Ino's Plan ♥

Chapter Ten: #theBigChange

4 YEARS AFTER. ♥

"Puwede mo bang tawagin si Cel, Ma? Gusto ko siyang makausap. " pakiusap ni Jed sa Mama nito.

"Jed, she's busy right now. On duty pa siya. I'm sure pupunta naman siya dito para ibigay ang mga gamot mo after lunch. "Anito.

"I can't wait to see her. "

"Kaya nga dapat magpagaling kana. Para matuloy ang panliligaw mo sa kanya. "

"Ma, I'm not gonna court Cel. Bakit ko pa siya liligawan? Eh, hindi narin naman magtatagal ang buhay ko. "

"Jed, don't ever say that. "

May stage 2 gastric cancer si Jed. Lagi siyang naco-confine sa ospital kong saan laging si Cel ang nurse na naka-incharge sa kanya. Naging matalik silang magkaibigan nito dahil pinapalakas nito ang loob niya sa tuwing nilalaban niya ang cancer. He loves talking with her kasi hindi siya nito nabibigong patawanin. Si Cel ang naging bagong pag-asa niya para lumaban sa klase ng buhay na binigay sa kanya.
Yes, ganap na nurse na si Cel. Ngayon ay nagsisimula na siyang buuin ang kanyang mga pangarap dahil may sarili na siyang trabaho.

"Hi, bestie!! " masayang wika ni Efin ng bisitahin ko  siya sa pharmacy ng hospital. Ganap na rin kasi siyang pharmacist kong saan sa iisang hospital sila nagtatrabaho.
"Ano nga palang ginagawa mo dito?" Tanong niya.
"Wala lang. Yayayain lang sana kita magcoffee pagkatapo sng duty natin. "
"Sure... "
"Sige, magra-round pa ako,eh. "
Tapos na ang lunch time ng mga pasyente kaya umikot na ako sa mga pasyente ko para ibigay ang mga gamot nila. Masaya ko silang kinakausap para kahit papaano ay mapagaan ko ang loob nila at matulungan ko sila kahit sa pinakamaliit na paraan man lamang. Si Jed ang pinakahuling pasyente ko kaya kumatok na ako sa room niya at mabilis naman akong pinagbuksan ng mommy niya.

"Good morning, tita. Hi, Jeddie. " bati ko. Nilapag ko ang maliit na tray sa katabing lamesa nito.
"Kamusta na? " tanong ko.
"I think I'm getting better. Sisiw lang to. "
"Tama yan. Walang malubhang sakit sa taong malakas magdasal. Uminom kana ng gamot. "
Pagkatapos niyang inumin ang gamot ay kinuha niya ang white rose na nasa tabi ng unan niya at ibinigay ito sa akin.
"Para saan to, Jed?"
"Bilang thank you for taking care of me for a very long time. "
"Wala yun. Responsibilidad ko naman yun, eh. Nurse ako diba?"
"Ah.. Cel, can I ask you something?"
"Osige. "
"Can I... "
Ilang sandali ay kumatok at pumasok ang kasamahan kong nurse.
"Excuse me po. Pasensya na po sa istorbo may kailangan lang po kasi ako kay Cel."
Lumabas kami sa kwarto. "Bakit, Carla?"
"Cel, puwede bang humingi ng pabor sayo? Puwede bang ikaw ng magbigay ng gamot ng pasyente sa room 102? Kailangan ko muna kasing puntahan ang nanay ko sa baba. Importante lang. " pakiusap nito.
"Oo naman, Carl. Sige ako ng bahala. " kinuha ko ang tray na hawak niya at tumungo ako sa room 102 kong saan siya dapat ang in-charged. Kumatok ako at pinagbuksan ako ng asawa ng pasyente.
"Sir, I'm Cel. I'm not the nurse in-charge po. Pero nagpasub po sakin ang incharge po sa inyo kasi may kailangan mong gawin. "
"Ah. Okay, pasok ka. "
Pagpasok ko ay nanlaki ang mata ko at napangiti ako. Si Miss Liza ang pasyente ni Carla. Si Miss Liza ang dating English teacher ko na may pakana ng promise room dati.
"Cel? Nurse kana?" Galak na galak na tanong nito.
"I made it, Miss. " wika ko at mabilis na napayakap sa kanya.
"Congratulation. I'm so, so proud of you. "
"Thank you po, Miss. Ano po pala ang nangyari sa inyo?"
"Kakapanganak ko lang, Cel. Masyadong malaki ang anak ko kaya ito, sa tiyan pinadaan kasi hindi magkasya. Haha. "
"Congrats, Miss!"
Ilan sandali...
"How about you and Ino? Are you still together?" Tila excited na tanong niya.
From happy to sad ang naging hulma ng mukha ko. " Hindi po kami nagtagal, Miss. "
"What?"
"Hindi niya naman po ako totoong mahal, eh. Palabas niya lang po lahat yun para magkabalikan sila ng ex niya. "
"What? "
"Wag na po nating pag-usapan, Miss. Tapos narin po iyon, eh. At saka, napakatagal na po nun. Wala na naman po sakin yun, eh. "
Hinawakan niya ang kamay ko. "Wala na nga ba?"
Hindi ko magawang sagutin si Miss Liza sa mga oras na iyon.
"Do you really believe na niloko ka niya?"
"Opo. Kitang-kita Ko po mismo ng mga mata ko. "
"Well I don't. "
Nagtaka ako sa sinabi niya. Ilang sandali ay inutusan niya ang yaya niya na kunin ang laptop niya at ipinasilip niya sa akin ang ilang mga video ng mga pangako ng mga ilang estudyante sa amin. Nagtaka ako kong bakit niya pinapapanuod niya ito sa akin.
"Bakit niyo po pinapapanuod to sakin?"
"Hindi ako naniniwala na niloko ka niya. "
Ilang sandali ay hinanap niya ang isang video. Video kong saan si Ino ang laman ng video. Hindi niya muna pliney ang video.
"Be also made a promise to me, Cel. Magkasunod lang kayong pumasok sa room that time. Pagkatapos niya, few seconds after dumating ka. I want you to watch this. " she click the play at nagsimula na ang video. Hindi pa nagsisimulang magsalita si Ino ay bumilis na ang tibok ng puso ko.