
"Yok pizza yer o. Gerçi pilavı da seviyor"

Kaan
"Söyleyelim işte hemen"

Deniz
"Çok üşeniyorum."

Kaan
"Mesaj atıyorum o zaman?"

Deniz güldü

Deniz
"Olur"

Telefonuma uzanmaya çalıştım ama yetişemeyince ayağa kalkıp aldım. Zeynep'e mesaj atıp geri koydum.

Yaklaşık 7 saniye sonra üst kattan kapı açılma sesi geldi ve Zeynep koşarak merdivenlerden indi.

Zeynep
"Pilav pilav pilav"

Tabak çıkardı ve pilav koydu. Daha sonra buzdolabını açtı ve ketçap çıkardı

Kaan
"Ketçaplı pilav?"

Zeynep
"Tabi ki."

Öğ

Deniz
"Hep öyle yer. Ama kola varsa ayrı"

Zeynep
"Neyse ben gittim hadi. Pizzaları daha söylememiştim hâlâ istiyor musunuz?"

Deniz ve ben
"Kalsın"

Zeynep
"Temam"

Zeynep gitti ve biz de yemek yemeye başladık.

Tadı gerçekten mükemmeldi

Kaan
"Mmm çok güzel"

Deniz gülüsmeyerek kafasını kaldırıp bana baktı.

Deniz
"Bence de"
.
.
.
.
Yemeklerimizi yedikten sonra kalktık ve piyanonun başına geçtik. Piyanonun yanında duran küçük masada, Deniz'e doğum gününde aldığım müzik kutusu duruyordu. Onu orada görünce gülümsedim.

Deniz
"Şimdi... Buyrunuz efendim notalar"

Deniz'in uzattığı kağıtları aldım ve yerleştirdim.

Kaan
"Teşekkürleer"

Deniz
"Şimdi çal da kulağım muhteşemlik duysun"

Kaan
"Tabi ki"

Deniz
"Gerçi sen her konuştuğunda duyuyorum"

Deniz'in yüzüne gülümseyerek baktım.

Kaan
"Çalamıycam senin yüzünden. Yapma"

Deniz
"Bir şey yapmıyorum kii.. henüz tabi"

Son dediğini kısık sesle söyledi ama ben duydum. Yine de tepki vermedim ve derin bir nefes alıp çalmaya başladım.
.
.
.
.
.
.
.
Yaklaşık 5 kez falan çaldım. İlk ikisinde gereğinden hızlı ya da yavaş çalmıştım ama sonrakilerde düzelttim.

Deniz
"Mütüştü. Son üçü yani."

Kaan
"Ehe. Biliyorum"

Deniz
"Kaan bence senin tek sorunun sahnede çalmak. Burada gayet iyi çalıyorsun"

Kaan
"...Olabilir. E napıcaz peki?"

Deniz
"...Eh bilmiyorum. Ama bulcaz bir yol. Sorun etme sen"

Kaan
"Tamam... Eh ben gideyim. Geç kalıcam"

Deniz
"Ah doğru iş..."

Kaan
"Evet..."

Ayağa kalktım ve gerindikten sonra kapıya gittik. Deniz'e sarıldım ve hızlı adımlarla çalıştığım kafeye gittim.
.
.
.
.
.
İçeri girdiğimde soluklandım ve kafamı kaldırıp içeri baktım. Biraz kalabalık olduğunu ve Okan'ın bana geldiğini gördüm.