4.bölüm

6.2K 179 25
                                    

Kapının hemen içinde dikilen eli silahlı adamları görmemle korkuyla gözlerimi büyültüp geri geri gittim

beni fark etmemişlerdi henüz ama geri geri giderken hiç ses olmayan apartman mermerinde haraket eden ayakkabılarımdan çıkan ayak sesleriyle dikilen silahlı adamlar kafalarını bana doğru çevirdiklerinde onlarla göz göze geldim.

Yakalanmıştım.

Korkuyla onlara bakarken onlarda bana bakıyordu.

Babam gene ne yaptıysa bu adamlar evimizin içindeydi.

Ama ben buna alet olmak istemiyordum bu sefer onla yanmak istemiyordum. Bırakayımda kendi cehenneminde yansındı.

bana hamle yapmalarına izin vermeden hemen yanımda kalan merdivenlere dönüp hızla aşağı inmeye başlarken beni gören adamlarda arkamdan bağırarak gelmeye başladılar.

"Gel buraya" diye arkamdan bağırsalarda durmadım hızla merdivenleri inmeye devam ettim ama söylediği diğer şeyle adıarım yavaşladı

"Kaçmaya devam edersen ateş ederim" bunu o kadar soğuk söylemiştiki belki yapmaz diye umut eden yanım bile o sese itaat ederek durmuştu.

Hızlı adımlarımı yavaşlatıp olduğum yerde durdum.

"Dön" diyen adamla ona itaat etmek istemesemde başka şansım olmadığı için onlara doğru döndüm.

Gerçekten silahı bana Nişan almış bir şekilde arkamda duruyordu.

Arkamda 2- 3 basamak vardı istese beni böyle tehtid etmeden bile yakalayacağı bir mesafedeydim.

Ama o tehtid etmeyi seçmişti.

Kalan mesafeyi tamamlayarak yanıma kadar geldiğinde kolumdan hiçte nazik olmucak bir şekilde tutarak beni yukarı doğru sürüklemeye başladı.

Apartmanda zaten çok bir insan oturmuyordu ve oturan bir Allah'ın kuluda çıkıp ne oluyor diye bakmıyordu.

Herkes birbirinden o kadar bağımsızdı.

Sürükleye sürükleye beni evimizin kapısının önüne getirerek içeri soktu.

Babamın işlerine ne kadar alet olmak istemesemde şuan resmen eli silahlı bir adam tarafından zorla sürükleniyordum.

Ardımızdan kapıyı kapatarak beni salona kadar getirdi.

Salona girdiğimde gördüğüm manzara şasılasıydı.

Babam ve üvey annem diz çökmüş otururklarken onların önünde koltukta sanki kendi eviymiş gibi rahat bir edayla oturan adam vardı.

Uzaktan bu hali çok sinir bozucu gözüküyordu.

Ukala bir tavrı varken onun yanı sıra bir o kadarda ciddi duruyordu bakışları bile bir insanı ürkütecek bir cinstendi.

Soğuktu, insan bakışlarına bakarak bile titrerdi

Arkamdaki adam kolumu sıkı sıkı tutarken canım acıyordu hırsla kolumu onun elinden kurtarmaya çalışırken o bırakmamaya yeminli gibiydi.

"Efendim bunu evin kapısının önünde içeriye bakarken gördüm" diye karşımdaki adama gayet ılımlı konuşurken koltukta rahatça oturan adam

"Kim bu" diye sordu arkamdaki adam daha cevap veremeden babam atlayıp cevap verdi

"Kızım bu" diye cevap verdi heyecanla neden bu kadar heyecanlı olduğunu bile anlamadım.

Karşısında bu kadar eli silahlı adam varken neydi onu bu kadar heyecanlandıran beni görmesimi

Hiç sanmam.

~mafya~Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin