Μαθήματα Ηδονής [Reupload]

Υπόκυψη

"Τζέις!" φώναξα πάλι καθώς κατέβαινα γρήγορα τα σκαλιά από πίσω του. Οι καθαρίστριες με κοιτούσαν περίεργα καθώς έτρεχα στις σκάλες στις εννέα το πρωί φορώντας ένα πουκάμισο τρεις φορές μεγαλύτερο από το μέγεθος που μου άρμοζε και ξυπόλυτη.

Ο Τζέις με αγνοούσε και συνέχιζε το σταθερό του βήμα χωρίς να κοιτάει πίσω σε εμένα. Επιτάχυνε το βήμα του ελαφρά στην προσπάθεια του να μην τον προλάβω, αλλά μάταια. Το χέρι μου βρισκόταν στο μπράτσο του και προσπαθούσε να τον τραβήξει να γυρίσει προς το μέρος μου.

"Μπορείς να μου πεις τι θέλεις, Ελβίρα;" με ρώτησε ψυχρά και σκάναρε την εμφάνιση μου απροκάλυπτα.

"Να σου εξηγήσω... υποθέτω." του απάντησα και ξερόβηξα.

"Δεν υπάρχει κάτι να εξηγήσεις." μου είπε "Τα είδα όλα από μόνος μου." μου χάρισε ένα ψεύτικο χαμόγελο, μου γύρισε την πλάτη και συνέχισε το περπάτημα του.

"Τζέις, σε παρακαλώ." συνέχισα χωρίς να ξέρω για ποιο πράγμα παρακαλούσα.

Το βήμα του σταμάτησε απότομα. Γύρισε προς το μέρος μου και με κοίταξε στα μάτια. Ήρθε με ταχύ βήμα προς εμένα και έβαλε το πρόσωπο μου ανάμεσα στις παλάμες του, φέρνοντας το δικό του κούτελο να ακουμπά το δικό μου. "Μπορούσες τουλάχιστον να μου το πεις ότι δεν διάλεγες εμένα. Μπορούσες τουλάχιστον να έχεις τα κότσια να κάνεις αυτό." ακούμπησε τα χείλη μου με τα δικά του κλειδώνοντας τα σε ένα απαλό και γλυκό φιλί. "Περίμενα να είσαι πιο ώριμη. Με απογοήτευσες. Και είχα αρχίσει να σε ερωτεύομαι γαμώτο, ήθελα να σου τα δώσω όλα." έσφιξε το πρόσωπο μου περισσότερο και τα χείλη του μεταφέρθηκαν στο κούτελο μου. "Και παρόλα αυτά, ακόμα σε θέλω." ψιθύρισε σαν να μιλούσε στον εαυτό του.

Χωρίς να πει κάτι άλλο έκανε μεταβολή και χωρίς κάποιο δισταγμό πέρασε έξω από τις πόρτες του Κολεγίου Γουερτ. Δεν έκανα τίποτα, απλά έμεινα εκεί να κοιτάζω την ανοιχτή πόρτα του Κολεγίου και το αμάξι του Τζέις που τώρα αχνοφαινόταν στον δρόμο.

Πόσο χάλια τα είχα κάνει όλα;

"Όχι τόσο καλά τα πράγματα, έτσι Παπαναστασίου;" άκουσα την φωνή του Άνταμ Ρενέ από πίσω μου.

"Άλλη δουλειά δεν έχεις πρωί πρωί από το να κατασκοπεύεις τι γίνεται στην ζωή μου;" τον ρώτησα καθώς σκούπιζα τα δάκρυα που είχαν μόλις κυλίσει στα μάγουλα μου. Τον κοίταξα επικριτικά και περίμενα την προσβολή που θα μου πάσαρε σε λίγο. Παραδόξως έμεινε σιωπηλός και τον κοίταξα παραξενεμένη. "Λέγε, περιμένω."

Από το ύφος του φάνηκε ότι κατάλαβε ότι μιλούσα για προσβολές και σχολιασμούς. "Δεν έχω να σχολιάσω κάτι να σου πω την αλήθεια, ότι ήταν να κάνω το έκανα. Απλά ήθελα να είμαι μάρτυρας στην καταστροφή της Βασίλισσας του σχολείου. Και είναι τόσο κρίμα, είχες άλλη θέση στο σχολείο τις προηγούμενες χρονιές." μου είπε ειρωνικά.

"Τι έκανες ακριβώς;" ρώτησα σχεδόν γρυλίζοντας.

"Δεν νομίζω ότι σου φάνηκε λογικό που ο Ίθαν ήξερε για τις συναντήσεις σου με τον Τζέις, έτσι;" είπε χαμογελώντας πονηρά.

"Μπάσταρδε." ψέλλισα καθώς απομακρυνόμουν από εκείνον. Τι στο καλό, επειδή του έκλεψα τον γκόμενο έκανε έτσι; Στην τελική ο Ίθαν δεν θα πήγαινε ποτέ μαζί του είτε ήμουν ή δεν ήμουν εγώ στην μέση.

Χτύπησα την πόρτα του Ίθαν όσο πιο χαλαρά μπορούσα, εφόσον τα νεύρα μου ήταν αρκετά τσιτωμένα εκείνη την στιγμή. Εκείνος άνοιξε φορώντας μία άσπρη πετσέτα γύρω από την μέση του και το νερό να στάζεις από τα μαλλιά του σε όλο του το σώμα.

"Έτοιμη για άλλο ένα μάθημα;" με ρώτησε χαμογελαστός.

Τον κοίταξα με σηκωμένο το ένα μου φρύδι. "Νομίζεις ότι θα κάτσω μετά από αυτά;" τον ρώτησα με φωνή που εκδήλωνε πόσο νευριασμένη ήμουν.

Μου έκανε νόημα να μπω στο δωμάτιο και μπήκα χωρίς δεύτερη σκέψη, μιας και δεν είχα σκοπό να με δει κανένας από το σχολείο να μιλάω με τον ημίγυμνο διευθυντή.

"Δεν είμαι τόσο ευγενικός όσο σου φαίνομαι μέχρι τώρα, Ελβίρα. Κύριος γενικά μπορεί, όταν όμως είσαι στο κρεβάτι μαζί μου μην περιμένεις ευγένειες." Έφερε το χέρι του γύρω από το σβέρκο μου και με κρατούσε να τον κοιτάω στα μάτια, ενώ το άλλο του χέρι ξεκούμπωσε το παντελόνι μου και έβαλε το χέρι του μέσα από αυτό χαϊδεύοντας την περιοχή μου. Έσφιξα τις παλάμες μου στην προσπάθεια μου να αντισταθώ στο άγγιγμα του.

"Ίθαν, είμαι έξαλλη με εσένα." του είπα όσο πιο νευριασμένα μπορούσα. Ναι, η αλήθεια είναι πως η προσπάθεια μου ήταν μία μεγάλη αποτυχία.

"Δείξε μου πόσο έξαλλη είσαι." είπε και δάγκωσε το κάτω χείλος μου.

Αναστέναξα καθώς έβαζε και το τρίτο του δάχτυλο μέσα μου ενώ με τον αντίχειρα του έπαιζε με την κλειτορίδα μου. Τα χέρια μου βρίσκονταν στους ώμους του, έσφιξα τα χέρια μου πιέζοντας τα νύχια μου μέσα στο δέρμα του. Είδα το πρόσωπο του να σφίγγεται από τον πόνο, αλλά συγχρόνως να παίρνει την έκφραση που είχε ο Ίθαν όταν καύλωνε.

Όχι γαμώτο, θα κάναμε πάλι σεξ και δεν θα μπορούσα να κρατηθώ. Θα στεκόμουν στο ύψος μου, δεν θα υπέκυπτα.

Πέταξε την πετσέτα που φορούσε κάτω και έμεινε ολόγυμνος μπροστά μου. Με μετέφερε στον τοίχο όπου με είχε κολλημένη και το προηγούμενο βράδυ και με κοίταξε στα μάτια με το άγριο βλέμμα του. Δεν χρειαζόταν να πει κάτι, το βλέμμα του ήταν αρκετό.

Το ύψος που έλεγες Ελβίρα, που βρίσκεται; Άκουσα το υποσυνείδητο μου.

Μα ποιον κοροϊδεύω, μου άρεσε το σεξ και θα συνεχίσει να μου αρέσει, πως να αντισταθώ; Έτσι θα βγάλω και τα νεύρα μου πάνω του.

"Θα δεις πόσο έξαλλη είμαι." τον έσπρωξα και τον έβαλα να κάτσει στην καρέκλα του γραφείου του. Ανέβηκα από πάνω του και άνοιξα το μικρό συρταράκι του γραφείου. Πήρα το προφυλακτικό, έσκισα το περιτύλιγμα και του το φόρεσα. Τον έβαλα μέσα μου και ξεκίνησα να κουνιέμαι με αισθησιακές και συνάμα απότομες κινήσεις. Αναστέναζε με κάθε απότομη κίνηση που έκανα και έσφιγγε τα μπούτια μου με ανάλογη δύναμη.

Με σταμάτησε και με φίλησε με ένταση δαγκώνοντας το χείλος μου και έπειτα κατέβηκε στον λαιμό μου. "Και για να δεις ότι είμαι και ρομαντικός, το βράδυ στις δέκα θα βρεθούμε στην είσοδο για να σε βγάλω έξω." είπε και χωρίς να περιμένει απάντηση με σήκωσε από την καρέκλα και με πήγε στο κρεβάτι για να συνεχίσουμε.