"နံပါတ် ၁။"
"ရှင်?"
"ငါရပ်မယ်လို့ မပြောမချင်း သင်ခန်းစာကို ဖတ်နေ။"
ရှေ့ဆုံးတန်းမှ ထိုင်နေသည့် ကောင်မလေးက ထရပ်လိုက်သည်။ တွန့်ဆုတ်ဆုတ်နှင့် အင်္ဂလိပ်စာများကို ထစ်အစွာ ရွတ်ဆိုနေသည်။ ထိတ်လန့်ကြောက်ရွံနေသောကြောင့် အသံကလည်း မတည်ငြိမ်နေပေ။ တုန်ရီနေသော အသံက နောက်သိပ်မကြာခင်မှာပဲ ရုတ်တရက်ရပ်တန့်သွားခဲ့သည်။ ဘယ်လိုဖတ်ရမည်မှန်း သူမသိသည့် စာလုံးတစ်လုံး... ပြီးတော့ သိပ်မကြာခင်... စာသင်ခန်းတစ်ခုလုံးက လုံးဝကို တိတ်ဆိတ်ငြိမ်ကျသွားခဲ့သည်။
"အမ်... ဒါကို ဘယ်လိုအသံထွက်ရမလဲဆိုတာ ကျွန်မမသိဘူး။"
ကျောင်းသူလေးက မဝံ့မရဲပြောလိုက်သည်။
"ဟုတ်ပြီ။ ဘယ်အလယ်တန်းကျောင်းက လာခဲ့တာလဲ?"
"အမ်...."
ဆရာမဂန်းက ကျောင်းသူလေး တက်ရောက်ခဲ့သည့် အလယ်တန်းကျောင်းမှ အင်္ဂလိပ်ဆရာကို နိမ့်ချပြောဆိုခြင်းတော့ မပြုခဲ့။ သို့သော် သူ(မ)၏ သဘောထားကတော့ သူ(မ)၏ စကားလုံးများထက် ပို၍ကျယ်လောင်စွာ ပြောဆိုနေသည်။ တခြားသော ကျောင်းသားများက ဤအခြေအနေမျိုးက အဆင်ပြေလားဟု သိလိုစိတ်များနှင့် စောင့်ကြည့်နေကြပြီး နံပါတ် ၁ လေးကတော့ ရှက်စိတ်များနှင့် မျက်နှာနီရဲနေခဲ့သည်။ ဂျူဟိုသည်လည်း ထိုသင်ခန်းစာကို ဖတ်ကြည့်နေခြင်းဖြင့် အလုပ်ရှုပ်နေခဲ့သည်။
'ထူးဆန်းလိုက်တာ....'
ဂျူဟို ထိုအင်္ဂလိပ်စာကို ကောင်းစွာ ဖတ်ရှုနိုင်နေသည်။ သူ၏မျက်လုံးများကို အားပြင်းပြင်းနှင့် ပွတ်သပ်လိုက်သည်။ အရာများက မှုန်ဝါးနေဆဲ ဖြစ်သော်လည်း သူတို့ကို ဂျူဟို ကောင်းကောင်း ဖတ်နိုင်နေသည်။ အရာရာက သဘာဝကျနေသလိုပင်....
'ဘာတွေ ဖြစ်ကုန်တာလဲ?'
သင်ခန်းစာက သဘာဝပတ်ဝန်းကျင်ဆိုင်ရာ သုံးစွဲမှုများ အကြောင်းဖြစ်သည်။ ပညာသင်နှစ် ဆယ့်ခြောက်နှစ်သာ ရှိသေးသည့် စာသင်သားတစ်ယောက်အတွက် နားလည်နေသည်မှာ မဖြစ်နိုင်သည့်အရာ ဖြစ်သည်။ အခြေခံ ခြောက်နှစ်... အလယ်တန်းနှင့် အထက်တန်းခြောက်နှစ်.. ပြီးတော့ ကော်လိပ်လေးနှစ်... ဘယ်လိုလုပ်ပြီးတော့ အင်္ဂလိပ်စာကို သူ့ရဲ့ မိခင်ဘာသာစကားလိုမျိုး ဂျူဟိုက နားလည်နေရတာလဲ?
KAMU SEDANG MEMBACA
The Great Storyteller (Unicode)
Fantasiရသစာပေလောကသို့ ဝင်ရောက်မှု သမိုင်းကြောင်းတလျှောက်လုံးတွင် ယွန်ဝူး က အသက်အငယ်ဆုံး စာရေးဆရာတစ်ဦးဖြစ်သည်. သူ၏ပွဲဦးထွက်စာအုပ်မှာ အလွန်ပေါက်မြောက်အောင်မြင်ခဲ့သော်လည်း ထိုအချိန်လေးက မမျှော်လင့်ထားနိုင်လောက်အောင် တိုတောင်းခဲ့သည်။ တနေ့မှာတော့ အံ့အားသင့်ဖွယ်...
