"အကယ်၍များအချိန်ကငါတို့စတွေ့တုန်းခဏတာမှာရပ်နေခဲ့မည်ဆိုသာလျှင်"[translation]

Episode 10 (zawgyi)

ငါ့ႏွလံုးသားထဲက ဗလာျဖစ္ေနတဲ့အေပါက္ကႀကီးသထက္ႀကီးလာတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒါကိုဖာေထးႏိုင္မယ့္နည္းလမ္းမရိွခဲ့ဘူး။ ငါတကၠသိုလ္တတိယႏွစ္မွာ ေနာက္ထပ္မိန္းကေလးခ်စ္သူထပ္ထားခဲ့တယ္။ အတန္းထဲမွာ အကုန္လံုးကဆိုၾကကၾကနဲ႔ေပါ့။ ငါ့အလွည့္ေရာက္တဲ့အခါမွာ ငါက "ငါမင္းကိုႀကိဳက္မိသြားရံုပါ" ဆိုတဲ့သီခ်င္းကိုဆိုခဲ့တယ္။ သီခ်င္းဆံုးခါနီးမွာ ရုတ္တရက္ႀကီးငါ့ခံစားခ်က္ေတြကိုထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔ခက္ခဲလာၿပီး ကတိုက္ကရိုက္နဲ႔ပဲသီခ်င္းကိုအဆံုးသတ္ခဲ့ရတယ္။ ၿပီးတာနဲ႔ ေနာက္မွာ၀င္ထိုင္လိုက္ၿပီး ငါ့မ်က္ႏွာကိုလက္ေတြၾကားထဲထည့္ထားလိုက္ၿပီး ေမာ့မၾကည့္ျဖစ္ေတာ့ဘူး။ ဘယ္သူမွသတိမထားမိၾကဘူး။ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကပဲငါ့ကိုတိတ္တဆိတ္ၾကည့္ေနခဲ့တယ္။ သူမကငါ့ရဲ့တကၠသိုလ္မွာထားခဲ့တဲ့ေနာက္ဆံုးရည္းစားပဲ။

ေနာက္ေတာ့ငါတို႔အတန္းထဲတူတူရိွတဲ့အခ်ိန္မွာ ဂရုစိုက္စြာနဲ႔ေျပာလာတယ္။ သူမရဲ့ပင္ကိုယ္သိစိတ္အရ ငါဒီသီခ်င္းကိုဆိုတာက အတိတ္ကအခ်စ္ပံုျပင္ေဟာင္းတစ္ခုေၾကာင့္ေနမယ္တဲ့ေလ။ သူမကေျပာေသးတယ္။ အဲ့ခ်ိန္တုန္းကငါ့အမူအရာအရ​ေဝဖန္ပိုင္းျခားရမယ္ဆိုရင္ ငါကအဲ့လူကိုေတာ္ေတာ္နက္နက္ရိႈင္းရိႈင္းခ်စ္မယ့္ပံုပဲတဲ့။ ေနာက္ဆံုးမွာ သူမကေပါ့ေပါ့ပါးပါးပံုစံနဲ႔ အဲ့မိန္းကေလးကေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရမွာပဲလို႔အဆံုးသတ္ေျပာခဲ့တယ္။ သူမေလသံထဲမွာမနာလိုေနတဲ့ခံစားခ်က္အရိပ္အေယာင္ကဖံုးမရႏိုင္ျဖစ္ေနသလိုငါၾကားလိုက္ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ ငါဘာမွေျပာစရာမရိွဘူး။ အမွန္တရားကိုသာသူမသိသြားခဲ့ရင္ဘယ္လိုေတြးမလဲဆိုတာငါတကယ္မသိေတာ့ဘူး။

ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ သူမနဲ႔ငါကအတူတူမရိွေနႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့သူမကငါေရးခဲ့တဲ့အဲ့စာေတြကိုတိတ္တိတ္ေလးခိုးဖတ္ေနလို႔ပဲ။ သူမအဲ့လိုလုပ္ခဲ့တာကိုသိသိခ်င္းပဲ ငါေအးစက္စြာနဲ႔ပဲအရင္လမ္းခြဲခဲ့လိုက္တယ္။ သူမလုပ္တာမွားသြားမွန္းသူမ သိသြားတယ္။ သူမထင္တာ ဒီစာေတြထဲမွာဘာလ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္မွမရိွဘူးလို႔ေပါ့။  ၿပီးေတာ့စာထဲကအေၾကာင္းအရာေတြကလဲ သူငယ္ခ်င္းေကာင္းတစ္ေယာက္ကိုႏႈတ္ဆက္ရံုကလြဲၿပီးတျခားဘာမွေရးထားတာမရိွဘူး။ ဒီစာေတြကိုဘာလို႔မပို႔တာလဲလို႔ေတာင္သူမငါ့ကိုေတာင္ေမးလိုက္ေသးတယ္။ ငါကတစ္ခုခုျပန္ေျပာဖို႔ေတာင္အရမ္းပ်င္းေနတယ္။ ငါသိတာကငါတို႔ကလမ္းခြဲၿပီးၿပီပဲ။ သူမကငါ့ကိုတကယ္ခ်စ္ခဲ့တာ။ တကယ့္ တကယ္ကို ခ်စ္ခဲ့တာပါ။