After 6 months. Walong buwan na ang tiyan ko, dalawang buwan sa pagmomodel 80,000. At nag call center ako ng pero sa bahay lang 18,000, pahinga ko nayon kaya nakahigga lang ako. Dahil sa tumasakit na ang balakang at paa ko! Kanina pa ako inuutusan nila Kris, tsaka Elle mga epal palibhasa day off ngayon ni Elle.
"Anong ipapangalan mo sa anak mo?" Tanon ni Kris.
"Hmm, Marcus Brentley" sagot ko kaya naman pinalo ni Elle ang hita ko.
"Para sa anak ko 'yon diba. Epal ka, nangunguha ng pangalan ng anak ng may anak!" inis na sabi niya.
"Luh galit na galit! Tsaka masakit bobo ka!" Balik na sigaw ko.
"Wag 'yon, mag isip ka ng iba" singhal niya.
"Edi Brent Marcus" ngiti ko.
"Pareho lang naman" inis na sabi niya.
"Ano ba naman yan, ang daming alam" reklamo ko.
After month. Kabuwanan ko na.
Nasa ospital na kami dahil naglalabor na ako. Hanggang sa bihla kong naramdaman na parang may basang bagay na dumadaloy pababa sa paanan ko.
My water broke! My God!
"Elle, ang sakit" sabi ko.
"Kris, tawagin mo na si doktora Gomez!" Tarandang taranta na sila.
"Aray! Ang sakit" mangiyak ngiyak na sabi ko.
"Gaga ang landi mo kasi e, yan tuloy." Nakita kong imiiyak na rin siya.
'Bakit ba kasi wala siya dito? Hirap na hirap na ako. Ang sakit'
"Push hija! Push!" sabi ni Dra.
"WAAAH!" malakas na ire ko.
"Konti na lang hija" sabi pa ni Dra.
'Luh palautos si doc. Ikaw na lang umire. Charot'
Umire lang ako ng umire.
"Nakikita ko na ang ulo ng bata. Hija push!" paulit ulit na sabi ni Dra.
Hanggang sa narinig ko ang iyak ng isang bata. Ramdam kong tumulo ng luha ko.
"It's a healty baby boy" Masayang sabi ni Doctora Gomez tsaka binalot ang bata sa isang puting tela, at ipinatong sakin.
Ramdam kong sinisipsip ng anak ko ang ilong ko dahilan para matawa ako.
Nagising ako sa aking private room, nakita ko si Elle sa tabi ko, at si Kris naman ay nakaupo sa sofa.
"Saan na ang anak ko?" Tanong ko sa kanila.
"Pinakuha ko na" sagot ni Kris.
"Pwede na ba akong kumain?" Nakaramam ako ng gutom, pati na ang sakit.
Inalalayan nila ako sa pa upo. Mamaya maya ka pa pwedeng kumain.
Gutom na gutom ako, 14 hours labor.
Monday. November 9, 20**, 3:14 am. A little boy came out to his mommy's tummy.
Ilang minuto lang ay dinala na ang anak ko sa room.
"Hi, baby. I'm your mom, and your mom loves you so much!" I kissed him in his forehead.
"Walang namana sa sayo"
"Manahimik ka. Kapag nagising ang anak ko--" Ayan na naising na.
"Baka nagugutom na yung anak mo." sabat ni Elle.
"Paano mo nalaman? Nakausap mo yun anak ko" sarkastikong sabi ko.
"Alam mo buti na lang bagong panganak ka, nako kung hindi baka nasabunutan na kita" inis na sabi niya at siya naman ay tinawanan ko lang.
BINABASA MO ANG
Save Me From Sadness(EDITING)
Romance[EDITING] "I promise that i will save you from sadness, baby." -Brent Martin Garcia "Wag mo na akong iwan. Nandito ako, handa akong ipaglaban ka. Ako ang magsisilbing proteksyon mo kapag may gustong manakit sayo. Just be with me, just take a risk, t...
