3

1.2K 38 8
                                    


"So, bakit mo nga sinabi 'yon? Hindi ka ba nahihiyang kumulat 'yang pangalan mo sa school na ako jowa mo?" 


I shook my head before eating my food! Nasstress ako dito kay Aj. I don't have any idea kung bakit niya sinabi 'yon. Like, we're not together naman and also parehas naka-mata 'yong mga tao samin  sa school. 


"Hindi, why would I?" He looked into my eyes, umiwas din naman agad ako ng tingin. Ayoko ng tinitingnan ako sa mata dahil eyes are the most powerful and sincere part of our body for me. 


"Ito na lang, hindi naman tayo eh. Hindi ka ba nahihiya?" I sighed. "Ang dami daming nagkakagusto sa'yo diyan oh." 


"Eh, ano ngayon? Bakit ako mahihiya? Mabait ka naman. You're a very good role model to the students. Mabait kang anak, officer ka, consistent honor student ka sa room niyo, you have a kind heart, ang dami dami mo pang kayang gawin. Lahat ata kaya mo." He crossed his arms like he's bragging about me! wtf?


"Wait." Siningkitan ko siya ng mata. "At paano mo naman nalaman 'yan?" I asked.


"I saw your medals, naka-paskil duon sa bahay niyo. 'Yong ibang paintings duon, ikaw daw may gawa and your kuya said you're always busy in your room doing your thing. Ano 'yong thing na 'yon?" He raised a brow.


"Hey! Don't be such a green-minded person! I'm writing my books!" I rolled my eyes. "Pero, hindi ko siya pinupublish. Nahihiya ako." I nod.


"Why not?" He asked.


"I'm afraid of criticism and I'm just practicing myself for a script-writing something, para handa ako for college." I gave him a smile.


"Why are you afraid of criticism? It may help you to become a better author or an artist. But, don't depend on the opinion of others. They may help you boost your confidence and build more craft, but at the end of the day, ikaw at ikaw lang din naman ang gagawa at taga-basa lang sila." He's giving advices like he's one of the experts. 


"Wow, you know so much." I chuckled.


"Hindi naman. Pinanghinaan lang din ng luob dati." He sighed. "Ang dami kasing opinion na bumubulong sakin pero hindi ko naman kailangan 'yon dahil ako 'to eh. Gawa ko 'yan at mag alam ko kung paano maiprove 'yon. Diba?" He waved his brows.


Mas gumaan ang pakiramdam ko sa mga sinabi niya. Parang mapipilitan din akong magsulat nang magsulat at ilabas 'yon sa mga e-books apps na pwede. "Thank you." I smiled at him.


"What is that for?" 


"For boosting my confidence and giving me motivation to continue with my craft." I gave him a small smile. "At para na rin dito sa dinner. Congrats!!" 


"Anytime and thank you!" He smiled back. "Finish your food at ihahatid na kita pauwi." 


"Ay, hindi na. Kaya ko naman umuwi. Pwede rin ako magpasundo sa kapatid ko." I nod. 


Music of FameTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon