Μαθήματα Ηδονής [Reupload]

Πόλεμος

Είχαμε ανεβεί στον όροφο όπου γινόταν το πάρτι και βρισκόμασταν μπροστά από την πόρτα του δωματίου του Λούκας. Δεν ακουγόταν τίποτα, ούτε μουσική, ούτε φωνές.

"Σίγουρα ήρθαμε στο σωστό μέρος;" με ρώτησε ο Τζέις.

"Είμαι σίγουρη." του απάντησα και χτύπησα την πόρτα.

Ο Τζέις άνοιξε αργά κοιτάζοντας διακριτικά ποιος βρίσκεται από έξω. Όταν είδε εμένα χαμογέλασε, αλλά όταν το βλέμμα του έπεσε πάνω στον Τζέις σοβάρεψε και βγήκε έξω από το δωμάτιο κλείνοντας ελαφρά την πόρτα για να κρύψει το δωμάτιο.

"Ελβίρα, τι κάνει αυτός εδώ;" μου ψιθύρισε δείχνοντας τον Τζέις. "Κύριε καθηγητά." είπε πιο δυνατά αυτή τη φορά.

"Μην ανησυχείς, δεν θα πει τίποτα σε κανέναν άλλο καθηγητή. Ούτως ή άλλως θα είναι εδώ για μία ακόμα εβδομάδα, δεν χρειάζεται να ανησυχείς για κάτι." χαμογέλασα γλυκά.

"Να περάσουμε, λοιπόν; Αν δεν με πάρεις από φόβο, είμαι πολύ καλή παρέα." είπε ο Τζέις γελόντας αμήχανα.

Ο Λούκας χωρίς να πει άλλη κουβέντα άνοιξε την πόρτα και μας έκανε χώρο να περάσουμε. Μπήκαμε και κοιτάξαμε τον χώρο γύρω μας. Τα παιδιά κάθονταν σιωπηλά και έπαιζαν χαρτιά ή έπιναν και συζητούσαν.

"Γιατί είναι τόσο ήσυχα;" ρώτησα τον Λούκας, αλλά η απάντηση ήρθε από την Ρεβέκκα.

"Μας έκαναν παρατήρηση πριν από μισή ώρα περίπου. Ευτυχώς βρήκαν μόνο την αντροπαρέα εύκαιρη και δεν διέλυσαν το πάρτι πλήρως. Απλά κλείσαμε την μουσική." μετά από τόσες μέρες αποφάσισε να μου μιλήσει. Αν και από όσο μπορούσα να κρίνω, δεν κοιτούσε εμένα, κοιτούσε τον Τζέις. Σήκωσα το φρύδι και την κοίταξα επικριτικά.

"Ευχαριστούμε για την ενημέρωση." της είπα με ξινό τόνο και απομακρύνθηκα. Ο Τζέις με ακολούθησε, βρέθηκε από μπροστά μου μπλοκάροντας μου τον δρόμο και με σταμάτησε.

"Τι έγινε, γιατί δεν μιλάς με την κολλητή σου;" με ρώτησε με ανήσυχο βλέμμα.

"Δεν είναι κάτι προς συζήτηση, απλά τσακωθήκαμε." του απάντησα προσποιούμενη την αδιάφορη.

"Απλώς τσακωθήκατε; Γιατί μου λες ψέμματα Ελβίρα;" με ρώτησε ενώ το βλέμμα του από ανήσυχο μετατράπηκε σε στεναχωρημένο. Δάγκωσε το χείλος του και κοίταξε το πάτωμα.

"Δεν λέω ψέμματα, απλά δεν λέω όλη την ιστορία." Έψαξα το βλέμμα του και τον έκανα να με κοιτάξει στα μάτια. "Απλά ας απολαύσουμε την παρέα των παιδιών και να περάσουμε καλά, για αυτό δεν ήρθαμε;" συμφώνησε με τα λόγια μου χωρίς πολλές συζητήσεις και πλησιάσαμε την παρέα των παιδιών που έπαιζαν χαρτιά. Καθίσαμε μαζί τους και περιμέναμε να τελειώσει ο γύρος που έπαιζαν για να μπούμε και εμείς.