Μαθήματα Ηδονής [Reupload]

Μάθημα 10ο

Μιλούσα με την Ρεβέκκα στο δωμάτιο μας. Τις περιέγραφα το σκηνικό με δον Κόλλινς και γιατί με είχε ακολουθήσει.

Σχεδόν της επανέλαβα τους λόγους που έβγαλε.

"Πολλοί είπαν ότι βγήκατε για να πηδηχτήτε, αλλά δεν το έλεγαν στα σοβαρά, μην ανησυχείς." Με καθησύχασε η Ρεβέκκα ακουμπώντας το χέρι της στο γόνατο μου. "Εδώ δεν έχουν καταλάβει για εσένα και τον Ίθαν που πρακτικά είστε μαζί."

"Ευτυχώς δεν θα έχω και αυτούς στο κεφάλι μου." Ξεφύσηξα απο τον εκνευρισμό και την υπερένταση που είχα.

"Τι θα κάνεις με τον Ίθαν;" με ρώτησε.

"Θα του τα πω εγώ. Δεν το διακινδυνεύω." Της είπα "Απόψε θα πάω από το δωμάτιο του και θα το συζητήσουμε. Το χειρότερο που θα συμβεί είναι να με αφήσει και να απολύσει τον Κόλλινς μία και καλή."

"Υπάρχει περίπτωση να μείνετε μαζί;" με ρώτησε.

"Αμφιβάλλω. Προς το παρόν περιμένω τα χειρότερα, αλήθεια." Έβαλα το πρόσωπο μου μέσα στα χέρια μου απεγνωσμένη. "Έχω αγχωθεί αλλά πρέπει να το κάνω, το ξέρω."

"Πρέπει να το κάνεις, για να μην το κάνει ο Κόλλινς." Απάντησε και ξάπλωσε στο κρεβάτι της.

"Πάω να κάνω μπάνιο." Της ανακοίνωσα. "Να ηρεμήσω και να πάω δίπλα μετά." Εκείνη ένευσε θετικά και εγώ κατευθύνθηκα προς το μπάνιο.
Έβγαλα τα ρούχα μου και μπήκα στη μπανιέρα.

Άφησα το ζεστό νερό να πέσει στο σώμα μου, κοκκινίζοντας το δέρμα μου. Με το σφουγγάρι έτριψα το δέρμα μου και με ευχαρίστηση έκατσα κάτω από το νερό για πάνω από μισή ώρα.

Βγήκα απο την μπανιέρα τυλίγοντας τον εαυτό μου με μια πετσέτα. Χτένισα τα μαλλιά μου και τα στέγνωσα βιαστικά. Όταν βγήκα από το μπάνιο τα μαλλιά μου ήταν νωπά ακόμα. Ντύθηκα βιαστικά με μια γκρι φόρμα και ένα άσπρο φανελάκι από πάνω.

Πήρα μία βαθιά ανάσα και βγήκα από την πόρτα αποφασισμένη. Χτύπησα την πόρτα του. Η απάντηση άργησε να έρθει. Μετά από μισό λεπτό αναμονής που έμοιαζε αιώνας, η πόρτα άνοιξε και εγώ μπήκα μέσα με φόρα.

"Ίθαν θέλω να μιλ... ήσουμε." έκοβα τις λέξεις μου μπροστά στο θέαμα που είχα μπροστά μου. Κοίταξα με απορία το δωμάτιο του Ίθαν και έπειτα τον ίδιο. "Τι ακριβώς έχεις κάνει εδώ;" τον ρώτησα συνεχίζοντας να είμαι σοκαρισμένη.

"Δεν σου αρέσει;" με ρώτησε αγκαλιάζοντας με απο πίσω και φιλώντας με στον ώμο.

"Πως να μην μου αρέσει; Είναι απίστευτο" Μπροστά μου είχα ένα δωμάτιο γεμάτο με κόκκινα αναμμένα κεριά και μία ανθοδέσμη με τριαντάφυλλα πάνω στο κρεβάτι.

"Πως ήξερες ότι θα έρθω;" απόρησα μπερδεμένη.

"Είπαμε για το δέκατο μάθημα σήμερα, την ώρα της βιολογίας. Δεν θυμάσαι βρε μωρό μου." Μου έδωσε ένα γλυκό φιλί στο στόμα και πήγε να πάρει την ανθοδέσμη από το κρεβάτι για να μου την προσφέρει. "Σκέφτηκα να κάνω κάτι πιο γλυκό σήμερα."

Χαμογέλασα ακούγοντας τα λόγια του και βάζοντας το πρόσωπο του ανάμεσα στα χέρια μου τον φίλησα γλυκά, ευχαριστώντας τον για ότι είχε κάνει. Ξέχασα ότι ήθελα να του πω και τον φίλησα πιο παθιασμένα από πριν έχοντας την ανάγκη να ξεχάσω τα προβλήματα που είχα στο μυαλό μου.

Χάθηκα στην αγκαλιά του, βγάζοντας του το πουκάμισο και ξεκουμπώνοντας το παντελόνι που φουρούσε.

Εκείνος χάιδεψε το σώμα μου πάνω από τα ρούχα μου. Αφαίρεσε την μπλούζα μου και τράβηξε την φόρμα μου προς τα κάτω.

"Πάμε στο κρεβάτι." Είπε καθοδηγώντας με το διπλό του κρεβάτι. Με έβαλε να ξαπλώσω μπρούμυτα και εκείνος από πάνω μου φιλούσε την πλάτη μου κατα μήκος της σπονδυλικής μου στήλης, ενώ συγχρόνως μου έκανε μασάζ στους ώμους και μετά στην μέση.

Χούφτωσε τους γοφούς και τον κώλο μου και συνέχισε προς το στήθος μου. Το χέρι του πέρασε στην κοιλιά μου και έπειτα στην περιοχή μου. Την έτριψε ελαφρά για να με κάνει υγρή. Όταν πια έγινα όσο υγρή επιθυμούσε αυτός έφερε το μόριο του στην περιοχή μου και μπήκε μέσα μου αργά. Έκανε αργές και αισθησιακές κινήσεις μέσα μου, χαϊδεύοντας τα μαλλιά μου και φιλώντας τον λαιμό μου.

Βγήκε από μέσα μου και με γύρισε ανάσκελα, μπαίνοντας ανάμεσα στα πόδια μου. "Θέλω να βλέπω το πρόσωπο σου." Είπε φιλώντας τα χείλη μου και δαγκώνοντας τα ελαφρά.

Το χέρι του πήγε στο στήθος μου χαϊδεύοντας και παίζοντας με τις ρώγες μου. Με το στόμα του τις ρουφούσε και τις πίπιλούσε για να τις διεγείρει. Οι διεισδύσεις του μέσα μου συνέχιζαν να είναι αργές. Δεν ήταν έτσι τις άλλες φορές, αυτή η φορά έμοιαζε με... έρωτα. Με έκφραση συναισθημάτων και στοργής.

Τύλιξα τα πόδια μου γύρω του και χάιδεψα το πρόσωπο του χαζεύοντας το βλέμμα του το οποίο αναδείκνυε την ευχαρίστηση που ένιωθε. Τα βλέμματα μας ήρθαν στην ίδια ευθεία. Κοίταζε επίμονα. Δεν με άφηνε να πάρω το μάτια μου απο τα δικά του.

Έκανε πιο γρήγορες της εισόδους του αλλά δεν έπαυε η συνεύρεση μας να έχει τον χαρακτήρα του έρωτα.

"Σε θέλω." Μου είπε κοιτάζοντας με στα μάτια κάνοντας με να λιώνω.

"Σε αγαπάω Ίθαν." Ψέλλισα χωρίς να κλείσω ούτε στιγμή τα μάτια μου.

Εκείνος σταμάτησε να κουνιέται και βγήκε από μέσα μου. Σηκώθηκε όρθιος και με κοίταξε σοκαρισμένος. "Τι είπες μόλις τώρα;" ρώτησε ξεροκαταπίνοντας,

Έκλεισα τα πόδια μου και μαζεύτηκα σαν κουβάρι στο κρεβάτι. Είχα κάνει βλακεία. Τι ήθελα και ξεστόμισα κάτι τέτοιο; Αλλά αφού το ένιωθα, δεν έπρεπε να το πω;

"Ελβίρα, ξέρω για εσένα και τον Κόλλινς." Πισωπάτησε και έκατσε στην καρέκλα του. "Ήλπιζα να μου έλεγες εσύ η ίδια, αλλά κάτι τέτοιο δεν έγινε." Βάρεσε με δύναμη το γραφείο του κάνοντας με να ανατριχιάσω.

Η όραση μου θόλωσε και τα μάτια μου έγιναν υγρά. Τα δάκρυα μου δεν άργησαν να κυλήσουν στα μάγουλα μου.

"Γιατί γαμώτο; Γιατί το έκανες;" με ρώτησε ρίχνοντας άλλη μία μπουνιά στο γραφείο του.

"Γιατί το έκανες όλο αυτό αφού ήξερες;" τον ρώτησα ουρλιάζοντας σχεδόν. Είχα αγανακτήσει. Ίσως επειδή έφταιγα, επειδή ήξερα πως έφταιγα. Δεν μπορούσε να με κατηγορήσει αμέσως; Χρειαζόταν να φτιάξει όλο αυτό, να κάνουμε σεξ και να του πω ότι τον αγαπάω για να μου το ανακοινώσει;

"Δεν ξέρω... δεν ήθελα να το πιστέψω. Νόμιζα ότι θα άλλαζες μαζί μου. Έκανα λάθος." Είπε κοιτάζοντας το πάτωμα. "Μόλις μου το επιβεβαίωσες και εσύ ούτως ή άλλως."

"Εκείνος σου το είπε;" τον ρώτησα σκουπίζοντας τα δάκρυα μου.

"Εκείνος μου το είπε Ελβίρα, σήμερα. Πριν δύο ώρες. Δεν ήξερα αν έπρεπε να τον πλακώσω στο ξύλο ή να έρθω σε εσένα και να σε παρατήσω." τράβηξε ελαφρά τα μαλλιά μου απεγνωσμένος και νευριασμένος. Ούτε να με κοιτάξει δεν μπορούσε τώρα. "Τελικά αποφάσισα να κάνω και τα δύο. Βγες έξω." Με πρόσταξε πετώντας μου τα ρούχα μου.

Τον κοίταξα με γουρλωμένα μάτια, σοκαρισμένη από τον τρόπο του.

"Άσε με να σου εξηγήσω." Τον παρακάλεσα.

"Γιατί είπες ότι με αγαπάς Ελβίρα; Πήγες με άλλον πριν λίγες μέρες." γέλασε και το έκοψε απότομα, κοιτάζοντας με με μίσος.

"Γιατί όντως σε αγαπάω." Ντύθηκα και τον πλησίασα για να χαϊδέψω το πρόσωπο του. Όταν όμως το χέρι μου πλησίασε το πρόσωπο του εκείνος έριξε μία σφαλιάρα στο χέρι μου απομακρύνοντας το. "Όπως επιθυμείς." Είπα αδιαφορώντας για τον πόνο στο χέρι μου.

Έσβησα και το τελευταίο κερί που είχε μείνει αναμμένο και βγήκα από το δωμάτιο. Έκλεισα την πόρτα πίσω μου και έπεσα στο πάτωμα με την πλάτη μου κολλημένη στο πάτωμα ξεσπώντας επιτέλους, αφήνοντας ελεύθερο το κλάμα που τόση ώρα έκαιγε το στήθος μου. Ακούγοντας βήματα από τις σκάλες, σηκώθηκα, άνοιξα την πόρτα του δωματίου μου και μπήκα μέσα βρίσκοντας την Ρεβέκκα αγκαλιά με τον Λούκας να γελάει και να του χαμογελάει γλυκά.

"Έλβίρα, είμαστε μαζί τώρα πια! Επίσημα!" Είπε χαρούμενη αλλά το χαμόγελο της έσβησε όταν με αντίκρισε. "Γλυκιά μου... όχι γαμώτο, έλα εδώ." Άφησε τον Λούκας και ήρθε τρέχοντας σε εμένα για να με αγκαλιάσει.

Αυτό ήταν το τέλος μας. Το τόσο άδοξο τέλος μας.

Έσφιξα την Ρεβέκκα στην αγκαλιά μου ελπίζοντας να βρω παρηγοριά στον πόνο που ένιωθα, αλλά ήταν υπερβολικός και αβάσταχτος.

Ο Λούκας μας πλησίασε και πήρε μέρος στην αγκαλιά μας λέγοντας μου να ηρεμήσω και πως τα πράγματα θα πήγαιναν καλύτερα.

Έτσι έλεγε, αλλά εγώ δεν το ένιωθα.

Το επόμενο κεφάλαιο είναι ο επίλογος.
Τα Μαθήματα Ηδονής τελειώνουν για άλλη μία φορά και χαίρομαι πολύ που πάρα πολλοί από εσάς ήρθαν να διαβάσουν το βιβλίο ξανά και μου έδωσαν τη στήριξη που χρειαζόμουν για να το ανεβάσω για δεύτερη φορά. 
Αυτόν τον καιρό δουλεύω άλλο ένα βιβλίο με τίτλο:

Not My Daddy

Το οποίο θα ανέβει λίγες μέρες μετά τον Επίλογο των Μαθημάτων Ηδονής.

Σας ευχαριστώ και πάλι για την αγάπη σας προς εμένα, το βιβλίο μου και τους χαρακτήρες.
xoxo,
Alexey