Long distance relationship ♡︎ | Związek na odległość ♡︎

Tęskne

Oliwka już tęskni za Matheu i on za nią, a minął dzień odkąd się nie widzieli, jeszcze nie zdążyli porozmawiać przez telefon jako para, ale dzisiaj już planują, na szczęście miała Klarę, która we wszystkim ją wspierała, częściej spotykała się z Oliwką niż ze swoimi przyjaciółmi z klasy, nie licząc tego jak był Matheu, bo wtedy chciała dać im czasu, oczywiście wiedziała o tym, że Oliwka ma chłopaka i nim jest Matheu, bo rozmawiały sobie wieczorami, jak dziewczyna wracała do domu po spotkaniu ze swoim chłopakiem, a teraz dziewczyny siedzą sobie na łóżku w domu Klary i rozmawiają:
- i jak tam po tym jak Matheu musiał wrócić do Niderlandy? - zaczęła przyjaciółka
- yhm nie ma go tak krótko, a tęskne za nim i wieczorami rozmyślam o nim i chce mi się płakać, tak cholernie za nim tęskne
- ehhh rozumiem cię, to będzie próba dla was, ale jeśli ją przetrwacie to będziecie pewni że nikt was nie rozdzieli - Klara przytuliła przyjaciółkę, bo widziała w jej oczach tęsknotę i wyglądała jakby zaraz miała się rozpłakać, rozmawiały sobie aż wybił wieczór i Olivka musiała wrócić do domu, jej rodziców nie było aktualnie, a nawet kiedy są w mieszkaniu to tak jakby ich nie było, dziewczyna widuje ich tylko na posiłkach, chociaż tyle robią, nie głodzą jej, ale nie pamięta kiedy ostatni raz rozmawiała z nimi.

W sumie Olivka powinna iść spać, bo jutro ma na 8 do szkoły, ale nie przejmowała się tym, najważniejszy dla niej był Matheu. Messenger nagle zadzwonił, dzisiaj mieli rozmawiać przez kamerkę, kiedy odebrała przywitali się, na początku nie wiedzieli o czym mówić, ale potem udało się im dobrać wspólny temat, gadali tak ze dwie godziny, aż wreszcie się żegnali:
- skarbie, jutro jest szkoła czas kończyć, będę tęsknił bardzo, ale ciągle będę o tobie myślał
- no okey, papa, nie wytrzymuje już tutaj bez ciebie, bardzo za tobą tęskne, chce żebyś był przy mnie
- zanim się nie obejrzysz przyjadę do ciebie, bo jesteś dla mnie najważniejsza, nie trać nadziei, spotkamy się jak najszybciej - pożegnali i rozłączyli się, chociaż trudno im to było zrobić, nie chcieli kończyć, ale musieli, Oliwka położyła się na łóżko ze słuchawkami i słuchała muzyki przy której się popłakała, bo każde słowo przypominało jej o tym jak bardzo jest samotna i jak bardzo cieszy się, że ma chociaż Matheu, szkoda, że nie w Polsce ale chociaż, ma jeszcze Klarę, żałowała tylko że jest o rok starsza i chodzi do innej klasy...

Ciąg dalszy nastąpi