19

723 16 2
                                    


"What are your plans for your Christmas?"


My father asked. My family and the Araneta's are having  a dinner today. Yes, ramdam na ramdam na ang pasko. Ang bilis lang ng panahon, hindi na rin namin namamalayan ni Aj 'yong mga hirap namin sa school. Parehas kaming busy, buti may oras pa sa isa't isa.


"Out of the country," My father suggested.


"That's good! Isama naman natin ang mga bata ngayon," Tito Jason nods. "Ano sa tingin mo, ma?" He asked Tita Amelia.


"I would love too! Kayo ba, Selene?" Tita Amelia looked at Mama.


"Yes! Gusto ko rin 'yan. Let's plan it now para makapagleave tayo sa work at makapagbook tayo ng ticket, hirap pa naman dahil BERmonths na!" Mama laughed a bit.


"Suggest countries, mga anak." Tita Amelia looked at us.


"Thailand," Aj suggested. "Their streetfoods are yummy, tsaka wala lang. Maganda lang sa Bangkok."


"New york." I suggested. 


"Japan." Josiah suggested, Aj's older brother. 


"Korea." Kuya Seb suggested. "Maganda lang, mga ano, Kdrama feels ganon! Ganda for pictures and memories! Maganda rin magpasko dahil aabot tayo ng winter." 


"I like that idea!" Mama smiled. Yes, she is a fan of Kdrama! Super adik! 


After that dinner, my family and Aj's family booked the same flight to Korea. Umuwi na rin kami ni Aj after ng dinner at mabook nong flight. Tuloy na tuloy na talaga ang pasko namin sa korea. That week, may pasok ako at may pasok din si Aj. Nothing new, mas naging busy kaming dalawa, lagi namang ganito. Buti may oras pa kami para makapagusap sa mga bagay bagay. 


Until weeks passed, naging busy na talaga dahil may exams kami before Christmas break. Minsan, wala na kami oras sa isa't isa dahil kailangan niyang pumunta sa gigs, practice and recording ng banda nila tapos madaling araw na siya uuwi, I understand naman. Minsan nga hindi na 'ko nakakasama sa gigs dahil sa mga gawain. Normal na rin samin 'yon. We have our own priorities, buti na lang nabibigyan oras pa namin oras isa't isa kahit papaano. Good thing, we understand each other. 


"Oh, baka maiwan mo." Aj folded my favorite sweater at binigay sakin.


"Thank you," Kinuha ko sa kamay niya at binigyan siya ng ngiti.


"Ang bilis ng panahon, december na naman." He sat on the floor in front of me, para matulungan ako sa pagtupi ko ng damit. He's done already! Ako lang ata ang maraming dala! Gosh!


"True lang," I glanced at him. nag-aayos kasi ako ng maleta.


"Magdadalawang taon na tayo, isipin mo 'yon." He chuckled. "Dalawang taon na tayong naglolokohan." He laughed. 


Music of FameTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon