𝙈𝙮 𝙗𝙤𝙨𝙨 𝙞𝙨 𝙢𝙮 𝙗𝙤𝙮𝙛𝙞𝙚 (𝙈𝘽𝙄𝙈𝘽)

Chapter 17

Aria pov .

"Hello people " saad ni uncle stavan.

"Stevan?!" saad ng mama ko at napatayu pa to.

"Wait ma kilala mo si uncle stevan?" naguguluhang tanongko kay mama .

"Oo nga balae nag kakilala na kayu?!" tanong nman ng mama ni harri.

"Uncle stavan?! uncle stevan ang pag kakilala mo sa lalaking yan aria?!!" galit na saad sakin ni mama kaya tumayo nako.

"Opo ma kaibigan po sya ng papa ni harri " paliwanag ko kay mama.

"Pasensya nakayu , pati narin sayu harri pero mauuna na muna kami !" saad ni mama nagmamadali ..na siyang pinagtataka ko din.

"Ma bakit po?!" tanongko.

"Bakit may problema ba?!" tanong ng papa ni harri.

"Tita ok lang poba kayu?!" tanong ni harri.

Nakita kong huminga ng malalim si mama tsaka humarap kay uncle stevan na ngayun namumutla .

"Yang lalaki nayan , syang lang naman ama mo aria !"
para akong nabinge sa sinabi ni mama kahit sila harri napatingen sakin.

"P-o?!" Aniko

"Sya ang ama mo aria na tinalikuran tayu!" galit na saad ni mama. napatingin ako kay uncle stavan at puno ng pangamba ang mukha.

"amira mag papaliwanag ako!" saad ni uncle tavan.

"Para saan pa?! matagal mo nang pinutol ang ugnayan mo sa ming lahat !" galit na saad ni mama ..At tsaka ito humarap kila tita .

"Mare pasensya kana hindi ko intensyon na masira ang party ni harri pero mauuna namuna ako " saad ni mama.

"Ok lang mare..  harri ipahatid mona sya sa kay manong " saad ni tita na nag-alala.

"Ma?" tawag ko kay mama dahil hindi parin ako maka paniwala sa mga nangyayari.

"anak aria pasensya na mauuna nalng muna ako ha" saad ni mama at hinalikan ako sa nuo. hinatid namin sya ni harri sa kotse nila.

"Harri i'm sorry kung nasira ko ang gabi mo ," hinge ni mama ng tawad kay harri.

"Wala po yun tita mag-iingat po kay. ako napo bahala kay aria." saad ni harri.

"Sige na aria mauna nako ha!" saad ni mama sakin.

"Opo ma!" matamlay kong saad at sumakay na sya sa kotse At umalis na.

"Babe are you ok?!" baling sakin ni harri.

"Ok lang ako" saad ko at ngumiti ng pagak .

"Aria!" rinig kong tawag ni uncle tevan mula sa likuran ko. humarap ako at seryusong tumingin.

"Ana-ak?!" saad nito.

"Anak? ang sarap sana pakinggan , kung dimo kami iniwan!" mahinahon kong saad sakanya.

"Anak magpapaliwanag ako , plsss pakinggan moko!" nangungusap na saad nito.

"Alam mo po , hindi naman ako galit kung para sakin lang eh! kung tutuusin sasaya pa nga ako eh.. kasi kahit matagal na panahon kang nawala atleast bumalik ka , kaya lang naging saksi ako kung pano na ngungulila ang mga kapatid ko sayu!, saan kaba nanggaling? ni minsan ba na isip mo kami? hindi ba namin deserve na maranasang may ama?!" saad ko dito..habang sunod sunod na tumutulo ang luha ko.

"Anak patawarin mo ko, araw-araw ko kayung iniisip , ng una kitang makilala dito kila harri at sinabi mo sakin ang pangalan mo alam kong ikaw ang anak ko...kaya halos araw araw kitang binabantayan kinaylangan kong umalis dahil nangako sa papa ko na hindi ko hahayaan na bumagsak ang company namin. ng araw na umalis ako nag-paliwanag ako nun sa mama mo pero halos araw-araw nakaming nag-aaway . gulong gulo nako nun anak! " paliwanag nya .