Twins! (Marienette & Cabella)

°◆ Kaçış ◆°

Cabella

   " Anne ! Çıkıyorum ben. Üniversite için alışverişe gidiyoruz Clara'yla ! "

   Koridorda ayakkabılarımı giyerek, mutfakta olan anneme sesleniyordum. Ağustosun sonlarıydı. Derse az kalmıştı. Ve ben herzamanki gibi, alışverişi en sona bırakmıştım.

   " Tamam Cabella, çok geç kalma, bir şeyler ye mutlaka "

   Annemin de bana seslenmesiyle, çantamı boynumdan geçirdim. Artık hazırdım. Tekrar üzerimi, çantamı, paramı kontrol ettikten sonra, telefonumu da alarak evden çıktım.

   " 12 dakika erken geldim galiba " diyerek yanağımı öptü Leonardo.

   Düşünceli sevgilim, geç kaldın demiyor, çabuk geldim diyor. Tatlı! Arabasına binerek, Clara'yla anlaştığımız alışveriş merkezine doğru gittik.

   " Önce yemek yiyelim " dedi Clara. Onu onaylayarak, üçüncü kata yemek katına çıktık. Hepimiz karışık pizza ve kola sipariş ettik.

   " Ben yine tiyatro kulübünde olacağım. Peki sen? " diye sordu bana Clara. Her halde en çok kulüp değişen bendim üniversitede. Ama sonunda bulmuştum. Müzik kulübü. Şarkı söylemeyi seviyordum. İlk başlarda Clara'yla birlikte olmak için tiyatro kulübüne yazılmıştım, ondan sıkılmış, güzel sanatlar kulübüne yazılmıştım. Onun da benim için olmadığını anladığımda, iki kulüp daha değiştirmiş, sonunda müzik kulübüne yazılmış ve bir daha çıkmamıştım.

   " Ben de müzik kulübünde olacağım " dedim kolamdan bir yudum alıp. Her zamanki gibi Clara'nın sevgilisi Alberto geç kalmıştı.

   " Buon giorno ! Özür dilerim geç kaldım " Alberto sonunda gelmiş, bizi selamlayarak, Clara'yı öptü. Kendisine de karışık pizza ve kola sipariş ederek yanımıza oturdu. 

   Grubumuz tamamlanmıştı. Fazla değildik. İki kız, iki erkek. Aynı sınıfta olmasak ta, hepimiz, bazı derslerde bir oluyorduk. Clara ve Alberto turizm bölümünde, benle Leonardo hukuk bölümünde okuyorduk. Yemeklerimizi yedikten sonra, alışverişe başladık. Kendi tarzıma uygun olan elbise, ayakkabı, çanta falan aldıktan sonra, beyler Clara'yla beni kuaföre bıraktılar.

°•☆•°★°•☆•°★°•☆•°★°•☆•°★°•☆•°★°•☆•°★°•☆•°★°•☆•°★°•☆•°★°•☆•°

Marienette

   Annem odamdan çıktıktan sonra, neler yapa bileceğimi düşündüm. Ben asla tanımadığım biriyle evlenmezdim. Annem beni dinlemeyecek, zorla evlendirecekti. Evlenmemek için tek yolum vardı. Evden kaçmak ! Her kesin uyumasını beklemeliydim. Hem de şüphe çekmemek için, salona inmeliydim. Kahvaltı da yapmamıştım. Şansım varsa, sofra kaldırılmamıştı. Kendime gardolabımdan rahat elbise çıkarıp, üzerimi değiştirdim. Makyaj masamda da biraz oyalanarak, suratıma renk verdikten sonra, odamdan çıktım.

   " Afiyet olsun " diyerek, şansıma hala kaldırılmamış olan kahvaltı masasına oturdum. Kreplerden tabağıma koyup, üzerine çikolata yağı sürdüm. Yaşlı yardımcımız, Clinton abla derim, jasmin çayımı da verdikten sonra, iştahla yemeğimi yemeye başladım. Sabahları bazen çok acıka, bazen de hiç iştaham olmaya bilirdi. Bu gün aç kalkma günümdü galiba. Yemeğimi yerken aklımda kaçışla ilgili planlar vardı. Eğer ki bu gün kaçamazsam, asla kaçamazdım. Ve en kötüsü, tanımadığım biriyle zorla evlenirdim. Annem hiç bir şey olmamış gibi kahvaltı yapmama şaşırmıştı. Yemeğimi yedikten sonra, Clinton ablaya teşekkür etmiş, tekrar odama çıkmıştım.