~mafya~

11.bölüm

İyi okumalar🥀

Kaldığım odanın kapısının açılmasıyla Sıçrayarak uyandığım uykumdan huzursuzlukla kim geldiğini anlamak için karanlık odada gözlerimi kısarak kapıya doğru baktım.

Gece gece kimdi böyle

Gördüğüm süiletle karanlıkta seçtiğim kadarıyla kağanın geldiğini anladım.

Ona kaşlarım çatık bir şekilde uykumdan uyanma huysuzluğuyla yüzüne bakarken o hiç istifini bozmadan kapıyı açık bırakarak yatağımın başına doğru adımlamaya başladı. Attığı her adımı izlerken

Tepemde dikildiğinde karanlığın izin verdiği kadar bende onun yüzüne bakıyordum. Karanlıkla aynı renkte olan gözleri bile karanlığa inat parlıyor ve kendini belli ediyordu, öylece suratına bakarken

Sırt üstü yatmak beni gerdiğinden dolayı yan bir şekilde yatıp hafif kafamı yastıkta yukarı doğru kaldırıp yüzüne bakarken ikimizdende ses çıkmıyordu.

Ben onun odama niye geldiğini anlayamazken dönmemden dolayı yüzüme düşüp beni rahatsız eden saçımı elimi kaldırıp yüzümden çekecekken benden önce kağanın eli uzanıp saçımı parmaklarını tenime sürterek geriye doğru itti. tenime temas eden parmaklarıyla karnım kasılırken nefesimi tuttum.

Tenime değen parmakları geçtiği yeri yakarken yüzümden çektiği saçıyla eli hale saçımın üzerinde duruyordu. Bu haraketlerini nefessiz ve konuşmadan izlerken

Sözleşmiş gibi konuşmama yeminini ilk önce  o bozdu

"Uyuyormuydun"

"Hıhımm" dedim aklım hala parmaklarının olduğu yere giderken. Ama o sanki normal bir şeymiş gibi elini ordan çekmiyordu

"Üniversitene devam etmene izin veriyorum ama şartlarım var bunları yarın konuşacaz şimdi uyumaya devam et uyumuyorsun zannediyordum" diyerek elini yüzümden çekti.

Çekmesiyle yüzüm üşürken kağan arkasını dönüp ilerleyecekken durdu ve omzunun üzerinden kafasını bana çevirip

"Nefes al" dedi ve bu sefer durmadan odadan çıkıp kapıyı kapattı.

Ben o dediğinde nefesimi hala tuttuğumu yeni anlarken tuttuğum nefesi geri verip derin bir nefes daha içime çektim.

Ama bu nefesler bana az önceki yaşanan şeyleri unutturmuyordu.

Ne olmuştu az önce öyle dokunduğu yerler hala karıncalanıyordu.

Az önceki bana hissettirdiği hisle bana üniversitene gidebilirisin demesine bile sevinememiştim.

Yeni yeni dediklerini anlarken izin vermesi içimde mutluluk tomurcukları açtırarak az önce yaşananları yok saymaya çalıştım.

Her ne kadar beynimin bir tarafı onu tekrar tekrar hatırlayacağım sinyallerini versede.

İçim kıpır kıpır yatağımda dönerken biyan önce sabah olmasını istiyordum.

Gözlerimi kapatıp kaçan uykumun geri gelmesi için uğraştım. Çabalarım boşa çıkmazken uyku beni esir alarak bilincim kapanmaya başladı ve kendimi uykuya teslim ettim.

&

Sabah uyandığımda ilk aklıma gelen dün gece kağanın odama gelerek söyledikleriydi.

Hemen kabul ediceğini düşünmezken kabul etmesi beni şasırtsada bu beni inanılmaz mutlu etmişti.
Artık bu evde tıkılı kalmayacaktım

Temiz havayı soliyabilecekk insanları görebilecektim.

Aslında insanları görmesemde olurdu çünkü en son üniversiteye bile giderken bana karşı takındıkları tavır üzücüydü.