ZELİŞ ŞAHSUVAR (TÖRE: 1 ~ NAMUS MESELESİ)

6. BÖLÜM: " ZALİM"

Yeniden merhaba sevgili Zeliş Şahsuvar okurları. Sizleri fazla bekletmek istemediğim için bayramdan önce yeni bölümü hızlıca yazıp yayımladım. Umarım beyeneceğiniz bir bölüm olur. Yorum ve votelerinizi bekliyorum 😉🤗

Medyada; Zeliş var bu kez 😘💕

🍁🍁🍁

~Keyifli Okumalar Dileğiyle~

7. Bölüm: "ZALİM "

" Ne güzel intihar biçimidir seninle göz göze gelmek... (C. Süreyya) "

" Yeter Murat, kendine gel!" diyerek bastonu sertçe yere vuran babası ile Şahin ağanın kardeşi Berdan'ın yakasındaki elini genç adamı geriye iterek çekti.

" Hele bir oturun. Sakince sonuca bağlayalım şu meseleyi." amcasının sözlerinin ardından Azat, sinirle içinde biriktirdiklerini kusmaya başladı.

" Ulan, bu evden sadece bizim kardeşimizin değil seninde bacının ölüsü çıkar!" Aslan abisini başını hafifçe sallayarak onaylarken sözü devraldı.

" Berdel yapmak için bize yalvarmanız gerekirken utanmadan bir de hadsizlik edersiniz." Şahin'in çene kasları gerilmşti.

" Azat, Aslan hele sakin olasınız." diye araya girerek ortamı yumuşatmaya çalıştı Mahmut ağa.

" Neden sakin olalım baba? Duymuyor musun pazardan mal alır gibi kız beğeniyor." Murat'ta abilerine destek çıktı.

" Ben son sözü söyledim. Karar sizin. Ya Berdel yaparsınız ya da oğlunuzun yasını tutarsınız." diyerek ayaklanan Şahin salondan çıktı.

" Ee? Ne diyorsunuz şimdi Mahmut ağa?" Mahmut ağa kararsızca oğullarının yüzüne baktı. İşler iyice sarpa sarmıştı.

zeliŞahsuvar °~°~°~° zeliŞahsuvar

" Azra'm birde şuna bak, nasıl?" Azra elinde tuttuğu şiir kitabındaki en sevdiği şairin mısralarını tekrar tekrar okuduğunu Gönül'ün kendisine seslenmesiyle fark etti o an.

Başını usulca kaldırıp, aynanın önünde; koyu kırmızı, dizlerinin bir buçuk karış altında biten, kollarında, yakasında ve etek kısmında dantel işlemeleri olan dar bir elbiseyi sağ ve sol profilinden inceleyen ablasına baktı.

" Efendim?" dedi oldukça yorgun çıkan sesiyle. Beyni öylesine doluydu ki birşeyleri idrak edebilmesi hayaliyle güçleşmişti ve içinde onu korkutan ince bir sızı vardı. Hepsini bastırmaya çalışmak ruhunu yoruyordu. Çok zor bir gün geçirmişti, tek istediği misafirler gelmeden önce biraz dinlenmekti. Ama sağ olsun ablası sabahın köründe kapısına dayanıp denediği elbiselerle ilgili fikirlerini -zorla- alıyordu.

" Bu daha iyi durdu sanki değil mi? Ne çok abartılı ne çok sade."

" Evet, çok güzel olmuşsun." onaylayarak, geçiştirmeye çalıştı. Gerçekten yorgundu, canı yanıyordu ve uyumaya ihtiyacı vardı. Kardeşinin ilgisiz tavırlarına bozulan Gönül aynadan kızgın yeşil gözlerini Azra'ya çevirdi.

" Ne oluyor Azra? Bugün ablanın en mutlu günü ya! Kardeşim olarak yanımda olman gerekmiyor mu senin? " ablasının ani çıkışına şaşırsa da kendisini hızlıca toparladı. Gönül haklıydı. Kardeşi olarak en mutlu gününde ablasının sevincini paylaşımlı, matem havasında gezmemeliydi. Lakin abisi yara bere içinde uzanırken, Zühre baba evinden düğün olana dek bu konağa postalanmışken ve kendisini çok değil daha iki gün önce zorla öpen adam eniştesi olmak üzereyken ne yazık ki mutlu olamıyordu.